Ίσως το έχουμε… παραζαλίσει το θέμα Παπαπέτρου. Ολυμπιακοί, Παναθηναϊκοί, δημοσιογράφοι, φίλαθλοι, όλοι. Πιθανόν και ο ίδιος να το «προκάλεσε» με τον τρόπο του. Όχι βέβαια ηθελημένα. Ποιος θα ήθελε άλλωστε να γίνεται τόσος ντόρος γύρω από το όνομά του (και ειδικά όταν σε μια μεγάλη μερίδα του κόσμου, αυτός ο ντόρος δεν είναι για… καλό);
Αλλά πραγματικά, αν αναλογιστούμε λίγο τι έχει πετύχει ο Ιωάννης με τη φανέλα του Ολυμπιακού, εύλογα καταλήγουμε στην απορία «γιατί τόσος σαματάς για χατίρι του;». Προσωπική άποψη, αν ο Παπαπέτρου δεν ήταν Έλληνας δε θα δίναμε ούτε το 10% από την έκταση που έχει λάβει το ζήτημα. Αν δεν ήταν Έλληνας, για την ακρίβεια, δε θα έκλεινε και πενταετία στον Ολυμπιακό. Θα είχε κουνήσει μαντήλι καιρό τώρα. Και επειδή δε μιλάμε με αερολογίες αλλά με στοιχεία, ας δούμε τα πεπραγμένα του Παπαπέτρου με τα «ερυθρόλευκα» στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρωλίγκας:
| Season | G | Pts | Avg | 2FG | % | 3FG | % | FT | % | Reb | St | As | Bl | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2013-14 | 12 | 55 | 4.6 | 10/14 | 71.4 | 11/23 | 47.8 | 2/5 | 40 | 17 | 3 | 4 | 2 | |
| 2014-15 | 11 | 40 | 3.6 | 10/18 | 55.6 | 6/15 | 40 | 2/4 | 50 | 14 | 4 | 4 | 0 | |
| 2015-16 | 24 | 136 | 5.7 | 35/78 | 44.9 | 16/40 | 40 | 18/26 | 69.2 | 64 | 17 | 17 | 7 | |
| 2016-17 | 36 | 159 | 4.4 | 35/76 | 46.1 | 26/78 | 33.3 | 11/16 | 68.8 | 93 | 19 | 17 | 11 | |
| 2017-18 | 31 | 212 | 6.8 | 59/117 | 50.4 | 24/84 | 28.6 | 22/33 | 66.7 | 112 | 11 | 21 | 9 |
Και όλα αυτά σε μ.ό. 22 λεπτών ανά παιχνίδι!
Ποια λοιπόν είναι η βελτίωση που παρουσίασε ο Παπαπέτρου μέσα σε αυτή την πενταετία; Πού παρατηρείται η ανάπτυξη αυτή, που τον οδηγεί στο να ζητά παραπάνω χρήματα και μεγαλύτερο ρόλο σε μια θέση που υπάρχει ο Παπανικολάου; Δίχως αμφιβολία ο Ιωάννης δε δουλεύτηκε σωστά από τον κόουτς Σφαιρόπουλο. Πολλές φορές χρειάστηκε να παίξει τεσσάρι, αν και ο ίδιος δηλώνει τριάρι. Αλήθεια είναι τελικά τριάρι; Με 28.6% τρίποντο; Ή μήπως είναι τεσσάρι; Θυμόμαστε πολλές φορές τον Παπαπέτρου να ποστάρει τους αντιπάλους του με επιτυχία; Ίσως λοιπόν και ο ίδιος θα πρέπει πρώτα να αποφασίσει τι θέση παίζει…
Και πάμε στο κομμάτι της ανανέωσης. Όπως και ο έτερος «Παπ», έστειλε τον ατζέντη του για την πρώτη συνάντηση. Ναι μεν συμφωνία δεν υπήρξε, αλλά όπως μας διαβεβαίωναν οι συζητήσεις έγιναν σε πολύ καλό κλίμα. Στη δεύτερη συνάντηση ο Ιωάννης πήγε μόνος του, χωρίς τον Νίκο Λώτσο και έπειτα από 1 ώρα (και κάτι) συζητήσεων βγήκε από τα γραφεία της Arcadia λέγοντας «Όλα καλά». Πόσο καλά όμως; Αν ήταν όλα καλά γιατί δεν υπέγραψε όπως έκαναν αμέσως Σπανούλης και Παπανικολάου, αλλά και Πρίντεζης Μάντζαρης πέρυσι; Η αύξηση στις απολαβές του υπήρχε (αν και ο ίδιος διακηρύσσει ότι δεν έπαιξαν κανέναν ρόλο τα λεφτά), η συνομιλία με τον Ντέιβιντ Μπλατ, που τον άφησε ευχαριστημένο υπήρχε, άρα τι έμενε; Το στυλό και το χαρτί. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι δεν υπήρχε κάτι από τα δύο στα γραφεία της Arcadia εκείνη τη μέρα…
Και για να κάνουμε και μια σύγκριση με τους υπόλοιπους Έλληνες του Ολυμπιακού. Εκείνους που ξεκίνησαν το «παρεάκι» των Ελλήνων από την Πόλη το 2012 και το κρατάνε μέχρι σήμερα (έστω με κάποια μικρά πέρα-δώθε). Για Σπανούλη-Πρίντεζη δε θα αναφερθούμε. Κολώνες, σήματα κατατεθέν, αμφότεροι ΕΠΡΕΠΕ να μείνουν στον Ολυμπιακό γιατί απλούστατα, αυτοί ήταν αναντικατάστατοι.
Περίπτωση Μάντζαρη: Πέρυσι ίδια εποχή, άφησε στα κρύα του λουτρού τον Παναθηναϊκό και τον ίδιο τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, που τον περίμενε με ανοιχτές αγκάλες. Και μια πρόταση οικονομικά καλύτερη από εκείνη του Ολυμπιακού. Προφανώς, δέχθηκε γενναία αύξηση των απολαβών του σε μία χρονιά που είχε μ.ό. λεπτών συμμετοχής 23.7 ανά παιχνίδι. Δηλαδή μόλις 1.7 περισσότερα από τη φετινή επίδοση του Παπαπέτρου, που «ήθελε περισσότερο χρόνο συμμετοχής». Και μιλάμε για τον Μάντζαρη που το 2009 ήταν στην κερκίδα στο Βερολίνο, με τη Θύρα 13. Γι’ αυτόν τον Μάντζαρη μιλάμε…
Περίπτωση Παπανικολάου: Στο πλαίσιο του Aegean Festival στη Σύρο, δύο ημέρες πρίν, ο Κώστας είπε για τη συνάντηση με τους Αγγελόπουλους πως «συμφωνήσαμε σε τρία λεπτά». Όλα τα άλλα, λοιπόν, είναι «να ‘χαμε να λέγαμε και να ‘χουμε να πούμε», που λέει και μία ψυχή.
Ο καθένας, όμως, κάνει τις επιλογές του. Και του Παπαπέτρου είναι απόλυτα σεβαστή. Από τη στιγμή που, όπως ο ίδιος υποστήριξε, τα λεφτά δεν έπαιξαν ρόλο στην απόφασή του, πιθανότατα αυτά τα 5-6 λεπτά παραπάνω που θα παίξει στον Παναθηναϊκό, τον έκαναν να αφήσει τους φίλους του, την ομάδα που τον στήριξε στους τραυματισμούς του, τους προέδρους, τους φιλάθλους που σε κάθε στιγμή, εύκολη ή δύσκολη φώναζαν ρυθμικά το όνομά του. Οι φίλοι του, πάντως, έκαναν διαφορετική επιλογή. Και εκ των υστέρων θα φανεί ποιος έκανε τη σωστή.
Υ.Γ.: Τουλάχιστον με τα πράσινα, δε θα τραβάει τα μαλλιά του και θα βελτιώσει και κάνα ποσοστό στις βολές…
