Τελικά το παιχνίδι στην Τούμπα πήγε έτσι ακριβώς όπως το περιμέναμε. Ο ΠΑΟΚ άσκησε μεγάλη πίεση, ο Παναθηναϊκός ήταν στημένος σωστά και άντεξε στο α’ ημίχρονο, αλλά στο β’ μέρος μόλις έχασε την αυτοσυγκέντρωσή του βρέθηκε στο καναβάτσο.
Τι μας δίδαξε το παιχνίδι;
Ο Παναθηναϊκός μπορεί να μην έχει την ποιότητα των άλλων (λόγω μπάτζετ), αλλά είναι μια ομάδα που μπορεί να σταθεί σε όλους τους αγώνες.
Έχει καλά τρεξίματα, έξυπνη τακτική και εξαιρετική καθοδήγηση από τον πάγκο.
Τι σημαίνει αυτό;
Κατ’ εμέ η εικόνα του Παναθηναϊκού είναι ένας πήχης για τα ματς που ακολουθούν με ΑΕΚ και Ολυμπιακό. Και βάση αυτής της εικόνας κόντρα σε κίτρινους και κόκκινους μπορεί να διεκδικήσει κάτι περισσότερο.
Ο Δώνης έδειξε ότι δεν φοβάται καμία ομάδα και φρόντισε να το περάσει στους άπειρους ποδοσφαιριστές που έχει στη διάθεσή του. Με δύο φορ στην Τούμπα (Μακέντα, Καμπετσής) και γενικά με τέσσερις επιθετικογενείς (Μπουζούκης, Χατζηγιοβάνης) δεν νομίζω ότι θ’ αγωνιστούν πολλοί στην έδρα του ΠΑΟΚ.
Μόνο η ΑΕΚ το έκανε φέτος (Λιβάγια, Πόνσε, Μάνταλος, Μπακασέτας).
Από την στιγμή που οι «πράσινοι» έδειξαν αυτή την εικόνα στην Τούμπα, νομίζω ότι έχουν όλα τα φόντα να κυνηγήσουν βαθμό – βαθμούς στα δύο επόμενα ματς.
Σε αυτή την προσπάθεια, αξίζουν την συμπαράσταση του κόσμου τους, για όσα έχουν πετύχει μέχρι στιγμής. Αξίζουν ένα γεμάτο ΟΑΚΑ κόντρα στην ΑΕΚ…
Τέλος θέλω να σταθώ στον Σωκράτη Διούδη. Έναν ακόμη πρωταγωνιστή που έβγαλε ο φετινός Παναθηναϊκός. Ο 25χρονος πορτιέρο ήταν ένα από τα μεγάλα «ερωτηματικά» του φετινού Παναθηναϊκού.
Θα έλεγα ότι ήταν μαζί με τον Κολοβέτσιο, οι δύο που είχαν μπει στο μάτι του κόσμου και της κριτικής την περσινή σεζόν. Αρκετοί τους θεωρούσαν «λίγους» για το όνομα του Παναθηναϊκού και τους χαρακτήριζαν αδύναμους κρίκους σε αυτή την συμπαγή αλυσίδα που ήθελε να φτιάξει ο Δώνης. Δεν είχαν και άδικο με όσα μάς είχαν δείξει πέρσι…
Συμπαθάτε με, αλλά αμφότεροι μάς έχουν βάλει τα γυαλιά και ιδιαίτερα ο Θεσσαλονικειός κίπερ.
Η απόκρουση στην κεφαλιά του Πρίγιοβιτς είναι τεράστιας κλάσης, ενώ γενικά δείχνει μια αξιοπρόσεχτη σταθερότητα.
Ο Διούδης με την φετινή του παρουσία μπαίνει στην εξίσωση για τις κλήσεις στην Εθνική ομάδα, δίπλα σε μια γενιά σπουδαίων τερματοφυλάκων που έχουμε την τύχη να διαθέτουμε: Βλαχοδήμος, Καρνέζης, Πασχαλάκης, Μπάρκας.
