Έπρεπε να φτάσουμε στην φάση των νοκ άουτ αναμετρήσεων για να δούμε επιτέλους ποδόσφαιρο, με την έννοια του θεάματος και της αναμέτρησης που ανεβάζει την αδρεναλίνη, στο Μουντιάλ. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι ίσως θα πρέπει να αναθεωρηθεί από τη FIFA το σημερινό σύστημα διεξαγωγής της πρώτης φάσης της κορυφαίας ποδοσφαιρικής διοργάνωσης στον πλανήτη.
Όπως για παράδειγμα μπήκε ο κανόνας του fair play, έτσι ίσως θα μπορούσε να προστεθεί και μια άλλη παράμετρος που θα συνεισφέρει στο θέαμα, στην αγωνία, στην ένταση και στο απροσδόκητο ενός αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου και θα αλλάξει στον απόλυτο βαθμό τη διοργάνωση. Ποια όμως θα είναι αυτή η παράμετρος;
Αγώνες «χωρίς αύριο»
Ίσως θα πρέπει να ωριμάσει σιγά, σιγά και η ιδέα ενός Μουντιάλ μόνο με νοκ άουτ αναμετρήσεις και ίσως περισσότερες ομάδες για να υπάρχει και μια φάση παραπάνω. Με κλήρωση χωρίς ομίλους λοιπόν και χωρίς ισχυρούς, αδύναμους και βαθμολογίες. Απλή ποδοσφαιρική αναλογική με λίγα λόγια, η οποία δεν θα έχει ως στόχο την προστασία των ισχυρών, άσχετα αν αυτό επιτυγχάνεται ή όχι, αλλά την διεξαγωγή αγώνων που θα είναι «ζωής και θανάτου».
Στόχος το θέαμα που θα «κόβει την ανάσα» σε κάθε αγώνα, που θα βγάζει νοκ άουτ τακτικές και επιλογές αντιπάλου και που θα προσφέρει σε όλους εμάς παιχνίδια όπως αυτό του Βελγίου με την Ιαπωνία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε ότι σε ένα και μόνο ματς όλα γίνονται, καθώς όλοι έχουν πρόσβαση στο όνειρο, ανεξαρτήτως δυναμικότητας.
Όλα αυτά FIFA επιτρέπουσας… βεβαίως, βεβαίως.