Τα «φώτα» πέφτουν συνήθως στους πρωταγωνιστές, δηλαδή στους ποδοσφαιριστές που σκοράρουν ή μοιράζουν ασίστ και αποθεώνονται από το κόσμο. Αξίζει όμως να σταθεί κάποιος και σε εκείνον που κάθεται στην άκρη του πάγκου και στην προκειμένη περίπτωση στον Πέδρο Μαρτίνς ο οποίος δουλεύει σκληρά και φαίνεται να δημιουργεί κάτι καλό στον Ολυμπιακό. Ο Πορτογάλος τεχνικός δοκιμάζει διάφορα πράγματα, το «ψάχνει» διαρκώς και η ουσία είναι πως οι ερυθρόλευκοι παίζουν καλό ποδόσφαιρο, δημιουργούν πολλές φάσεις, παίρνουν νίκες, ενώ στα άσχημα αποτελέσματα, υπήρξαν άτυχες στιγμές που του στέρησαν γκολ και βαθμούς.
Σε αυτό που θα πρέπει να εστιάσει κανείς είναι πως ο Μαρτίνς κερδίζει συνεχώς παίκτες, μέσω των επιλογών του και του rotation που επιχειρεί. Ο Σα προσπέρασε το τελευταίο διάστημα τον Γιαννιώτη στην ιεραρχία των τερματοφυλάκων, ο Κούτρης τον Τσιμίκα, ο Τοροσίδης έδειξε ότι μπορεί να δώσει πολύτιμες λύσεις, ο Σισέ έγινε πάλι βασικός, ο Γκιλιέρμε και ο Νάτχο αποδεικνύονται καθοριστικοί, όπως και ο Χασάν στην κορυφή της επίθεσης. Όλοι οι παραπάνω ήρθαν να προστεθούν σε ένα διψήφιο αριθμό παικτών, που ήδη τα πήγαινε καλά από το ξεκίνημα της σεζόν.
Ο Πορτογάλος έχει δύο πολύ καλούς παίκτες σε κάθε θέση και έχει καταφέρει, ανεξάρτητα από το ποιος παίζει κάθε φορά, να μην αλλοιώνεται ο χαρακτήρας και η εικόνα αγωνιστικά του Ολυμπιακού. Στη θέση Νο1 έχει τον Σα και τον Γιαννιώτη. Δεξιά στην άμυνα τον Ελαμπντελαουί και τον Τοροσίδη. Αριστερά, τον Κούτρη και τον Τσιμίκα. Μόνο στα στόπερ δείχνει να ξεχωρίζει το «δίδυμο» Σισέ, Βούκοβιτς. Στα κεντρικά χαφ υπάρχει μια ισχυρή πεντάδα, αποτελούμενη από τους Γκιλιέρμε, Καμαρά, Νάτχο, Μπουχαλάκη και Τουρέ. Στα πλάγια της επίθεσης, υπάρχουν οι Ποντένσε, Χριστοδουλόπουλος και πίσω τους οι Ναουέλ, Φετφατζίδης. Πίσω από τον σέντερ φορ ο Φορτούνης και εναλλακτικά οι Τουρέ, Νάτχο και Φετφατζίδης. Και στην κορυφή οι Χασάν και Γκερέρο, με τρίτη αλλά αξιόπιστη επιλογή τον Μάνο.
Παράλληλα, ο Μαρτίνς φροντίζει να παίρνει πράγματα από κάποιους παίκτες, χρησιμοποιώντας τους σε περισσότερες από μία θέσεις. Ο Καμαρά, για παράδειγμα, έπαιξε ως «6άρι» στον αγώνα με την Ντουντελάνζ, ενώ τον είχαμε συνηθίσει μέχρι πρόσφατα να αγωνίζεται ως «8άρι». Κάτι ανάλογο είχε συμβεί σε προηγούμενα παιχνίδια με τον Νάτχο, ο οποίος έχει παίξει μέχρι σήμερα στις θέσεις «6», «8» και «10». Στις δύο τελευταίες έχει χρησιμοποιηθεί και ο Τουρέ. Ο Ναουέλ και ο Φετφατζίδης έχουν αγωνιστεί στα πλάγια, αλλά και πίσω από τον σέντερ φορ. Όσο για τον Χριστοδουλόπουλο το έφερε η ανάγκη να παίξει στην κορυφή της επίθεσης, αλλά τα πήγε πολύ καλά, συνεργάστηκε εξαιρετικά με τους Φορτούνη, Ποντένσε και ο Μαρτίνς έμεινε ικανοποιημένος από την απόδοσή του.
