Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος. Ξέρει να τραβάει τα φώτα επάνω του και δεν οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ο άνθρωπος δεν παίζεται στο επικοινωνιακό παιχνίδι.
Πότε με τα στριγκάκια, πότε με τις λευκές πετσέτες και τα Live Show από τις υπουργεία, πότε με τα ηχητικά του Πριντεζη και την καζούρα στους Αφούς καταφέρνει να κερδίζει κερδίζει πάντα τις εντυπώσεις. Στην χώρα που ο λαϊκισμός βασιλεύει έναντι της ουσίας δεν έχει αντίπαλο ο άνθρωπος.
Έχοντας από πίσω του έναν ολόκληρο στρατό από ΜΜΕ που είτε κατέχει, είτε ελέγχει, ο ισχυρός άντρας του Παναθηναϊκού καταφέρνει να βγαίνει λάδι από κάθε αποτυχία και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού να τον έχουνε μόνιμα στην αποθέωση. Όχι κι άδικα εδώ που τα λέμε, αφού είναι μόνος που βάζει τα ωραία του φράγκα ώστε να κρατάει ψηλά την πράσινη σημαία.
Καλά όλα αυτά και μπράβο του. Όμως εκτός από τις ατάκες και τα τσιτάτα και τα γκάζια στο instagram, αυτό που τελικά μένει είναι η πραγματικότητα. Και για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο είναι μία και είναι σκληρή! Στα δικά του χέρια ο Παναθηναϊκός έχει μικρύνει στην Ευρώπη σαν μέγεθος. Δεν το λέω εγώ, οι αμείλικτοι αριθμοί το λένε.
Ο πάλαι ποτέ βασιλιάς της Ευρώπης που ξεκινούσε τη σεζόν θεωρώντας δεδομένο ότι θα βρίσκεται στο Final Four, μετράει ήδη επτά διαδοχικές απουσίες από του κορυφαίο ραντεβού. Όσα και τα χρόνια που ο Δημήτρης κρατάει το τιμόνι του.
Δεν είναι καν ανταγωνιστικός στα πλέι οφ αφού τις περισσότερες φορές γίνεται έρμαιο στα χέρια των αντιπάλων του. Σκούπες, πούλμαν και κάτω τα χέρια γράφει η σύγχρονη ιστορία του Παναθηναϊκού στα πλέι. οφ. Ολάκερος εξάστερος έφτασε να πανηγυρίζει την πρόκριση στους 8 και μετά να σκύβει το κεφάλι ανήμπορος.
Αυτή είναι η πραγματικότητα την οποία οφείλει να αντικρίσει ο ιδιοκτήτης του μεγάλου Παναθηναϊκού. Άμα το θέλει. Άμα δεν το θέλει μπορεί να συνεχίσει το μονόπρακτο της Euroleague Mafia. Έτσι κι αλλιώς χωνεύεται εύκολα. H ουσία πάντως είναι ότι ενώ το κοντέρ του πυραύλου που πιλοτάρει γράφει τρακοσάρες το πράσινο κοντέρ στην Ευρώπη γράφει… zero