Ο Γκάμπριελ Στρεφέτσα ήρθε για να κάνει τη διαφορά στα εξτρέμ του Ολυμπιακού και να προσδώσει περισσότερη ποιότητα σε μία θέση που οι Ερυθρόλευκοι είχαν ανάγκη την ποιοτική ενίσχυση.
Ο 28χρονος Βραζιλιάνος έμαθε τόσα χρόνια να παίζει σαν… Ιταλός στη Serie A και παρότι έχει τα στοιχεία που κουβαλά από τις γειτονιές της πατρίδας του, είναι καλός και στο τακτικό κομμάτι, πράγμα σπάνιο για εξτρέμ του «είδους» του.
Ο Σεσκ Φάμπρεγας τού είχε μεγάλη αδυναμία και ακόμα μεγαλύτερη εκτίμηση. Τόσο μεγάλη που ο ίδιος τόνισε ότι έχασε τον ύπνο του όταν έμαθε πως αποχωρεί από την Κόμο με προορισμό το λιμάνι του Πειραιά.
Και υπάρχουν -αγωνιστικοί και μη λόγοι- που εξηγούν τις αυπνίες του Ισπανού τεχνικού. Ο Στρεφέτσα στο ιταλικό πρωτάθλημα και κυρίως στην περσινή σεζόν με την Κόμο έμαθε πρώτα να πασάρει και μετά να σουτάρει. Όχι ότι δεν θα το δοκιμάσει το δυνατό και τεχνικό δεξί του πόδι όποτε τού δοθεί η ευκαιρία (παράλληλα είναι το ίδιο αποτελεσματικός και στις εκτελέσεις με το αριστερό) αλλά με τον Φάμπρεγας έμαθε πρώτα να σκέφτεται το πώς θα δημιουργήσει την καλύτερη συνθήκη για τους συμπαίκτες και την ομάδα του και μετά το πώς θα κλέψει ο ίδιος την παράσταση. Πέντε πάσες κλειδιά είχε κατά μέσο όρο πέρυσι στην Ιταλία σε μία ομάδα που κυρίως περίμενε τον αντίπαλο. Παίκτης-κλειδί, με όλο το νόημα της φράσης.
Παίκτης ομάδας με τα όλα του και για Βραζιλιάνος… παρά είναι ομαδικός. Αυτό φαίνεται, μέσα σ’ άλλα, να ξεχώρισε αμέσως ο Μεντιλίμπαρ που εκτιμά λίγο παραπάνω τους παίκτες συνόλου και δεδομένα θα τον αξιοποιήσει σε παρόμοιο στυλ με αυτό του Φάμπρεγας στην Κόμο. Προφανώς ο Ολυμπιακός θα έχει περισσότερη την μπάλα στα δικά του πόδια, ιδίως στο ελληνικό πρωτάθλημα, κι εκεί κολλάει το δεύτερο στοιχείο που κάνει τον Στρεφέτσα να ξεχωρίζει.
Είναι η ικανότητά του να ντριμπλάρει σε μικρούς χώρους, έχοντας 1 πετυχημένη ντρίμπλα ανά παιχνίδι κατά μέσο όρο στη Serie A και 87% ποσοστό ευστοχίας σε πάσες με μία επαφή. Τι υποδουλώνει αυτό: γρήγορη σκέψη, αποτελεσματικότητα στις κοντινές πάσες, δημιουργία χώρου για τους συμπαίκτες του -το περίφημο spacing- και οξυδέρκεια στο παιχνίδι του, που είπαμε δεν θυμίζει κλασσικού Βραζιλιάνου εξτρέμ, που πρώτα θα ψάξει το κάτι παραπάνω και μετά την ουσία. Το ακριβώς αντίθετο έκανε στην Κόμο ο Στρεφέτσα. Και γι’ αυτό πέτυχε.
Γι’ αυτό έκανε τον Φάμπρεγας να τον αποθεώνει και τον Μεντιλίμπαρ να χαμογελά που τον έχει, σε μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός που θέλει να παίζει γρήγορα, να τρέχει στον χώρο και να δημιουργεί απέναντι σε κλειστές άμυνες.