Στις δηλώσεις του μετά την λήξη του ντέρμπι ο Ντέιβιντ Μπλατ συνέστησε κάτι που στον Πειραιά δεν βρίσκεται σε …αφθονία. Ο 59χρονος προπονητής τόνισε ότι είναι προτιμότερο να πληρώνεις νωρίς και να επιβραβευτείς αργότερα, ότι το πρόγραμμα είναι σκληρό τώρα που η ομάδα χρειάζεται χρόνο, αλλά αργότερα θα λειτουργήσει υπέρ της και γενικότερα εξήγησε – χωρίς να χρησιμοποιήσει την …απαγορευμένη λέξη – ότι περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ο Ολυμπιακός χρειάζεται υπομονή. Παρουσιάστηκε βέβαιος δε, ότι με βάση τον τρόπο που δουλεύει η ομάδα του όλα θα πάνε πολύ καλύτερα.
Εδώ οπωσδήποτε κολλάει το «όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος» και δεν έχουμε κανένα λόγο να μην εμπιστευόμαστε το κύρος, τη σοβαρότητα και την εμπειρία του τεχνικού του Ολυμπιακού, από την άλλη όμως, το «τώρα» των ερυθρόλευκων είναι το μόνο που έχουμε στα χέρια μας κι αυτό αν μη τι άλλο προβληματίζει.
Και μπορεί ο Μπλατ να πιστεύει στην εξέλιξη της ομάδας του, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πράγματα που δεν του αρέσουν. Όπως για παράδειγμα η λειτουργία της περιφερειακής γραμμής του Ολυμπιακού, η οποία τον έχει προβληματίσει σε βαθμό που να ψάχνει τρόπο – και παίκτη – ώστε να την ενισχύσει.
Όπως έχουμε εξηγήσει από καιρό η διορθωτική κίνηση που φαίνεται ότι αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί ο Ολυμπιακός αφορά στην απόκτηση ενός επιπλέον γκαρντ. Και πράγματι, ένα τέτοιο ενδεχόμενο συγκεντρώνει πλέον πολλές πιθανότητες. Ο Σπανούλης δεν μπορεί να κάνει τα πάντα στα 36, ο Γκος ναι μεν έχει τεράστιες προοπτικές αλλά δεν είναι εύκολο να πάρει τον Ολυμπιακό στην πλάτη του από την μία μέρα στην άλλη, ο Στρέλνιεκς μπορεί να δώσει συγκεκριμένες λύσεις και ο Μάντζαρης έχει πολύ περιορισμένο χρόνο και ρόλο έως τώρα.
Ο Μπλατ θα ήθελε να έχει έναν ακόμα εκρηκτικό πλέι μέικερ, ικανό να αλλάξει τον ρυθμό, να σκοράρει και να ξεκολλάει την ομάδα όποτε χρειάζεται. Σαν τον Πιέρια Χένρι, τον οποίο προσπάθησε να αποκτήσει δίχως επιτυχία το καλοκαίρι. Δεν αποκλείεται μάλιστα, εφόσον βρεθεί ο «εκλεκτός» να υπάρξουν άμεσες εξελίξεις. Ποιος θα είναι αυτός; Ισως κάποιος σαν τον Τζάρετ Κάνιγκχαμ για παράδειγμα, χωρίς ωστόσο να προκύπτει κάτι από το ρεπορτάζ για τον πρώην άσο της Μπάγερν.
Το πρόβλημα πάντως, δεν τελειώνει εκεί, ούτε θα λυθούν τα πάντα με την απόκτηση ενός παίκτη, ο οποίος έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να έρθει ως «σωτήρας» αλλά ως ενισχυτικός κινητήρας στην ερυθρόλευκη μηχανή. Στον Ολυμπιακό υπάρχει δεδομένο ζήτημα χημείας, οι ρόλοι και τα σχήματα δεν έχουν ξεκαθαρίσει και όλο αυτό αυτό μειώνει τη σημαντικά τη διάρκεια καλού μπάσκετ μέσα στο 40λεπτο.
Τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή τους και τα μεγάλα κενά διαστήματα είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των Πειραιωτών οι οποίοι εκεί που πατάνε το γκάζι για ένα 2λεπτο – 3λεπτο, πέφτουν σε λήθαργο και γκρεμίζουν ό,τι έχουν χτίσει. Το είδαμε και με την Φενέρ, αλλά και στα δύο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, ο οποίος στο δεύτερα ημίχρονα σκόραρε 52 και 47 πόντους αντίστοιχα. Μάλιστα και στις δύο περιπτώσεις ο Ολυμπιακός πληγώθηκε από παίκτες του πάγκου (Λεκαβίτσιους, Παππά), ενώ δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τα άσχημα πρώτα 20λεπτα των γηπεδούχων.
Κι αν στο ματς της Ευρωλίγκας ήταν τα πολλά δικά του αβίαστα λάθη που έκαναν το +8 του ημιχρόνου να μοιάζει μικρό, αυτή τη φορά ήταν ο Παναγιώτης Αναστόπουλος που ως συνήθως έκανε ξεδιάντροπα και προκλητικά επίδειξη δύναμης στους παίκτες του Ολυμπιακού, κάνοντας τα νεύρα τους κρόσσια…
Από κει και πέρα, ο Λεντέι ήταν μεν καυτός επιθετικά αλλά πολύ κακός στην πικ εν ρολ άμυνα, «τρώγοντας» ίσως και περισσότερα από όσα έβαλε. Ο Πρίντεζης που φαινόταν κουρασμένος από το ξεκίνημα έπαιξε και πάλι 35 λεπτά, την ώρα που για κάποιον ανεξήγητο λόγο ο Βεζένκοφ βρέθηκε και πάλι εκτός ροτέισον.
Ο 23χρονος φόργουρντ, που είχε πολύ σημαντική συμβολή στις πρώτες νίκες του Ολυμπιακού με Χίμκι, Μπασκόνια και Μακάμπι έχει εδώ και 3-4 παιχνίδια χάσει τον ρόλο του, σε μια προσπάθεια ίσως του Μπλατ να «κερδίσει» κι άλλους παίκτες που δεν είχαν ξεκινήσει το ίδιο θετικά (πχ Τίμα, Παπανικολάου). Το θέμα είναι βέβαια ότι ο Πρίντεζης δεν έχει πλέον πίσω του κάποιον ικανό συμπαραστάτη, κάτι που φυσιολογικά δεν μπορεί να συνεχιστεί με το πολύ δύσκολο πρόγραμμα που ακολουθεί για τους Πειραιώτες,
Για τον Ολυμπιακό μοιάζει υποχρεωτικό να αντιδράσει άμεσα, ώστε να βγει από το αρνητικό σερί και να μπορέσει να δουλέψει με περισσότερη ηρεμία. Η νίκη επί της Μπάγερν όσο κι αν μοιάζει μονόδρομος δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, αλλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή πέρα από την αδιάκοπη προσπάθεια.
Ο Μπλατ καλείται να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση φροντίζοντας ταυτόχρονα και για το δέντρο αλλά και για το δάσος. Οι ερυθρόλευκοι επιστρέφοντας στις νίκες και βάζοντας σωστές προτεραιότητες ο καθένας ξεχωριστά, θα κερδίσουν τα περιθώρια που χρειάζονται.
Η εβδομάδα είναι δύσκολη, κρίσιμη και σούπερ απαιτητική, αλλά στη συνέχεια το πρόγραμμα στρώνει. Οι άναρθρες κραυγές βοηθούν κανέναν. Κι αν ο Μπλατ ζητάει χρόνο, σημαίνει ότι τον χρειάζεται και φυσικά τον δικαιούται. Ως γνωστόν άλλωστε, η υπομονή έχει πικρή γεύση, αλλά ο καρπός της είναι γλυκός…
