16.6 C
Athens

Δεν θα είναι υπέρβαση, αλλά άθλος: Ο «Μάρτης γδάρτης» του Ολυμπιακού και το 6+1 που κλειδώνει την 8άδα

Ο Γιώργος Χαλάς γράφει ΕΥΘΕΩΣ για τα «βαριά συμπτώματα» που άφησε ο κορωνοϊός στους Ερυθρόλευκους και εξηγεί για ποιον λόγο ενδεχόμενη πρόκριση στα πλέι οφ θα αναβαθμιστεί από υπέρβαση σε άθλο

Ο Ολυμπιακός έφυγε από το Τελ Αβίβ ηττημένος για έβδομη φορά μέσα στη σεζόν. Κι ενώ μια ήττα στην παραδοσιακά καυτή έδρα της Μακάμπι δεν θα μπορούσε ποτέ να χαρακτηριστεί «σοκ» ή έστω «εκτός προγράμματος», υπάρχουν κάποια επιμέρους στοιχεία που προκαλούν ξεκάθαρο προβληματισμό. Ειδικά αν τα παραθέσεις δίπλα στις ήττες που έχουν προηγηθεί.

Μέσα στα πολλά θετικά τους, οι Ερυθρόλευκοι έχουν αναπτύξει ένα κακό κουσούρι. Όταν ένα ματς αρχίζει να στραβώνει, τους παίρνει από κάτω και δεν μπορούν με τίποτα να σηκώσουν κεφάλι. Από ένα σημείο και μετά αυτό το κουσούρι θυμίζει κανονικό μοτίβο: όποτε ο Ολυμπιακός βρέθηκε στο -4 κάποια στιγμή στο τελευταίο δεκάλεπτο, το ματς χάθηκε. Ακόμα και στη μοναδική φορά που υπήρξε επιστροφή – στη Βαρκελώνη με το -7 – η ήττα τελικά ήρθε στην παράταση.

Το φαινόμενο αυτό βεβαίως ισχύει από την αρχή της σεζόν και δεν έχει την παραμικρή σχέση με τα «βαριά συμπτώματα» που εμφανίζει η ομάδα του Μπαρτζώκα στα δυο καταστροφικά παιχνίδια της το 2022. Διότι αυτά τα δυο τελευταία προστίθενται σε μια σειρά ηττών που δημιουργεί έξτρα επιβαρυντικά δεδομένα, τα οποία δεν κολακεύουν τη μενταλιτέ των Πειραιωτών…

Οι δυο ήττες στην Πόλη, οι δυο ήττες στη Ρωσία και αυτή στο Ισραήλ έχουν ένα μεγάλο κοινό: την εικόνα ψυχολογικής κατάρρευσης μόλις ο αντίπαλος άρχισε να ανοίγει τη διαφορά. Κάτι ανάλογο συνέβη και στο Βελιγράδι, εκεί όπου οι Ερυθρόλευκοι έδωσαν με την απόδοσή τους δικαιώματα στους διαιτητές να τους περάσουν πριονοκορδέλα. Όχι ότι η διαιτησία ήταν καλύτερη με τη Φενέρ (θυμηθείτε την απίθανη αποβολή του Μπαρτζώκα), αλλά εκεί λες ότι ήταν ακόμη φρέσκια η περιπέτεια με τον κορωνοϊό και ο Ολυμπιακός όντως δεν φαινόταν να έχει ανάσες και δυνάμεις.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας σωστά επεσήμανε χτες ότι η ομάδα βγήκε από τον ρυθμό της στο διάστημα των 16 ημερών χωρίς αγώνα (26/12 με Ιωνικό, 11/1 με Φενέρ), υπενθυμίζοντας ότι 8 παίκτες βρέθηκαν θετικοί στον κορωνοϊό. Αυτή την επισήμανση θα έπρεπε να την έχουν κάνει και οι βοηθοί του μετά την ήττα στην Πόλη, αντί να πέσουν στην παγίδα της μπασκετικής ανάλυσης και να εμφανιστούν περισσότερο αυστηροί απ’ ό,τι θα έπρεπε σε δημόσιες τοποθετήσεις. Στην τελική, άλλα λες στα αποδυτήρια και άλλα στα μικρόφωνα…

Το γεγονός πως υπερτονίστηκε η «πνευματική ανετοιμότητα» έδωσε πάτημα σε όσους αποδεδειγμένα μισούν τον Ολυμπιακό να κάνουν τη γνωστή «καλοπροαίρετη» κριτική, την ώρα που οι περισσότεροι παίκτες δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους. Και επειδή για πολλά πράγματα υπάρχει εξήγηση, δεν είναι καθόλου τυχαίο που δυο πρωτοκλασάτοι ήταν οι χειρότεροι παίκτες και ωσεί παρόντες σε Πόλη και Τελ Αβίβ, καθότι ήταν αυτοί που αντιμετώπισαν και το μεγαλύτερο πρόβλημα από τις επιπλοκές του κορωνοϊού.

Για τον έναν ή τον άλλο λόγο χάθηκαν δυο σπουδαίες ευκαιρίες για διπλό στα τελευταία δυο ματς. Ο υγιής Ολυμπιακός θα έκανε φύλλο και φτερό μια Φενέρ χωρίς Ντε Κολό και Βέσελι, ακόμα κι αν σφύριζαν ο Αναστόπουλος, ο Μάνος και ο Παναγιώτου. Όπως επίσης θα ήταν σχεδόν επιβεβλημένη η νίκη απέναντι σε μια ομάδα που είχε 8 σερί ήττες και προερχόταν με τη σειρά της από σημαντική αγωνιστική απραξία όπως η Μακάμπι.

Ο Σφαιρόπουλος χτύπησε αλύπητα το καλάθι του Ολυμπιακού με τον Ζίζιτς. Μετά το στραπάτσο του Κροάτη στο ΣΕΦ και το πάρτι του Φαλ στη μακράν καλύτερη εμφάνισή του φέτος, θα ήταν τρελός όποιος πήγαινε ξανά πάνω στον Γάλλο υπό φυσιολογικές συνθήκες. Ακριβώς όμως επειδή οι συνθήκες δεν είναι ακόμη «φυσιολογικές», ο Σφαιρό έστησε όλο το παιχνίδι του πάνω στον Ζίζιτς, έχοντας την πεποίθηση πως στην περίπτωση που ο Φαλ δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί, η σεμνή τελετή θα λάμβανε τέλος.

Έτσι κι έγινε. Ο Μπαρτζώκας είδε τον Μουσταφά να  Μάρτιν να «πνίγεται» και όταν πια έκανε την κίνηση της απελπισίας με τον Ζαν Σαρλ στο «5», το μόνο που εκκρεμούσε ήταν η έκταση της τελικής διαφοράς.

Η συμπεριφορά της ομάδας μόλις ο αντίπαλος αρχίζει να ξεφεύγει είναι το ένα ζήτημα που καλείται να λύσει ο κόουτς. Το δεύτερο έχει να κάνει με τα ανησυχητικά σημάδια που εμφανίστηκαν στο Τελ Αβίβ. Η Μακάμπι ήταν διαρκώς ένα βήμα μπροστά ειδικά στην άμυνά της, σε σημείο που νόμιζες ότι είχε δει τον αγώνα σε βίντεο και ήξερε από πριν τι πρόκειται να κάνουν σε κάθε φάση οι αντίπαλοι.

Οι παίκτες του Σφαιρόπουλου ήξεραν ακριβώς πότε και πώς να σταματήσουν τις μεγάλες πάσες που συνηθίζουν οι Ερυθρόλευκοι, είτε τις προς τα έξω των διεισδύσεων είτε τις διαγώνιες από την κορυφή προς τη γωνία και τούμπαλιν. Την ίδια στιγμή άφηναν προκλητικά ελεύθερους τους παίκτες με τα χαμηλά ποσοστά στο τρίποντο, στραγγαλίζοντας τον Βεζένκοφ και τον Ντόρσεϊ που ήταν οι μοναδικοί με ποσοστό που αγγίζει ή ξεπερνά το 40%.

Μετά από έναν εντυπωσιακό πρώτο γύρο, έγινε ο Ολυμπιακός τόσο προβλέψιμος πλέον όσο τον έκανε να φαίνεται η Μακάμπι; Κι αν ναι, προλαβαίνει να βάλει κάποια νέα τρικ στο παιχνίδι του;

Τις απαντήσεις θα τις πάρουμε στις προσεχείς αγωνιστικές. Ως τότε, να έχετε στο μυαλό σας τα εξής. Πρώτον, ποτέ κανείς δεν είπε ότι είναι εύκολο ή απλό να βρεθούν οι Πειραιώτες στα πλέι οφ. Υπέρβαση θα ήταν έτσι κι αλλιώς, κάτι που μπορεί να το καταλάβει οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδη σχέση με το ευρωπαϊκό μπάσκετ και τα ισχύοντα οικονομικά δεδομένα.

Και δεύτερον, από υπέρβαση μπορεί να αρχίσει να μοιάζει με άθλο. Τα οκτώ ματς μέσα σε 21 24ωρα (506 ώρες για την ακρίβεια) τον Μάρτιο είναι κάτι πρωτοφανές, τουλάχιστον για τα δεδομένα μιας ελληνικής ομάδας. Επί της ουσίας, ο Ολυμπιακός θα παίζει κατά μέσο όρο ένα παιχνίδι ανά 63 ώρες, χώρια την καταπόνηση από τα αλλεπάλληλα ταξίδια. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι συνειδητά ή ενστικτωδώς οι Ερυθρόλευκοι θα πρέπει να σημαδέψουν συγκεκριμένα ματς, αφού είναι ανθρωπίνως αδύνατον να τα χτυπήσουν όλα στο 100%.

Στα παραπάνω συνυπολογίστε τη φθορά στη φυσική κατάσταση των παικτών, όπως και το γεγονός πως ακόμα και ο πιο επιπόλαιος τραυματισμός μπορεί να γίνει αιτία για να χάσει κάποιος 2-3 αγώνες.

Στην αρχή της σεζόν φαινόταν πως οι 19 νίκες θα είναι κατά πάσα πιθανότητα το όριο για να βγει κάποιος 8ος. Αν θεωρήσουμε δεδομένη την παρουσία της Εφές (9-10) στην 8άδα, αυτό σημαίνει πως ένας από τους υπόλοιπους μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο για τους Πειραιώτες.

Η Μονακό είναι στο 10-11, άρα πρέπει να κάνει 9-4 στη συνέχεια και να παρακαλάει να μην ισοβαθμήσει με τον Ολυμπιακό λόγω του -21 στο ΣΕΦ. Η Φενέρ είναι στο 9-10 αλλά στην κατάσταση που βρίσκεται και βάσει του προγράμματος που έχει, θεωρώ τρομερά δύσκολο να ξεπεράσει τις 17 νίκες. Μακάμπι, Μπάγερν και Βιλερμπάν είναι στο 8-11 και πιθανότατα να μην τους φτάσουν ακόμη και δέκα νίκες, αν χρειαστεί να ισοβαθμήσουν με τον Ολυμπιακό. Χώρια το ότι φαίνεται σχεδόν αδύνατο να κάνει κάποια από αυτές έστω 9-6 στις τελευταίες 15 αγωνιστικές.

Τώρα που το ξαναβλέπω, ο Ολυμπιακός μάλλον θα χρειαστεί έξι νίκες για να νιώθει ασφαλής στις 18, από τη στιγμή που θα υπερέχει σε όλες τις διπλές ισοβαθμίες (οι τριπλές είναι μια άλλη ιστορία). Άντε 6+1 αν κάτσει καμιά στραβή στο πριγκιπάτο και αν η Φενέρ μετατραπεί ξαφνικά σε τρένο.

Για να φτάσει όμως σε αυτές τις 6+1 νίκες έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα με τη διακοπή, την απώλεια φόρμας αλλά και το βεβαρημένο πρόγραμμα, θα πρέπει κυριολεκτικά να φτύσει αίμα. Επαναλαμβάνω, πλασάρισμα στην 8άδα θα ξεπερνά την υπέρβαση και θα ισοδυναμεί με άθλο υπό αυτές τις συνθήκες. Συνεπώς, το επερχόμενο ματς με τον Ερυθρό Αστέρα είναι ο δεύτερος τελικός που θα δώσουν φέτος οι παίκτες του Μπαρτζώκα. Ο πρώτος ήταν στο ΟΑΚΑ την προπαραμονή Χριστουγέννων…

ΥΓ. Όσες χώρες είχαν κλείσει τα γήπεδά τους ή είχαν επιβάλει περιορισμούς, σιγά – σιγά καταργούν τα μέτρα. Θα είναι τρομερή αδικία για τον Ολυμπιακό να μην έχει ξανά τον κόσμο στο πλευρό του στα πολύ μεγάλα ματς που έρχονται, κάτι που ισχύει και για το ποδόσφαιρο ενόψει Αταλάντα (όπως και για τον ΠΑΟΚ). Η λογική – όση έχει απομείνει τέλος πάντων… – λέει πως η πληρότητα θα αυξηθεί μετά το πρώτο 10ημερο του Φεβρουαρίου, ώστε να επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα από αρχές Μαρτίου. Και τότε δεν θα πρέπει να μένει εισιτήριο απούλητο.

ΥΓ2. Την επόμενη αγωνιστική θα μάθουμε με αξιοσημείωτη ακρίβεια στις πόσες νίκες τελικά θα παιχτεί το 6-7-8 της κατάταξης. Η Φενέρ πηγαίνει στο Ισραήλ και η Μονακό υποδέχεται τη Ρεάλ. Νίκη της Μακάμπι και διπλό των Μαδριλένων θα σβήσουν το +1 που λέγαμε, εφόσον βεβαίως ο Ολυμπιακός κάνει το καθήκον του κόντρα στους σκληροτράχηλους Σέρβους…

ΥΓ3. Η χθεσινή ήταν από τις λίγες φορές που η μετάδοση της Nova δεν προκάλεσε διάφορους συνειρμούς στο μυαλό του μέσου Ολυμπιακού. Για το post game πάλι, δεν υπάρχουν λόγια. Καλεσμένος να σχολιάσει αγώνα των Ερυθρόλευκων ο πρώην παίκτης ΠΑΟ και ΑΕΚ και νυν του ΠΑΟΚ, Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς. Μόνο ο Νικόλας ο Παππάς δεν έχει προσκληθεί ακόμη, αλλά ποτέ μη λες ποτέ…

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς