Συνέντευξη στο «Πρώτο Θέμα» έδωσε ο Κώστας Πάσσαρης, ο οποίος εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης στη Ρουμανία
Συνέντευξη από τις φυλακές της Κραϊόβα, στη Ρουμανία, όπου εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης για τη δολοφονία δύο ανθρώπων στο Βουκουρέστι το 2001, έδωσε ο Κώστας Πάσσαρης.
Ο 44χρονος σήμερα εγκληματίας, που έχει δολοφονήσει συνολικά 5 ανθρώπους, μίλησε στο «Πρώτο Θέμα» για τη δράση του στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 2000.
«Ποτέ δεν ήμουν αντίθετος στο να έρθω στην Ελλάδα και να δικαστώ, αλλά για διάφορους λόγους αυτό δεν έγινε. Όχι όμως εξαιτίας μου. Το είχα ζητήσει και είχα κάνει δύο αιτήσεις με τη μεταφορά μου στην Ελλάδα».
«Κανείς δεν γεννιέται άγιος, ούτε και δολοφόνος. Θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου αγριεμένο. Μου είχαν συμβεί διάφορα πράγματα και σε δικούς μου ανθρώπους. Ωστόσο έχουν δίκιο σε αυτά που έλεγαν εκείνη την εποχή. Δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι σημαίνει ανθρώπινες αξίες, ενώ έβλεπα γύρω μου δικούς ανθρώπους να πεθαίνουν. Ήμουν σε μία άλλη κατάσταση. Κανείς όμως δεν γεννιέται δολοφόνος, ούτε είναι το παιδικό του όνειρο να γίνει δολοφόνος», αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Κώστας Πάσσαρης.
Ανάμεσα στα θύματα του Κώστα Πάσσαρη ήταν και δύο αρχιφύλακες, τους οποίους σκότωσε το 2001 κατά τη διάρκεια μεταγωγής του στο Γενικό Κρατικό Αθηνών. Στην ερώτηση του δημοσιογράφου, αν θα έβρισκε το θάρρος να κοιτάξει στα μάτια τους συγγενείς των θυμάτων, ο βαρυποινίτης απαντά: «Θα μπορούσα να το κάνω. Να τους κοιτάξω στα μάτια και να τους πω ότι λυπάμαι για ό, τι συνέβη. Δεν μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο για αυτούς».
«Με το διάβασμα άρχισα να αντιλαμβάνομαι διαφορετικά πράγματα. Θυμάμαι που ήμουν μόνος στο κελί μου και έγραφα την εξομολόγησή μου σε τρεις ολόκληρες σελίδες. Διαβάζοντας τις λοιπόν συνειδητοποίησα πως εάν είχες έναν φίλο που έκανε αυτά τα πράγματα δε θα ήθελες να ήταν φίλος σου. Και το δεύτερο που συνειδητοποίησα: ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος εάν δεν είχα γεννηθεί. Το δυσκολότερο πράγμα είναι ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να αλλάξεις αυτό που έχει συμβεί και, πίστεψέ με, είναι πολύ δύσκολο να ζεις με αυτό» καταλήγει η συνέντευξη.
