Άτιμο πράμα ο συνειρμός. Η αυτόματη διαδικασία σύγκρισης που προκύπτει στο μυαλό του καθενός όταν σε δύο ή περισσότερες πανομοιότυπες περιπτώσεις η αντιμετώπιση από τον υπεύθυνο είναι η μέρα με τη νύχτα.
Δεν ήταν (πως θα μπορούσε άλλωστε;) ο κ. Αθανάσιος Τζήλος, FIFA Referee άρτι επονομασθείς, εκ Λαρίσης ορμώμενος και πουλέν ενός τιτανοτεράστιου Μέλο Περέιρα, το πρόσωπο της βραδιάς στο «Γ. Καραϊσκάκης». Προέκυψε στην πορεία, αυτόματα και χωρίς την παραμικρή σκέψη, όταν στο 81΄ του αγώνα ο εκ Γαλλίας συνάδελφός του Μπενουά Μπαστιέν τον… ξεφτίλισε, στο όνομα και για την τιμή του αθλήματος, με ένα σφύριγμα.
Βάσκανος η μοίρα για τον κ. Τζήλο και για κάθε Τζήλο (παλαιότερο και σημερινό) αυτής της νοτιοβαλκανικής επικράτειας… Το άτιμο το ποδοσφαιράκι περιέχει μια εγγενή δικαιοσύνη που κανείς δεν επιτρέπεται να αγνοεί όταν το παιχνίδι εξελίσσεται πάνω στο χορτάρι, όταν οι κανόνες ισχύουν για όλους, όταν οι παραβάσεις τιμωρούνται και όταν οι ποινές επιβάλλονται.
Στημένος ο κ. Τζήλος απέναντι από μια οθόνη, με το στήθος φουσκωμένο από περηφάνια να περιμένει το σήμα FIFA εκεί στις αρχές Ιανουαρίου, σε διαδικτυακό μάθημα VAR System, έτοιμος να στείλει τις εκτιμήσεις του για τις φάσεις του αγώνα, έτσι όπως το VAR θα τις κατέγραφε και θα τις επιβεβαίωνε, είδε… τον Χριστό φαντάρο. Μετά από 81′ αγώνα η μοίρα και η αόρατη ποδοσφαιρική δικαιοσύνη το ‘φεραν να γίνει το όνομα του σύνθημα (όχι και τόσο κολακευτικό) σε όλους που ήταν στο γήπεδο και στη μισή υπόλοιπη Ελλάδα που παρακολουθούσε από τηλοψίας το ματς.
Τι είδε; Την τελευταία του διαιτητική παράσταση στο γήπεδο της Ξάνθης με πρωταγωνιστή και πάλι τον Βασίλη Τοροσίδη (αλλά και τον Σισέ και τον Μάνο) να περνάει μπροστά από τα μάτια τα δικά του και των υπόλοιπων διαιτητών του πίνακα σαν ο απόλυτος εφιάλτης και να απειλεί ευθέως τη λογική και την ψυχολογία του.
Αυτά που ο ίδιος ξεπέρασε με μια συγκλονιστική ευκολία στα Πηγάδια, κάνοντας νόημα να συνεχιστεί το παιχνίδι σε περιπτώσεις χειρότερες από αυτή του Τοροσίδη με τον Αμπάτε ήρθαν απέναντι του, στάθηκαν μπροστά του και του ζήτησαν να ξαναποφασίσει με τη χρήση της τεχνολογίας αυτή τη φορά.
Το πλημμέλημα και τα κακουργήματα
Η καταρράκωση κάθε έννοιας εφαρμογής των κανονισμών στην οποία διέπρεψε ο κ. Τζήλος έγινε το μεγαλύτερο μαρτύριο του. Κανείς δεν θα ήθελε να είναι στην θέση του εκείνη την ιστορική στιγμή που ανακαλύπτει έντρομος, πως το ίδιο το άθλημα που «υπηρετεί» τον εκδικείται μέσω ενός Γάλλου διαιτητή σε ένα κορυφαίας σημασίας ματς, σε μια φάση «πλημμελήματος» σε σχέση με τα δικά του «κακουργήματα», για τα οποία πήρε και συγχαρητήρια από εκείνους που τον επέλεξαν.
Ο κ. Τζήλος θα μείνει στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και πολύ δύσκολα θα ξεχαστεί. Αυτό αποφάσισε το ίδιο το ποδόσφαιρο απαντώντας έτσι στην βάναυση καταπάτηση κάθε έννοιας ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης από ένα διαιτητή που πίστεψε πως η αποστολή του είναι να καταργήσει όλες του κόσμου τις διατάξεις για να ευχαριστηθεί ένας τρίτος, ξένος με το ποδόσφαιρο και τις ανάγκες του.
Κανονικά θα έπρεπε σήμερα το πρωί ο ίδιος να βγει δημόσια και να ζητήσει συγνώμη για όσα σε βάρος του ίδιου του ποδοσφαίρου διέπραξε στην Ξάνθη. Κι αν το άθλημα αποδεχθεί τη συγνώμη του να συνεχίσει να σφυρίζει. Αλλιώς να πάρει σοβαρότερες αποφάσεις για τον ίδιο και τη συνέχιση της παρουσίας του στο ποδόσφαιρο…
Υ.Γ. Ο κ. Τζήλος έγινε πια μια σταθερά για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Κι έτσι θα συνεχίσει έως ότου το εγκαταλείψει. Τίποτε και κανένας δεν μπορεί πλέον να αλλάξει την ιστορία.