Α! για να σας πω… Όλα κι όλα! Εγώ είμαι με τον Βασιλειάδη. Δηλαδή με τον Κύριο Βασιλειάδη, Δηλαδή με το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Κύριο Βασιλειάδη. Τουτέστιν με τον Υφυπουργό Πολιτισμού αρμόδιο για θέματα Αθλητισμού Κύριο Βασιλειάδη…
Εκατό καντάρια δίκιο είχε όταν βγήκε από τα ρούχα του και εγκάλεσε τον Αντιπρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός και Πρόεδρο της Super League κ. Ευάγγελο Μπαταγιάννη για την πρώτη του ιδιότητα και συμπονώντας τον για τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκονταν (ως εκ της ιδιότητος αυτής) αναρωτήθηκε, σε επήκοο όλων, μεγαλοφώνως «τι να μας πεις κι εσύ καημένε, αντιπρόεδρος του Ολυμπιακού είσαι…».
Συμπονετικά ήταν τα λόγια του κ. Βασιλειάδη. Ο κ. υφυπουργός την ώρα που τα έλεγε έκλαιγε με μαύρο δάκρυ για το κακό που βρήκε τον συμπαθέστατο (και ισοβαρή) κ. Μπαταγιάννη, για το κατάντημα στο οποίο περιήλθε, για τον βούρκο στον οποίο κύλησε όταν δέχθηκε να καταλάβει τη θέση του Αντιπροέδρου στο Δ.Σ. της ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Παρηγορητική διάθεση είχε ο κ. Υφυπουργός, πιθανόν εκ του ρόλου του ως πολιτικός και ποδοσφαιρικός προϊστάμενος του ελληνικού ποδοσφαίρου, απέναντι στον μη εξαιρετέο κ. Μπαταγιάννη γιατί, πώς να το κάνουμε άλλωστε, αν αυτός ο κορυφαίος πολιτικός ανήρ, αυτή η βασικότατη κολόνα του πολιτικού συστήματος, αυτή η ηγετική μορφή του πολιτικού προσωπικού δεν δείξει κατανόηση και συμπόνια στο κακό που βρήκε τον Πρόεδρο της Super League, ποιος θα το πράξει τόσο αβίαστα και ανυστερόβουλα;
Δεν ήθελε να τον πειράξει ή (άκουσον, άκουσον!) να τον χλευάσει. Δεν ήταν δηκτικό το σχόλιο. Κατανόηση και συμπάθεια έδειχνε. Κι έτσι από τα πλέον ευγενή αισθήματα ορμώμενος βγήκε, τα είπε και αμαρτίαν ουκ έχει.
Μα κι αυτός ο Μπαταγιάννης τα θέλει ο κώλος του. Ήταν ΠΑΕ αυτή που πήγε και βρήκε και εντάχθηκε στο διοικητικό προσωπικό της και την εκπροσωπεί στις ποδοσφαιρικές και πολιτικές αρχές; Άκου τώρα ΠΑΕ Ολυμπιακός! Το λέει και το όνομα. Από την Ολυμπία θα είναι, Ολυμπιακό θα τον λένε…
Αντί να πάει αντιπρόεδρος σε μια ΠΑΕ που φέσωσε το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή τους φορολογούμενους, με πάνω από τετρακόσια εκατομμύρια ευρώ στο όνομα της εξυγίανσης ή σε μια άλλη που όλα τα σφάζει, όλα τα πιστολίζει, άντε το πολύ σε μια τρίτη που χρωστάει και της Μιχαλούς και πάει από διακανονισμό σε διακανονισμό αυτός κατέληξε, στην έσχατη ένδεια.
Βρήκε και πήγε σε μια ΠΑΕ που δεν χρωστάει σε κανένα, περνάει κάθε χρόνο μόνη αυτή το financial fair play της UEFA, είναι σταθερά μεταξύ των τριάντα πρώτων στην κατάταξη ευρωπαϊκών ομάδων, παίζει καλοκαίρι-χειμώνα στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις, συντηρεί με δικά της έξοδα ένα γήπεδο κουκλί, νικάει μια παλιοΜίλαν και κάτι παλιοΜάντσετσερ και κωλοΆρσεναλ, συνομιλεί με τους κορυφαίους μάνατζερ του πλανήτη, έχει μια μοναδική πολιτική πωλήσεων, το όνομα της παίζει στα χείλη όλων των προέδρων των ευρωπαϊκών συλλόγων και έχει στην προθήκη της σαράντα τέσσερα πρωταθλήματα.
Μα τόσο ξεφτίλα επιτέλους; Τι στο καλό τον έπιασε τον κ. Μπαταγιάννη και ξέπεσε σε αυτή την διοικητική παρακμή, σ΄αυτή την ακραία κατάπτωση;
Πώς να κρατήσει το στόμα του κλειστό απέναντι σε αυτή την κορυφαία αδικία ένας μόνιμος επαγγελματίας υπερασπιστής του δίκιου των φτωχών και των αδυνάτων (για το δεύτερο δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά), ένας Ζορό της αριστεράς, ένας ευπατρίδης του λενινισμού;
Τον έπνιξε το δίκιο (του Μπαταγιάννη) και φρόντισε, ως καλός και πειθήνιος αριστερός, να το κάνει πράξη.
Άντε τώρα με τόση καλή θέληση και διάθεση να σκεφτεί ότι μερικοί θα τον εγκαλέσουν και θα του γράψουν και θα του πουν διάφορα. Σ΄αυτόν τον κολοσσό της πολιτικής (και ποδοσφαιρικής) σκέψης, στον λαοπρόβλητο αθλητικό ηγέτη…
Άτιμη ζωή και ατιμότερη πολιτική. Μια μ@λ@κί@ λες και την κάνουνε βούκινο αμέσως. Κωλόγαυροι ρε φίλε… Άτιμα πλάσματα… Άστα να πάνε… Ου μπλέξεις με δαύτους.