To μένος της ΕΟΚ για τον Ολυμπιακό έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που τελικά την οδήγησε στον απόλυτο διασυρμό. Σε μια άνευ προηγουμένου ασέβεια, σε μια ιεροσυλία που στιγματίζει ανεξίτηλα τόσο τον ίδιο τον Βασιλακόπουλο όσο και ολόκληρο το ΔΣ της.
Στις 10 Μαρτίου έφυγε από τη ζωή και σήμερα κηδεύτηκε μια από τις σπουδαιότερες μορφές του ελληνικού μπάσκετ, ο θρυλικός Αλέκος Σπανουδάκης. Ένα σύμβολο του αθλήματος στη χώρα μας, ο οποίος εκτός από την ερυθρόλευκη ιστορία έγραψε και τη γαλονόλευκη. Με το χάλκινο μετάλλιο στο Κάιρο, τις 27 συμμετοχές και τους 103 πόντους του στην Εθνική, και με τις παρουσίες του στα Eurobasket του 1949 και του 1951, στο Ολυμπιακό Τουρνουά του 1952, στους Μεσογειακούς Αγώνες του 1955 και στο Προολυμπιακό Τουρνουά του 1956.
Ε, λοιπόν η ανεκδιήγητη και αθεράπευτα αντιολυμπιακή ΕΟΚ δεν του αφιέρωσε ούτε μια λέξη! Θεώρησε σωστό να εκδικηθεί τους Πειραιώτες με το να ξεχάσει ένα ιερό τέρας του αθλήματος. Τέτοια είναι ξεφτίλα του προέδρου της που βγήκε με απύθμενο θράσος να δηλώσει… υπέρμαχος του ελληνικού μπάσκετ. Ποιου μπάσκετ; Αυτού που δεν σέβεται ούτε τους νεκρούς του στο βωμού του μίσους του για τον Ολυμπιακό; Δεν ντράπηκε αλήθεια να δώσει την… εντολή σιωπής ο Γιώργος Βασιλακόπουλος; Δεν ντράπηκε τα χρόνια του;
Δεν ντράπηκε. Και κάπως έτσι η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (ή μήπως Κατάντιας;) δεν μπήκε στον κόπο να αποχαιρετήσει τον πρώτο άνθρωπο στην Ευρώπη που επιχείρησε το “jump shot”!
Έστειλαν ένα στεφάνι στην κηδεία για να βγάλουν δήθεν την υποχρέωση, αλλά όσο αδιανόητο κι αν είναι, δεν τόλμησαν να «εκτεθούν» δημόσια έστω με μιας αράδας ανακοίνωση, έτσι για τα μάτια του κόσμου. Οι τύποι εκεί μέσα είναι τόσο άρρωστοι τόσο ορκισμένοι εχθροί των Πειραιωτών που δεν πήγαινε το χέρι τους να γράψουν δυο τυπικές λέξεις για τον μεγάλο Αλέκο Σπανουδάκη, επειδή συνέδεσε το όνομά του με τον Ολυμπιακό! Δεν χωράει το χωράει ο νους! Το κόμπλεξ τους χρίζει ιατρικής παρακολούθησης.
Δεν πειράζει, ας συνεχίσουν να ξεβρακώνονται. Όλα εδώ πληρώνονται άλλωστε…
