Μόλις τρεις άνθρωποι πριν τον σημερινό προπονητή της Γαλλίας διεκδίκησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο και ως προπονητές, αφού το είχαν κατακτήσει ως παίκτες.
Μόνο δύο από αυτούς τους τρεις κατάφεραν να σηκώσουν το ολόχρυσο αγαλματάκι του Μουντιάλ και με τις δύο ιδιότητες και ο Ντιντιέ Ντεσάν φιλοδοξεί να γίνει ο τρίτος την Κυριακή. Την αρχή έκανε ο Βραζιλιάνος Μάριο Ζαγκάλο, ο οποίος μετά την αποφασιστική συμβολή του στις κατακτήσεις του 1958 (5-2 τη Σουηδία) και του 1962 (3-1 την Τσεχλοσλοβακία), οδήγησε τη «σελεσάο» στην κορυφή του κόσμου και το 1970 ως προπονητής, νικώντας 4-1 την Ιταλία.
Ο δεύτερος ήταν φυσικά ο Φραντς Μπεκενμπάουερ, ο οποίος ήταν αρχηγός της Δυτικής Γερμανίας το 1974 (2-1 την Ολλανδία) και στη συνέχεια την οδήγησε ο ίδιος στην επανάληψη του θριάμβου το 1990, ως προπονητής, στο 1-0 επί της Αργεντινής στη Ρώμη. Η πρώτη του απόπειρα για το «νταμπλ» είχε γίνει το 1986, όταν τα «πάντσερ» είχαν χάσει στον τελικό από την Αργεντινή (3-2).
Ένας παίκτης του «Κάιζερ» σ’ αυτές τις ομάδες της «Νατσιοναλμάνσαφτ» είναι ο τρίτος και ο μόνος άτυχος της παρέας. Ο λόγος για τον Ρούντι Φέλερ, ο οποίος μετά τον θρίαμβο του 1990 ως ποδοσφαιριστής, βρέθηκε στη θέση του προπονητή της ενωμένης, πια, Γερμανίας στο Μουντιάλ του 2002 και την οδήγησε μέχρι τον τελικό, όπου έχασε από τη Βραζιλία (2-0).
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ζαγκάλο έχει στο ενεργητικό του και τέταρτο τελικό το 1998, όταν ήταν και πάλι ο προπονητής της Βραζιλίας που συνετρίβη με 3-0 στον τελικό από τη Γαλλία. Τη Γαλλία του Ντεσάν, ο οποίος ήταν και αρχηγός της σηκώνοντας πρώτος το τρόπαιο. Και τώρα φιλοδοξεί να μνημονεύεται από το βράδυ της Κυριακής στη μουντιαλική ιστορία δίπλα στους Ζαγκάλο και Μπεκενμπάουερ και όχι δίπλα στον Φέλερ. Θα τα καταφέρει;
