Ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε ένα σημείο που πρέπει να αποφασίσει ψύχραιμα και με καθαρό μυαλό, αν θα επιμείνει στο πρότζεκτ που μπήκε σε εφαρμογή τον περασμένο Μάιο ή αν θα πρέπει να πάει σε νέο. Αν θα πρέπει να συνεχίσει με τον Πέδρο Μαρτίνς και μετά το καλοκαίρι ή αν θα χρειαστεί να πάει σε κάτι καινούργιο. Και πόσοι και ποιοι από τους παίκτες θα πρέπει να αποχωρήσουν, για να πάρουν τη θέση τους άλλοι πιο ποιοτικοί ποδοσφαιριστές.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Βιώνει κάτι πρωτόγνωρο στη σύγχρονη ιστορία του. Διότι, όταν είσαι μαθημένος να πανηγυρίζεις διαδοχικούς τίτλους για πάνω από δύο δεκαετίες, δεν είναι εύκολο να διαχειριστείς μια κατάσταση όταν μένεις εκτός τροπαίων από το τέλος Φεβρουαρίου. Εκτός κι αν ο ΠΑΟΚ εμφανίσει τάσεις αυτοκτονίας στο πρωτάθλημα. Αλλά, με οκτώ ματς να απομένουν και στο +7 στην βαθμολογία (και με την ισοβαθμία υπέρ του) και με τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τέτοιες ανατροπές μοιάζουν εκτός πραγματικότητας.
Οι Πειραιώτες λοιπόν μέσα σε αυτό το περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί, οφείλουν να διασφαλίσουν τη δεύτερη θέση που, σαφώς και δεν αποτελεί στόχο για μια ομάδα του μεγέθους του Ολυμπιακού, αλλά είναι μια πραγματικότητα, καθώς δίνει το εισιτήριο για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά της διοίκησης.
Αν στην ερυθρόλευκη ΠΑΕ πιστεύουν ότι ο Μαρτίνς έχει κάνει έργο, μπορεί να ανταποκριθεί στις προσδοκίες και η ομάδα θα παρουσιαστεί όπως πρέπει την επόμενη σεζόν, τότε ας τον στηρίξει, προσφέροντάς του το καλοκαίρι τα κατάλληλα «εργαλεία». Με την προσθήκη ποιοτικών ποδοσφαιριστών στην άμυνα και την επίθεση.
Αν στην Πλατεία Αλεξάνδρας θεωρούν ότι ο Πορτογάλος τεχνικός εμφανίζει αδυναμία στη διαχείριση του έμψυχου δυναμικού και στο κοουτσάρισμα κατά τη διάρκεια των αγώνων, τότε θα πρέπει να κοιτάξουν την επόμενη ημέρα.
Αυτό που είναι εμφανές πάντως είναι πως λείπει από αρκετούς παίκτες και από την ομάδα το πνεύμα νικητή. Όχι, με την έννοια μιας νίκης σε ένα ματς. Αλλά στη διάρκεια μιας σεζόν και κυρίως στα δύσκολα παιχνίδια, εκεί που μετράει η προσωπικότητα των ποδοσφαιριστών, η ηγετική φυσιογνωμία. Αυτό το έβγαλε ο Ολυμπιακός την τρέχουσα περίοδο μόνο στον αγώνα με τη Μίλαν και στο β´ ημίχρονο του ματς με την ΑΕΚ.
Στους υπόλοιπους κρίσιμους αγώνες οι Ερυθρόλευκοι ήταν απόντες. Στην Τούμπα που κρινόταν ο τίτλος του πρωταθλητή, ηττήθηκαν. Στο Κίεβο που κρινόταν η πρόκριση στους «16» του Γιουρόπα Λιγκ, ηττήθηκαν. Με την Λαμία που κρινόταν η πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου, ηττήθηκαν και μάλιστα στο Καραϊσκάκης.
Δεν κέρδισαν ούτε ένα μεγάλο παιχνίδι εκτός έδρας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ήττες από Μίλαν, Μπέτις, Ντιναμό Κιέβου και ΠΑΟΚ, ισοπαλίες με Μπέρνλι και ΑΕΚ. Και αυτό κάτι δείχνει. Φανερώνει το έλλειμμα προσωπικότητας, ηγετικής παρουσίας στον αγωνιστικό χώρο τις στιγμές που “καίει” η μπάλα.
