Ο Χρήστος Μουρίκης είχε συμφωνήσει σε όλα για διετές συμβόλαιο με την Προ Ρέκο, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες είχε υπογράψει κιόλας. Τελικά έμεινε στον Ολυμπιακό και άφησε τους Ιταλούς… παγωτό, επειδή στον αθλητισμό παίζει ρόλο και το συναίσθημα και για κάποιους αθλητές δεν είναι το παν τα χρήματα…
Ακριβώς 200 χιλιάδες ευρώ θα έπαιρνε ο Μουρίκης βάσει συμβολαίου από την Προ Ρέκο. Από 100 χιλιάδες τον χρόνο δηλαδή. Παράλληλα θα είχε τα πάντα πληρωμένα, ενώ θα μπορούσε να υπολογίζει και σε πριμ επίτευξης στόχων, καθώς η Προ Ρέκο στην Ιταλία είναι κάτι σαν τον Ολυμπιακό στην Ελλάδα και τους τίτλους τους έχει ψωμοτύρι…
Στον Ολυμπιακό ο Μουρίκης έμεινε με περίπου 70 χιλιάδες ευρώ λιγότερα (για την διετία μιλάμε), ενώ από πριμ μόνο σε πιθανή νέα κατάκτηση του ευρωπαϊκού μπορεί να ελπίζει. Και επειδή οι πολίστες δεν είναι ποδοσφαιριστές ή μπασκετμπολίστες, εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς ότι 70 χιλιάδες ευρώ είναι πολύ μεγάλο ποσό για να το αγνοήσεις…
Γιατί αποφάσισε, λοιπόν, να μπει στη διαδικασία να πει στους Ιταλούς «συγνώμη παιδιά, το μετάνιωσα και δεν θέλω να έρθω»; Γιατί πήρε τέτοιο ρίσκο, διότι έχει και ρίσκο η συγκεκριμένη απόφαση; Τα πράγματα είναι απλά, όσο κι αν κάποιοι θέλουν να τα βλέπουν σύνθετα. Ο Μουρίκης τρελάθηκε στη Γένοβα! Σηκώνοντας την ευρωπαϊκή κούπα με τον Ολυμπιακό ένιωσε τη μεγαλύτερη χαρά της ζωής του. Κι όταν βρέθηκε στο Καραϊσκάκη και έζησε την υποδοχή που είχαν ετοιμάσει στην ομάδα πόλο οι οπαδοί του Ολυμπιακού, το πήρε απόφαση. Άκουσε τον κόσμο να τον αποθεώνει και να του ζητάει να μείνει και αποφάσισε να κάνει ότι περνάει από το χέρι του, ώστε να παραμείνει στην Ελλάδα και στον Ολυμπιακό…
Και ξέρετε ποιο είναι το μόνο που έχει από τώρα στο μυαλό του ο Μουρίκης; Να πάει σε 11 μήνες από τώρα στο Αννόβερο και να σηκώσει ένα ακόμα ευρωπαϊκό, φορώντας το σκουφάκι του Θρύλου! Είπαμε για κάποιους αθλητές – οι οποίοι μάλιστα δεν παίρνουν και πολλά – δεν είναι το παν τα χρήματα…
