Παλιό στάδιο Καραϊσκάκη, μία ημέρα σαν σήμερα: 20 Νοεμβρίου 1974. Η Εθνική Ελλάδας υποδέχεται την παγκόσμια πρωταθλήτρια Δυτική Γερμανία, στο πλαίσιο των προκριματικών του Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης. Περίπου 15.000 Έλληνες φίλαθλοι βρίσκονται στις κερκίδες όχι μόνο για να ενισχύσουν την Εθνική μας, αλλά και για να θαυμάσουν από κοντά τον Φραντς Μπεκενμπάουερ, τον Ζεπ Μάγερ, τον Ούλι Χένες και τον Γιουπ Χάινκες (ο Γκερντ Μίλερ απουσίαζε). Αντ’ αυτών, όμως, θαύμασαν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά την ιδιοφυΐα ενός Έλληνα παίκτη, του Γιώργου Δεληκάρη!
Μόλις στο 12’ της αναμέτρησης, ο άσος του Ολυμπιακού πέτυχε το πιο γνωστό και συνάμα πιο θεαματικό γκολ της τεράστιας καριέρας του. Τη στιγμή που φαινόταν αδύνατο να προλάβει την μπάλα, μια και η σέντρα του Μίμη Δομάζου στο δεύτερο δοκάρι, είχε δώσει ύψος στην μπάλα, έκανε το αδιανόητο. Με άλμα που θύμισε τον παλιό παλμό των αλτών του ύψους (το λεγόμενο «ψαλίδι»), έπιασε την εναέρια προβολή με το εξωτερικό μέρος του αριστερού ποδιού του και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του εμβρόντητου Μάγερ!
Εκτός από ζογκλέρ με την μπάλα στο χορτάρι, ο Δεληκάρης είχε αποδείξει ότι ήταν και… ακροβάτης. Το γκολ του ήταν το βασικό θέμα συζήτησης και μετά το ματς, το οποίο έληξε ισόπαλο 2-2. Η Ελλάδα είχε κοιτάξει στα μάτια την παγκόσμια πρωταθλήτρια, είχε αγγίξει τη νίκη μια και προηγήθηκε δύο φορές (τη δεύτερη με τον Κώστα Ελευθεράκη στο 70’) πριν δεχθεί την ισοφάριση στο 82’ από τον Χέρμπερτ Βίμερ, αλλά όλοι ασχολούνταν με τη μαγική επινόηση και εκτέλεση του Δεληκάρη.
Η επιτυχία δεν εξαργυρώθηκε στη συνέχεια του προκριματικού ομίλου, μια και η απρόσμενη ήττα στη Μάλτα έβαλε ταφόπλακα στις ελπίδες πρόκρισης στα τελικά. Όμως, το άστρο του Δεληκάρη έλαμψε και στη ρεβάνς με τη Δυτική Γερμανία στο Ντίσελντορφ, στις 11 Οκτωβρίου 1975. Με μία υπέροχη ατομική ενέργεια και πλασέ στην κίνηση, παρά το σπρώξιμο των Μάνφρεντ Κάλτς και Μπέρτι Φογκτς, σημείωσε το γκολ με το οποίο η Εθνική μας απέσπασε την τιμητική ισοπαλία με 1-1.
