Μια χρονιά, δύο διαφορετικά πρόσωπα για την Κηφισιά: Από την κατηφόρα προς την Α2 στον πρώτο γύρο, στα ημιτελικά έχοντας αποκλείσει το φαβορί Παναθηναϊκό μέσα στην έδρα του.
Win-win η πρόσληψη Ζαλμά
Στις 28 Νοεμβρίου ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Νίκου Ζαλμά. Το ταίριασμα ήταν το ιδανικό και η εμπιστοσύνη αμοιβαία: Τόσο από τον Έλληνα κόουτς που δέχθηκε να αναλάβει μια ομάδα με μία μόλις νίκη στο πρωτάθλημα αλλά και να διαδεχθεί έναν προπονητή που έμεινε οχτώ χρόνια στον πάγκο της, όσο και για τον σύλλογο που του έδωσε τα… κλειδιά σε μια δύσκολη στιγμή αγωνιστικά κι ενώ εκείνος βρισκόταν εκτός πάγκων τις τελευταίες χρονιές. Δεν βγήκε κερδισμένη μόνο η ομάδα των Βορείων προαστίων, αλλά και ο ίδιος ο Ζαλμάς που έπεισε και τους τελευταίους… άπιστους πως είναι ένας πολύ καλός προπονητής.
Από τις 15 Δεκεμβρίου και μετά τη νίκη κόντρα στην ΑΕΚ, υπήρξε ολική μεταμόρφωση η οποία ήταν εμφανής πρωτίστως, στο κομμάτι της ψυχολογίας. Με το πέρας των εβδομάδων η Κηφισιά έδειχνε όλο και καλύτερη, όλο και πιο φρέσκια. Η είσοδος στα πλέι οφ και η έκτη θέση μόνο κατά τύχη δεν ήρθαν. Και αποδεικνύεται και εκ του αποτελέσματος πως το ζευγάρωμα με τον Παναθηναϊκό στα προημιτελικά ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να τους τύχει, δεδομένου πως η ομάδα του Δημήτρη Ανδρεόπουλου είχε μικρό ρόστερ. Όχι, πως η Κηφισιά έχει πολλές περισσότερες επιλογές…
Ντούσαν Λόπαρ: Ο παίκτης – κλειδί στην αγωνιστική της μετάλλαξη
Η προσθήκη του Λόπαρ τον Ιανουάριο στη θέση του Ρενάτο ήταν ένα κομμάτι του παζλ που έλειπε. Ο Σέρβος κεντρικός αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από μια απλά καλή μεταγραφή: εξαιρετικός στο σέρβις, αποτελεσματικός στην επίθεση (εκπληκτικά χτυπήματα σε πρώτο χρόνο) και σπουδαία δουλειά στο μπλοκ. Όλα τα παραπάνω στοιχεία φάνηκαν και στην κανονική περίοδο (στις μεγάλες νίκες με Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Φοίνικα) αλλά και στα πλέι οφ και κυρίως στο τρίτο παιχνίδι κόντρα στους «πράσινους» στην Κυψέλη (8/9 επιθέσεις, τρία μπλοκ, ένας άσος, ενώ συνολικά με το σέρβις του προβλημάτισε την υποδοχή του ΠΑΟ).
Αυτή τη στιγμή καλύτερος κεντρικός του πρωταθλήματος είναι ο συμπατριώτης του, Όκολιτς, που αγωνίζεται στον ΠΑΟΚ. Οι διαφορές τους αγωνιστικά δεν είναι μεγάλες, ενώ στα μεταξύ τους παιχνίδια θα αποδειχθεί και στην πράξη πως ο παίκτης της Κηφισιάς άνετα είχε θέση στο ρόστερ ενός εκ των δύο μεγάλων της Volley League.
Χωρίς άγχος και όλα γίνονται
Σε σειρά αγώνων είναι δύσκολο να καταφέρει ένα αουτσάιντερ την υπέρβαση. Όμως, η φετινή ιστορία της Κηφισιάς είναι ασυνήθιστη και ιδιαίτερη και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει τι μέλλει γενέσθαι στη σειρά με τον ΠΑΟΚ.
Η ομάδα της Θεσσαλονίκης δεν θα έχει εύκολο έργο απέναντι σε μια ομάδα που έχει παρουσιαστεί δεμένη στην πίσω ζώνη (καλή υποδοχή με Ρουμελιωτάκη, Λάανε και Γκούζντα/Κάπελλα), εμπειρία στην πάσα (Νικολάκης), δυνατό κέντρο (Ρεκ και Λόπαρ) και ηγέτη στην επίθεση τον Καναδό Χαντ που φέτος έχει αφήσει στην άκρη τις μικροεκρήξεις και παρουσιάζει μεγαλύτερη σταθερότητα στην επίθεση.
Με καλή υποδοχή να μη φανεί περίεργο αν τελικά η Κηφισιά κάνει το break στη Θεσσαλονίκη. Η δίψα για διάκριση και υπέρβαση παραμένει μεγάλη και μετά τη νίκη στην Κυψέλη. Άλλωστε μην ξεχνάμε πως ο ΠΑΟΚ έχει τα δικά του αγωνιστικά θέματα, εξ’ ου και προχώρησε σε τρίτη αλλαγή προπονητή.
ΥΓ: Φοβερό και άκρως… ελληνικό αυτό που στο Ζηρίνειο δίνεται άδεια να γίνονται αγώνες μέχρι τα προημιτελικά αλλά όχι σε ημιτελικούς/τελικούς. Ίσα ίσα, να πονοκεφαλιάζει ο σύλλογος να βρει γήπεδο σε άλλο Δήμο (Μαρκόπουλο, Ηλιούπολη κλπ).
