Από τις 3 μέχρι τις 26 Δεκεμβρίου ο Ολυμπιακός έδωσε 8 αγώνες. Οι πέντε ήταν για τη Euroleague: δυο εξ αυτών είχαν πάνω τους την ταμπέλα must win. Και ένας ακόμη, ο τελευταίος χρονικά, ήταν στην πραγματικότητα τελικός. Προφανώς δεν κρίθηκε κάποιο τρόπαιο ή έστω κάποια πρόκριση. Προπαραμονή Χριστουγέννων στο ΟΑΚΑ κρίθηκαν πολλά περισσότερα…
Δεν υπάρχει κανενός είδους υπερβολής στην παραπάνω διαπίστωση. Το επιβλητικό +19 δεν άφησε περιθώρια για αμφιβολίες σχετικά με το ποια είναι η μακράν καλύτερη ομάδα από τις δυο. Παρόλο που δικαιώθηκαν όσοι μετά την ήττα – σοκ στο ΣΕΦ υποστήριζαν ότι 100 φορές να γινόταν εκείνο το ματς, οι 99 θα έβρισκαν νικητές τους Πειραιώτες, αποδείχθηκε κατά τη διάρκεια της βραδιάς στο ΟΑΚΑ πως δεν ήθελε και πολύ να στραβώσει το πράγμα.
Αυτά τα διαστήματα θολούρας των Ερυθρολεύκων είχαν αποκλειστικά ψυχολογικά αίτια. Επί της ουσίας αποτύπωναν στο παρκέ πίεση εβδομάδων, μηνών, ετών. Από τη στιγμή που έγινε γνωστή η πρόθεση επιστροφής του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα, οι οπαδοί του ζούσαν και ανέπνεαν για τα ματς με τον Παναθηναϊκό. Η υπομονή των δυο ετών (και κάτι) απουσίας έγινε προσμονή για αγωνιστική εκδίκηση. Και αντί να ξεθυμάνει λιγάκι στο ματς πρωταθλήματος, αυξήθηκε κι άλλο. Σε σημείο που η ομάδα έφτασε να πηγαίνει στο ΟΑΚΑ με το πιστόλι στον κρόταφο. Τρομερή αδικία για ένα σύνολο που κάνει πάταγο στη φετινή Euroleague, αλλά αυτά έχει η ζωή…
Παρότι το ντέρμπι πέρασε από χίλια κύματα, ο Ολυμπιακός ήταν ανώτερος από το πρώτο δευτερόλεπτο. Αδιαμφισβήτητα, το +19 ήταν πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα από μια ισχνή διαφορά 3-4 πόντων. Το ότι οι παίκτες του Μπαρτζώκα έδειξαν τρομερά ψυχικά αποθέματα και μάλιστα μπροστά σε ένα εχθρικό κοινό, συνιστά επιπλέον παράσημο. Το μεγαλύτερο όμως ήταν ο εξορκισμός ενός φαντάσματος που το έκαναν να μοιάζει αληθινό οι ίδιοι οι φίλοι του Ολυμπιακού μετά τη βραδιά – σοκ στο ΣΕΦ. Κι ας μην υπήρχε ποτέ…
Από τα 8 ματς (με μόλις μια ήττα, αυτή στο Βελιγράδι με την κάκιστη διαιτησία) σε τρεις εβδομάδες και κάτι, ο Ολυμπιακός θα έχει συμπληρώσει 16 24ωρα δίχως έστω και ένα παιχνίδι. Συν κάμποσες χαμένες προπονήσεις λόγω καραντίνας, οι οποίες ασφαλώς επιδεινώνουν την αγωνιστική απραξία. Με τούτα και μ’ εκείνα, ο αγώνας με τη Φενέρ απέκτησε κάμποσους ακόμη αστάθμητους παράγοντες.
Με δεδομένες τις σοβαρότατες απουσίες του Βέσελι και του Ντε Κολό (συν του ρολίστα Σάγιοκ που προστέθηκε προχτές), οι Ερυθρόλευκοι θα ήταν το απόλυτο φαβορί της αναμέτρησης και τυχόν απώλεια θα έμοιαζε με μικρή καταστροφή. Ποιος όμως μπορεί να απαιτήσει από μια ομάδα χωρίς ρυθμό (και χωρίς προπονήσεις ως έναν βαθμό) να εμφανιστεί το ίδιο φουριόζα με… πέρυσι και να υποκριθεί ότι δεν τρέχει τίποτα; Και μάλιστα μέσα σε μια έδρα που έχει μόλις μια νίκη την τελευταία επταετία (παρά πέντε μέρες) και αυτήν από την τελευταία σεζόν του Σφαιρόπουλου;
Για τις στοιχηματικές εταιρίες, ο Ολυμπιακός παραμένει ακλόνητο φαβορί. Αυτό κάνει τη δουλειά των Ερυθρόλευκων ακόμα πιο περίπλοκη. Κακά τα ψέματα, το συγκεκριμένο ματς δεν βρισκόταν ποτέ στη λίστα εκείνων που έπρεπε να κερδηθούν. Με δεδομένες τις απουσίες των Τούρκων όμως, η ευκαιρία για ένα (ακόμη) εκτός προγράμματος «διπλό» είναι τεράστια. Αν δεν περιέπλεκε τόσο πολύ την κατάσταση και ο κορωνοϊός, όλα θα έμοιαζαν ρόδινα. Μεταξύ μας όμως, πότε ήταν η τελευταία φορά που οι Πειραιώτες τα βρήκαν έτοιμα και δεν χρειάστηκε να ματώσουν;
