Μετά από έναν ευρωπαϊκό αποκλεισμό είναι λογικό και αναμενόμενο όλοι να ψάχνουν τι έφταιξε. Όμως, γιατί σώνει και καλά, πρέπει να φταίει ένας; Γιατί πρέπει να πάρει όλο το φορτίο πάνω του ο προπονητής; Στην περίπτωση του Ολυμπιακού, δεν μπορεί και δεν πρέπει να επικεντρώνονται όλα στον Πέδρο Μαρτίνς.
Υπάρχουν και αστάθμητοι παράγοντες: τραυματισμοί, τιμωρίες, γκίνια, ντεφορμάρισμα, κόπωση, διαιτησία.
Ας δούμε, όμως, τι έκανε ο Πορτογάλος τεχνικός:
1)Πήρε μία ομάδα το περασμένο καλοκαίρι με 20 καινούργιους παίκτες και την πήγε στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ.
2)Ο Ολυμπιακός πέρασε δύο προκριματικούς γύρους το καλοκαίρι, με συνολική συγκομιδή 3 νίκες και 1 ισοπαλία, κι έχοντας παίκτες που δεν είχαν παίξει μαζί παρά ελάχιστο χρόνο και δεν ήταν όλοι παρέα κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας. Άλλοι αποκτήθηκαν στις αρχές, άλλοι στη μέση και άλλοι προς το τέλος της θερινής μεταγραφικής περιόδου.
3)Με τον Μαρτίνς στην άκρη του πάγκου, οι Ερυθρόλευκοι έβαλαν 3 γκολ στην Μπέρνλι στο Καραϊσκάκης, προηγήθηκαν στην Αγγλία με τον Ποντένσε, όπου ισοφαρίστηκαν στο 86ο λεπτό. Όλα αυτά απέναντι σε μια ομάδα που ήταν πιο έτοιμη και που τερμάτισε πέρυσι στην πρώτη επτάδα στην βαθμολογία στην Πρέμιερ Λιγκ. Και νωρίτερα, οι Πειραιώτες είχαν πετύχει 7 τέρματα στα δύο παιχνίδια με τη Λουκέρνη.
4)Στον όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ, ο Ολυμπιακός έκανε αυτό που έπρεπε. Δεν έχασε στο Φάληρο από την πιο έτοιμη Μπέτις, το πάλεψε με τη Μίλαν στο Σαν Σίρο (ήταν μπροστά στο σκορ μέχρι το 69´), κέρδισε ως όφειλε τα δύο παιχνίδια με την Ντουντελάνζ, ηττήθηκε στις λεπτομέρειες στην Ισπανία και έβαλε 3 γκολ στους Ροσονέρι στο Καραϊσκάκης παίρνοντας την νίκη-πρόκριση.
5)Αν και καινούργιος στην Ελλάδα, σε νέο περιβάλλον, αλλά και αουτσάιντερ στον όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ, ο Πορτογάλος πήγε τον Ολυμπιακό πιο μακριά από κάθε άλλο συνάδελφό του ελληνικής ομάδας. Οι Ερυθρόλευκοι μέχρι πριν από λίγες ώρες έπαιζαν στην Ευρώπη, με τον πρόεδρο της Ντιναμό Κιέβου, Ίγκορ Σούρκις να παραδέχεται στις δηλώσεις του πως, «ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος».
Αυτά έκανε ο Ολυμπιακός υπό τις οδηγίες του Μαρτίνς. Δεν είναι και λίγα. Και στο κάτω κάτω δεν ευθύνεται ο Πορτογάλος προπονητής, αν ο Χασάν, ο Γκερέρο και ο Μασούρας δεν στόχευσαν σωστά στις τέσσερις κλασικές χαμένες ευκαιρίες μέσα σε ένα ημίχρονο στο «Ολιμπίσκι».
Η δουλειά του είναι να βοηθήσει την ομάδα με την τακτική και το πλάνο να φτάσει η μπάλα στην αντίπαλη περιοχή. Από εκεί και πέρα, είναι δουλειά των επιθετικών να την στείλουν στα δίχτυα. Και στο πρώτο ματς, αντί να γίνει το 2-0 ή το 3-1, στο τέλος από λάθη και ολιγωρία στο κέντρο της άμυνας, οι Ουκρανοί έφτασαν στην ισοφάριση.
Οι Ερυθρόλευκοι στο πρόσωπο του Μαρτίνς έχουν βρει έναν κανονικό προπονητή. Κάποιον που εργάζεται σκληρά, που κάνει καλή δουλειά στου Ρέντη, που έχει δημιουργήσει μια ομάδα που αποδίδει καλό ποδόσφαιρο και έχει υγεία στα αποδυτήρια και που γενικά ευχαριστεί τον κόσμο του Ολυμπιακού.
Δεν λέει κανείς ότι δεν έχουν γίνει λάθη. Ποιος δεν κάνει λάθη; Όλοι όμως αναγνωρίζουν ότι οι Πειραιώτες είναι σαφώς βελτιωμένοι και προοδεύουν αγωνιστικά σε σχέση με την προηγούμενη διετία. Όπως είναι ξεκάθαρο ότι χρειάζονται και ποιοτικές προσθήκες στο έμψυχο δυναμικό τους. Ωστόσο, όλοι και όλα πρέπει να κρίνονται με ψυχραιμία και με βάση τη συνολική εικόνα. Δεν γίνεται ο Ολυμπιακός να μηδενίζει τα χιλιόμετρα κάθε καλοκαίρι αλλάζοντας προπονητή και πάνω από το μισό ρόστερ.
Αυτό κάποια στιγμή πρέπει να αλλάξει. Και σε αυτό τον δρόμο βαδίζουν πλέον οι Ερυθρόλευκοι, από την ώρα που διακρίνουν ότι κάτι καλό δημιουργείται στου Ρέντη.
