Έγραφα στις 23.12.2018 σε αυτή εδώ τη στήλη με τον τίτλο «Ποιον συμφέρει η εμβόλιμη αγωνιστική που επιδιώκει η Λίγκα», με αφορμή τη διένεξη του Ολυμπιακού με τη Super League για τον ορισμό διεξαγωγής της αναβληθείσης τελευταίας (15ης) αγωνιστικής του πρώτου γύρου: «Που οδηγούν όλα αυτά; Μα, στη διεξαγωγή του αγώνα ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός.
Με τον αγώνα να έχει οριστεί για τις 10.02.2019 στην Τούμπα ο Ολυμπιακός θα ταξιδέψει στη Θεσσαλονίκη με το μυαλό στο πρώτο ματς στο Φάληρο με τους Ουκρανούς της Ντιναμό. Είναι λογικό, λοιπόν, να προκύψει μια διάχυση προσοχής που θα είναι βούτυρο στο ψωμί της παρέας του Βιεϊρίνια. Με τον Ολυμπιακό να πατάει σε δύο βάρκες, χωρίς καν να γνωρίζει το αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα με τη Ντιναμό, το έργο της ομάδας του Λουτσέσκου γίνεται (όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις) ευκολότερο.
Αν, αντίθετα μετακινηθεί ολόκληρη η αγωνιστική και ισχύσει η πρόταση της NOVA ο Ολυμπιακός θα παίξει στην Τούμπα μετά το πρώτο ματς με τη Ντιναμό, άρα θα ξέρει τι προσδοκάει στην ευρωπαϊκή του πορεία και θα είναι σε θέση να κάνει άλλη διαχείριση στους αγώνες του εντός και εκτός συνόρων. Μην ξεχνάμε πως μετά το ματς με τον ΠΑΟΚ ακολουθεί αυτό με την ΑΕΚ για τους ερυθρόλευκους».
Η πραγματικότητα είναι σκληρή. Ο Ολυμπιακός «πληρώνει» τον λανθασμένο σχεδιασμό που έκανε και πρόταξε τη διεξαγωγή του αγώνα με τον ΠΑΟΚ πριν από αυτόν με τη Ντιναμό, ευελπιστώντας ότι μια νίκη στην Τούμπα και στο πρωτάθλημα θα έβαζε φωτιά και αέρα στα πανιά του για το Europa League θα προσέφερε.
Απέτυχε παταγωδώς. Η βαριά (3-1) ήττα από τον ΠΑΟΚ και, το κυριότερο, η απογοητευτική εικόνα της ομάδας που γλίτωσε (χάρη στον Σα) τον διασυρμό εισπράχθηκαν από την ερυθρόλευκη οικογένεια, επικοινωνιακά και στην ουσία, με πολύ βαρύτερους από το αναμενόμενο, όρους.
Στην εκτίμηση αυτή οδηγούν και οι μη ελεγχόμενες αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν στον ερυθρόλευκο οργανισμό μετά τη λήξη του αγώνα της Τούμπας και συνέδεσαν ευθέως, στο έδαφός μιας «καταστροφής», τις εξελίξεις στους επόμενους εξαιρετικά κρίσιμους αγώνες (αρχής γενομένης από τον χθεσινό με τη Ντιναμό) με την τύψη όσων σήμερα αποτελούν την ομάδα και το προπονητικό τιμ.
Οι μέρες που ακολούθησαν την Τούμπα έδειξαν ότι ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να ξεπεράσει το σοκ της κάκιστης αγωνιστικής του εικόνας στην Τούμπα.
Κυρίως, δεν κατάφερε να αξιολογήσει τους νέους συσχετισμούς που διαμορφώθηκαν, να αποφασίσει τι θέλει και πως θα το πετύχει και να ιεραρχήσει στόχους. Εξακολουθεί να πλατσουρίζει σε όλα τα νερά μεταφέροντας κάθε μέρα τις προτεραιότητες σε άλλο γήπεδο, χωρίς να προκύπτει ότι κατάλαβε τι έχει συμβεί.
Η απόδοση με την Ντιναμό είναι τα απόνερα της τραγωδίας της Κυριακής. Η ομάδα δεν πατάει καλά, δεν έχει τρεξίματα, δεν έχει ανάσες, δεν βγάζει υγεία, δεν έχει καθαρό μυαλό. Μοιάζει (σε σχέση με πριν) χαμένη σε μαύρες σκέψεις και σε συναισθήματα που εξακολουθούν να είναι έντονα και αρνητικά. Μαζί της μοιάζει να έχει χάσει το momentum της διαχείρισης και ο προπονητής. Πολύ άγχος (που φαίνεται), αυξημένη δυσκολία στη διαχείριση της αγωνιστικής εικόνας και καθυστερημένη βοήθεια από τον πάγκο.
Οι ερυθρόλευκοι από σήμερα και μέχρι την Κυριακή δεν χρειάζονται προπονήσεις και αγωνιστική συντήρηση.
Ενέσεις (και μάλιστα δυνατές) ψυχολογίας δείχνουν έντονα ότι έχουν ανάγκη για να ξαναβρούν την ηρεμία εκείνα που ομόρφυνε το παιχνίδι τους και το έκανε αποτελεσματικό. Οι κραυγές και τα αναθέματα απλώς επιτείνουν την ήδη προβληματική κατάσταση τους.
Σε διαφορετική περίπτωση ο αγώνας της Κυριακής με τη γνωστή σκληρή ΑΕΚ του γνωστού Χιμένεθ είναι ήδη χαμένος.