Μια ιδιαίτερα οργισμένη ανακοίνωση κατά της Πανελλήνιας Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας (ΠΦΠΟ) εξέδωσε το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο, απαντώντας στις επικρίσεις που δέχθηκε για τη θανάτωση δύο τζάγκουαρ, που είχαν δραπετεύσει την ώρα που το πάρκο ήταν ανοιχτό για το κοινό.
Στην ανακοίνωση, με τίτλο «Αιδώς Υποκριτές της Π.Φ.Π.Ο.», που υπογράφει το προσωπικό και η διοίκηση του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου επισημαίνεται ότι «οι επαγγελματίες «φιλόζωοι» και οι ακτιβιστές του πληκτρολογίου δεν μπορούσαν να αφήσουν ανεκμετάλλευτο το τραγικό γεγονός της απώλειας των δύο μας τζάγκουαρ, εκμεταλλευόμενοι την ειλικρινή λύπη χιλιάδων συμπολιτών μας, για να προωθήσουν την ατζέντα τους κατά της ίδιας της ύπαρξης ζωολογικών πάρκων. Και αν αυτό ήταν αναμενόμενο η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ τους αυτή την φορά ξεπέρασε κάθε προηγούμενο».
Υποστηρίζει πως για τους φιλόζωους «στο βωμό του να πληγεί το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο δεν έχει σημασία να κινδυνέψουν ακόμη και να χαθούν ανθρώπινες ζωές. Προφανώς για αυτούς σημασία έχει να πληγεί το Πάρκο και αν υπάρχουν θύματα ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ θα τρομοκρατηθεί περισσότερο ο κόσμος. Το διαπιστώσαμε από τα σχόλια πολλών «φιλόζωων» του διαδικτύου που ευθαρσώς υποστήριζαν ότι η ζωή του προσωπικού του Πάρκου δεν έχει και τόσο σημασία», τονίζει η ανακοίνωση.
Σύμφωνα με το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο, στο περιστατικό που συνέβη, το προσωπικό λειτούργησε άψογα και εφάρμοσε κατά γράμμα το πρωτόκολλο ασφαλείας «απομονώνοντας τον χώρο και εφαρμόζοντας το πλάνο μετάβασης των επισκεπτών σε ασφαλή περιοχή», ενώ λόγω των ενεργειών που έγιναν, δεν υπήρξαν ανθρώπινες απώλειες.
Επίσης, οι συντάκτες της ανακοίνωσης απορρίπτουν ότι τα τζάγκουαρ θα μπορούσαν να αναισθητοποιηθούν ακαριαία, καθώς «δεν υπάρχει ΑΚΑΡΙΑΙΑ αναισθησία -δεν είμαστε σε περιβάλλον καρτούν ή ταινίας του Χόλυγουντ», αφού χρειάζονται 5 λεπτά για να ξεκινήσει να δρα η αναισθησία, χρόνος που θέτει σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του προσωπικού.
Δεν αναφέρεται όμως καθόλου στο γεγονός ότι αν στο Αττικό Πάρκο δεν υπήρχαν αυτά τα άγρια ζώα σε συνθήκες αιχμαλωσίας, κανείς δεν θα προσπαθούσε τώρα να αιτιολογήσει ή μη τη θανάτωσή τους, και αυτό είναι ουσιαστικά το διακύβευμα: ο νόμιμος αλλά ανήθικος εγκλεισμός των ζώων που ανήκουν μόνο στη φύση και μόνο σε φυσικά πάρκα και όχι σε μερικά τετραγωνικά γης στα Σπάτα Αττικής.
«Κρυμμένη» με παραπλανητικό τίτλο η ανακοίνωση θανάτωσης των τζάγκουαρ
Yπενθυμίζεται ότι η αρχική ανακοίνωση για τη δολοφονία των δύο ιαγουάρων ήταν κυριολεκτικά κρυμμένη στο σάιτ της επιχείρησης και ουδέποτε δημοσιοποιήθηκε στα Μ.Μ.Ε. ούτε αναφέρει ημερομηνία δημοσίευσης.
Η αρχική ανακοίνωση του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου για τη δολοφονία των ζώων δεν δημοσιεύτηκε ούτε στα social media του πάρκου και όλα παρουσιάζονται σε αυτή καλώς καμωμένα.
Το γεγονός έγινε γνωστό, όταν κάποιοι επισκέπτες του πάρκου μίλησαν γι’ αυτό και έγραψαν σχετικά στο facebook.
Έτσι η Νατάσα Μπομπολάκη πρόεδρος της Π.Φ.Π.Ο. κάλεσε το βράδυ της Παρασκευής 14 Δεκεμβρίου τον Ζαν Ζακ Λεσουέρ και τον ρώτησε αν αληθεύει η φήμη και εκείνος της το επιβεβαίωσε, λέγοντάς της μάλιστα ότι έχουν εκδώσει και ανακοίνωση.
Όταν η κ. Μπομπολάκη γνωστοποίησε τη συνομιλία τους άρχισε και η αναζήτηση της ανακοίνωσης. Αυτή βρέθηκε μετά από κάποια λεπτά «κρυμμένη» αφού είχε τον παραπλανητικό τίτλο «Αντίο Jenny και Spotty».
Σίγουρα δεν είναι ο ενδεδειγμένος τίτλο για να καταλάβει κανείς ότι έτσι αποχαιρετά κάποιος δύο ζώα που θανάτωσε.
Σε αυτή την αρχική και σύντομη ανακοίνωση αναφέρονται εξής: «Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης αυτής, που ολοκληρώθηκε σε περίπου πέντε λεπτά, δεν κινδύνεψε κανένα μέλος του προσωπικού ή των επισκεπτών που βρίσκονταν στο Πάρκο. Δυστυχώς, οι δύο μας ιαγουάροι, η Jenny και ο Spotty, δεν είναι πια μαζί μας, καθότι για τέτοιου είδους ζώα δεν προβλέπεται η τακτική της αναισθησίας».
Ο κ. Λεσουέρ από το περασμένο Σάββατο, εξαιτίας της πίεσης που δέχτηκε και την κριτική την οποία του ασκούσαν όλοι -φοβούμενος και τη δυσφήμιση και την απώλεια κερδών αν οι πελάτες τρομοκρατηθούν- αναγκάστηκε να περιγράψει και με δηλώσεις του στην ΕΡΤ1 τις συνθήκες διαφυγής των ζώων από τα κλουβιά τους και της απόφασης για τη θανάτωση – εκτέλεση τους. Εύλογο λοιπόν ήταν το ερώτημα που τέθηκε, αφού κανείς δεν κινδύνεψε γιατί τα σκοτώσατε; Και γιατί δεν έγινε η αναισθητοποίηση τους, καθώς τα σχετικά πρωτόκολλα αναφέρουν και την αναισθητοποίηση ως επιλογή;
Το unfair του Λεσουέρ
Με το χαρακτηρισμό των φιλόζωων ως υποκριτών, ο ιδιοκτήτης του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου υπέπεσε σε μεγάλο unfair. Εστησε στον τοίχο ανθρώπους που απαρτίζουν ή το Δ.Σ. της μεγαλύτερης φιλοζωικής ομοσπονδίας της χώρας και των σωματείων της.
Ο άνθρωπος που έφτιαξε το πάρκο για να βγάλει χρήματα, χρησιμοποιεί άσχημους χαρακτηρισμούς για εκείνους που δεν αμείβονται και δίνουν καθημερινά μικρές και μεγάλες μάχες για τη βελτίωση της ζωής των ζώων.
Απευθύνεται σε εκείνους που χωρίς να αμείβονται -αλλά αντιθέτως πληρώνουν από την τσέπη τους- φροντίζουν αδέσποτα στις γειτονιές τους, συμμετέχουν σε διαμαρτυρίες για τη διάσωση ζώων, πιέζουν τις κυβερνήσεις για την αλλαγή της νομοθεσίας, φέρνουν στη δημοσιότητα ζητήματα κακοποίησης παραγωγικών ζώων, αποκαλύπτουν τι συμβαίνει στους χώρους εγκλεισμού των ζώων, στους χώρους εκτροφής και εμπορίας τους, τι γίνεται στα ζωολογικά πάρκα και αλλού. Επιδιώκουν τον τερματισμό του παράνομου εμπορίου, την ενημέρωση της κοινής γνώμης με μια σειρά από δράσεις (εκδηλώσεις, ημερίδες, σποτ κ.ά.), προωθούν τις διαδικασίες για τη συνταγματική αλλαγή για την αναβάθμιση των δικαιωμάτων των βιολογικών μας εταίρων, επιδιώκουν τον τερματισμό της χρήσης ζώων στα θεάματα, είναι αυτοί που κατάφεραν την απαγόρευση των τσίρκο με ζώα στην Ελλάδα.
Είναι όλοι εκείνοι που αποκαλύπτουν πόσα από τα δελφίνια τα οποία ζουν αιχμάλωτα στις πισίνες του παράνομου δελφιναρίου του πεθαίνουν. Είναι αυτοί που αποκαλύπτουν τις δωρεές που κάνει στην Αστυνομία (γιατί άραγε;), είναι αυτοί που διαμαρτύρονται συχνά έξω από το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο και προσπαθούν να ενημερώσουν τους γονείς ότι τα αιχμάλωτα ζώα είναι ακατάλληλο θέαμα για παιδιά τους.
Είναι όλοι αυτοί που ανάγκασαν το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας να στείλει επιτέλους ελεγκτές (ενώ για χρόνια «έκανε πλάτες» στους επιχειρηματίες) και δεν έβλεπε, ούτε γνώριζε την κακοποίηση των ζώων εκεί και τις… κωλοτούμπες των δελφινιών για «εκπαιδευτικό σκοπό». Είναι όλοι αυτοί που έχουν οδηγήσει το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο στα δικαστήρια και για τις πολεοδομικές του παραβάσεις.
Είναι όλοι αυτοί που ο κ. Λεσουέρ δεν αντέχει να βλέπει και θέλει να τους παρουσιάσει ως γραφικούς και βολεμένους γιατί του χαλάνε το ίματζ που σχεδόν όλα τα media στην Ελλάδα του φτιάχνουν καθημερινά…
Ο κ. Λεσουέρ ενοχλείται όταν διαβάζει ότι «οι διαχειριστές των άγριων ζώων στο Αττικό απέδειξαν, ότι δεν μπορούν να διαχειρίζονται με ασφάλεια τα έγκλειστα και σε μόνιμα στρεσογόνο κατάσταση άγρια ζώα», καθώς αυτό αναφέρει η ανακοίνωση της Π.Φ.Π.Ο. και ουσιαστικά δεν αντέχει να διαχειριστεί την πραγματικότητα, καθώς η δολοφονία των δύο ιαγουάρων αυτό απέδειξε. Το ανθρώπινο λάθος που οδήγησε στον θάνατο τα ζώα τα οποία σε τίποτα δεν έφταιξαν…
Ο κ. Λεσουέρ δεν αντέχει να διαβάζει ότι κάποιοι θα συνεχίσουν να διαμαρτύρονται για την κακοποίηση και τη θανάτωση ζώων όπου και αν συμβαίνει. Δεν αντέχει να βλέπει ότι κάποιοι θα μπαίνουν εμπόδιο στα επιχειρηματικά του σχέδια, δεν αντέχει που κάποιοι αντιμετωπίζουν τα ζώα ως όντα με δικαιώματα και όχι ως αναλώσιμα.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου με την οποία επιτίθεται στην ΠΦΠΟ αναφέρει:
ΑΙΔΩΣ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΤΗΣ Π.Φ.Π.Ο.
Οι επαγγελματίες «φιλόζωοι» και οι ακτιβιστές του πληκτρολογίου δεν μπορούσαν να αφήσουν ανεκμετάλλευτο το τραγικό γεγονός της απώλειας των δύο μας τζάγκουαρ, εκμεταλλευόμενοι την ειλικρινή λύπη χιλιάδων συμπολιτών μας, για να προωθήσουν την ατζέντα τους κατά της ίδιας της ύπαρξης ζωολογικών πάρκων. Και αν αυτό ήταν αναμενόμενο η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ τους αυτή την φορά ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.
Για αυτούς στο βωμό του να πληγεί το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο δεν έχει σημασία να κινδυνέψουν ακόμη και να χαθούν ανθρώπινες ζωές.
Προφανώς για αυτούς σημασία έχει να πληγεί το Πάρκο και αν υπάρχουν θύματα ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ θα τρομοκρατηθεί περισσότερο ο κόσμος. Το διαπιστώσαμε από τα σχόλια πολλών «φιλόζωων» του διαδικτύου που ευθαρσώς υποστήριζαν ότι η ζωή του προσωπικού του Πάρκου δεν έχει και τόσο σημασία.
Προφανώς για αυτούς σημασία έχει να τρομοκρατήσουν τον κόσμο ότι δήθεν το Πάρκο δεν είναι ασφαλές και ότι κινδυνεύει άμεσα και ανά πάσα στιγμή. Στην προσπάθεια τους αυτή ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και δεν φείδονται ψεμάτων με την ίδια την Πρόεδρο της ΠΦΠΟ να υποστηρίζει ανερυθρίαστα σε τηλεοπτικό κανάλι ότι τα τζάγκουαρ μας δήθεν «…τα έχουμε πάρει από το φυσικό τους περιβάλλον και ..κυνήγησαν την ελευθερία τους» ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι είναι γεννημένα σε άλλα ζωολογικά πάρκα, όταν μιλούν για πανικό του κόσμου εκείνη την ημέρα (παγκόσμια πρωτοτυπία ο πανικός να αποκαλύπτεται 20 ημέρες μετά), για απόκρυψη της είδησης (παγκόσμια πρωτοτυπία η είδηση να αποκρύπτεται μέσω ανάρτησης στα ΝΕΑ της επίσημης σελίδας του Πάρκου, να έχει ενημερωθεί στους αρμόδιους ευρωπαϊκούς φορείς ο υπεύθυνος για τη διατήρηση του είδους, όπως γίνεται για κάθε γέννηση, μεταφορά και θάνατο απειλούμενου είδους και όταν η ‘αποκάλυψη’ γίνεται σε τηλεφώνημα της ίδιας της Προέδρου της ΠΦΠΟ στον ιδρυτή του Πάρκου που την παραπέμπει στην εν λόγω «κρυμμένη» ανακοίνωση).
Αλλά η υποκρισία έχει και τα όριά της.
Τους ενοχλεί το γεγονός ότι σε ένα τέτοιο ακραίο περιστατικό το δυσκολότερο που μπορεί να συμβεί σε ένα ζωολογικό πάρκο -διαφυγή ζώου πρώτου βαθμού επικινδυνότητας- το προσωπικό του Πάρκου λειτούργησε άψογα και εφάρμοσε κατά γράμμα το πρωτόκολλο ασφαλείας που προβλέπεται σε ανάλογες περιπτώσεις, απομονώνοντας τον χώρο και εφαρμόζοντας το πλάνο μετάβασης των επισκεπτών σε ασφαλή περιοχή. Αυτό έγινε γιατί υπάρχει εκπαίδευση, ασκήσεις, επαναληψιμότητα οργάνωση και αντανακλαστικά στην αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών όπως σε όλα τα σοβαρά ζωολογικά πάρκα του κόσμου πόσο μάλλον σε αυτά όπως το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο που είναι μέλη της ΕΑΖΑ (Ευρωπαϊκής Ένωσης Ζωολογικών Πάρκων & Ενυδρείων) που ακολουθούν συγκεκριμένα πρωτόκολλα και κατευθυντήριες γραμμές για έκτακτα περιστατικά.
Για αυτό τον λόγο δεν υπήρξαν ανθρώπινες απώλειες. Για αυτό το λόγο εδώ και 18 χρόνια το Πάρκο με πάνω από 5 εκατομμύρια επισκέπτες έχει μηδενικά περιστατικά σοβαρού τραυματισμού πόσο μάλλον απώλειας ανθρώπινης ζωής.
Τα κροκοδείλια δάκρυα τους αφορούσαν και στο γεγονός ότι τα τζάγκουαρ είναι επαπειλούμενο είδος στην φύση. Αμέλησαν όμως να αναφέρουν ότι τα δύο αυτά τζάγκουαρ έχουν φέρει στον κόσμο 8 μικρά, συμβάλλοντας στη διατήρηση του είδους. Είναι σημαντικός ο ρόλος των ζωολογικών πάρκων παγκοσμίως σε αυτό το ζήτημα, αλλά δεν ταιριάζει στην προπαγάνδα τους.
Αντιθέτως, τα προγράμματα αναπαραγωγής απειλούμενων και μη ειδών, έχουν πολύ υψηλά ποσοστά επιτυχίας και έχουν οδηγήσει ακόμη και στη διατήρηση ειδών, τα οποία έχουν εξαφανιστεί στην φύση. Το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο συμμετέχει με αξιοσημείωτη επιτυχία σε περισσότερα από 60 τέτοια ευρωπαϊκά και διεθνή προγράμματα με εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Και φυσικά ως ειδήμονες επί παντός επιστητού αποφάσισαν ότι τα τζάγκουαρ έπρεπε να αναισθητοποιηθούν και μάλιστα ακαριαία. Αγνόησαν φυσικά ότι δεν υπάρχει ΑΚΑΡΙΑΙΑ αναισθησία -δεν είμαστε σε περιβάλλον καρτούν ή ταινίας του Χόλυγουντ. Αγνόησαν το γεγονός ότι η νάρκωση θέλει τουλάχιστον 5 λεπτά για να ξεκινήσει να δρα διάστημα το οποίο για τέτοιου είδους ζώα ενέχει άμεσο κίνδυνο για την ζωή του παρευρισκομένου εκεί προσωπικού που είναι επιφορτισμένο να αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα.
Και αν για εσάς ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ της Π.Φ.Π.Ο. οι ανθρώπινες ζωές του κτηνιάτρου των δύο φροντιστών μας και του ιδρυτή του Πάρκου που ήταν εκεί είναι ασήμαντες για εμάς δεν είναι.
Το βάρος της τραγικής αλλά απόλυτα σωστής απόφασης που πήραμε βάσει των όσων προβλέπει το πρωτόκολλο ασφαλείας βαραίνει εμάς. Το πόσο εύκολη ήταν μια τέτοια απόφαση το γνωρίζουν οι άνθρωποι που τα μεγάλωσαν για πάνω από μια δεκαετία και βρέθηκαν σε αυτήν τη πολύ δυσάρεστη θέση.
Η Τζένη και ο Σπότι ήταν από τους πιο παλιούς και αγαπητούς κατοίκους του Πάρκου μας. Εμείς θα τους θυμόμαστε με αγάπη. Είχαν πολλή από αυτή στην ζωή τους.
Όσο για την αναγκαιότητα της ύπαρξης ζωολογικών πάρκων είμαστε υπερήφανοι για το έργο μας και θα συνεχίσουμε να το επιτελούμε με παρρησία ως ένας από τους σημαντικότερους φορείς περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης στην Ελλάδα, όσο και αν αυτό ενοχλεί την ΠΦΠΟ και τους υπόλοιπους «επαγγελματίες» φιλόζωους.
Το προσωπικό και η διοίκηση του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου
ΥΓ. Θα περίμενε κανείς από ένα βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου πριν κάνει μια ερώτηση να ασχοληθεί λίγο παραπάνω, να μελετήσει υπεύθυνα ένα ζήτημα, να απευθυνθεί σε ειδικούς και να ρωτήσει τους άμεσα εμπλεκόμενους. Φαίνεται όμως ότι στο βωμό της ικανοποίησης μιας μερίδας του εκλογικού του ακροατηρίου (έρχονται και εκλογές) αυτά είναι ασήμαντες λεπτομέρειες. Σημασία έχει να φανούμε «φιλόζωοι».
Ο κ. Αμυράς έχει κάθε δικαίωμα προφανώς εκ του θεσμικού του ρόλου να ρωτήσει ότι θέλει τους αρμόδιους φορείς που εποπτεύουν το Πάρκο. Για το τρίτο σκέλος της ερώτησης του όμως «Για ποιο λόγο δεν προτιμήθηκε η τακτική της αναισθησίας για την εξουδετέρωση των ζώων;» τον καλούμε να έρθει στο Πάρκο και να την κάνει κοιτώντας στα μάτια τους 4 ανθρώπους που βρίσκονταν εκεί και των οποίων η ζωή είναι μάλλον δευτερεύουσας σημασίας για αυτόν.
Προς ενημέρωση του ωστόσο όμως του κοινοποιούμε την επιστολή της ΕΑΖΑ (Ευρωπαϊκή Ένωση Ζωολογικών Πάρκων & Ενυδρείων) σε σχέση με το περιστατικό με τα τζάγκουάρ μας.
