Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Δύο μόλις μέρες μετά από τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού στην τριπλή ισοβαθμία της 7ης θέσης κι έχουνε γραφτεί έως τώρα ίσα με ένα δισεκατομμύριο λέξεις, γεμάτες υποδείξεις «κατηγορώ» και πομπώδεις τίτλους. Ούτε για την συμφωνία των Πρεσπών δεν αφιερώθηκε τόσο μέλανι. Λες και πρόκειται για κάποιο κοσμοϊστορικό γεγονός ότι σε μια διαλυμένη οικονομικά χώρα που έχει βουλιάξει σε όλα τα επίπεδα, μια αν μη τι άλλο επιτυχημένη ομάδα έμεινε εκτός προημιτελικής φάσης.
Κι εντάξει, οι οπαδοί είναι οπαδοί, έχουν την τσαντίλα τους, την στεναχώρια τους, την τρέλα τους, έχουνε και το ακαταλόγιστο. Οι υπόλοιποι τι ρόλο βαράνε ακριβώς και παρουσιάζουν τον Ολυμπιακό υπό διάλυση; Γιατί αδυνατούν να τοποθετήσουν την βαρύτητα μιας αγωνιστικής αποτυχίας που μπορεί να συμβεί στον καθένα, στη σωστή της βάση κι επιχειρούν μια άνευ προηγουμένου αποδόμηση της ομάδας που μετράει έξι Final Four, με πέντε τελικούς και δύο κατακτήσεις τα τελευταία δέκα χρόνια;
Από ενδιαφέρον το κάνουν; Γιατί αν το κάνουν από ενδιαφέρον να τους πληροφορήσουμε ότι υπάρχει κι άλλη ελληνική εκπροσώπηση στη Ευρωλίγκα που επί ημερών του διοικητικού της διαδόχου, δεν έχει δει Final Four ούτε σε φωτογραφία.
Κι έρχεται που λέτε ξαφνικά ο κάθε πικραμένος και ξέρει τι συμβαίνει τα άδυτα των αποδυτηρίων του Ολυμπιακού, γνωρίζει τα οικονομικά στοιχεία της ΚΑΕ, αν χρωστάει, πόσα χρωστάει και πόσα λεφτά έχουν στον κουμπαρά τους οι Αγγελόπουλοι. Καταγράφει λάθη, κάνει υποδείξεις για παίκτες, λοιδορεί προπονητές με παγκόσμιο σεβασμό και παραδίδει μαθήματα διοίκησης και επικοινωνιακής πολιτικής.
Έχουμε φτάσει στο σημείο, άνθρωποι που το 2011 κατηγορούσαν ανοιχτά τους Αγγελόπουλους ότι μίκραιναν τον Ολυμπιακό, τώρα επικαλούνται το 2011 και τους κουνάνε το δάχτυλο! Να τους λένε μέχρι και πότε θα μιλήσουν. Να τους επιβάλλουν και τι θα πουν!
Εντάξει, σε έναν βαθμό τους καταλαβαίνω. Πρέπει κι αυτοί να βγάλουν τα απωθημένα τους. Μόνο εκεί που τους παίρνει και δεν τους πειράζει κανείς εξαντλείται η δημοσιογραφική παλικαριά τους. Αλλού δεν βλέπουν, δεν ακούν, δεν καταλαβαίνουν. Δεν γράφουν ούτε τις ειδήσεις, αφήστε που καμιά φορά τις παίρνουν και πίσω…
Ε, λοιπόν οι Αγγελόπουλοι θα μιλήσουν. Εγώ σας το λέω και σας το υπογράφω. Κι όταν μιλήσουν κάποιοι ίσως το μετανιώσουν. Άλλο είναι το ερώτημα όμως: Κανένας άλλος θα μιλήσει ποτέ για τίποτα;
Όλα αυτά τα… μαχίμια της δημοσιογραφίας που τώρα τους κρίνουν και προκαλούν ανοιχτά θα μας πουν για όσα συμβαίνουν στο μπάσκετ; Θα μιλήσουν για την αλητεία που το εξουσιάζει; Θα μιλήσουν για τα στρινγκ και τα σόου στα Υπουργεία; Θα μας πουν τίποτα για εκείνη την επίσημη θέση περί απόπειρας δωροδοκίας, που ως δια μαγείας έγινε … δημοσιογραφικό λάθος και από κει που την είχανε πρώτο θέμα την στο … εκεί όπου δεν βλέπει ήλιος;
Το πραγματικό πρόβλημα φυσικά δεν είναι ο αποκλεισμός του Ολυμπιακού, ο Μπλατ και ο Πρίντεζης. Το πρόβλημα είναι οι Αγγελόπουλοι και το #mexritelous, που βλέπουν ότι όντως θα πάει μέχρι τέλους. Με αυτό έχουν τρελαθεί. Βλέπουν ότι το παραμυθάκι τους τελείωσε, ότι χωρίς Ολυμπιακό θα μείνουνε ξεκρέμαστοι και χωρίς λόγο ύπαρξης. Κι ότι οι… πολύτιμες υπηρεσίες τους θα είναι άχρηστες πια. Για αυτό χτυπάνε τους Αγγελόπουλους με όποιον τρόπο μπορούν. Μήπως τους αναγκάσουν να φύγουν και σωθούνε.
Αχ και να ‘ξεραν…
