Ο διαστημικός Τι Τζέι Σορτς σήκωσε το Παρίσι στο πόδι με μυθική εμφάνιση για να χαρίσει στην Παρί το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της με 3-2 στους τελικούς απέναντι στη Μονακό.
Αυτό ήταν το τελευταίο παιχνίδι του Αμερικανού γκαρντ με τα χρώματα της Παρί καθώς ετοιμάζεται για τη νέα πρόκληση στον Παναθηναϊκό, με τον ίδιο να δηλώνει όντας συναισθηματικά φορτισμένος πως «δεν ήθελα να τελειώσει έτσι», παρότι αναδείχθηκε MVP των τελικών και η -πρώην- ομάδα του κέρδισε το τρόπαιο.
«Ήταν ένα μακρύ ταξίδι. Δεν έχω τις κατάλληλες λέξεις για να περιγράψω τι νιώθω, κλαίω, είμαι χαρούμενος, το μοιράζομαι με τους οπαδούς, είμαι κουρασμένος, θέλω νερό… Το συναίσθημα είναι εξαιρετικό. Τελειώνοντας με το τρόπαιο με αυτούς τους τύπους, θα το θυμάμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου. Ο τραυματισμός στον αστράγαλο; Συμβαίνει, όλοι έχουν τραυματισμούς, ψυχικά έπρεπε να προσαρμοστώ. Δεν είχα παίξει τα καλύτερα παιχνίδια μου στο Μονακό, αυτό ήταν ξεκάθαρο. Δεν ήθελα να τελειώσω έτσι. Ευτυχώς, προηγηθήκαμε με 2-0 στη σειρά και μπόρεσα να ξαναγράψω την ιστορία, να ξεκινήσω από την αρχή. Ο αστράγαλός μου εξακολουθεί να πονάει. Αλλά ψυχικά, μπόρεσα να προκαλέσω τον εαυτό μου να μην το σκέφτεται, να μην το χρησιμοποιεί ως δικαιολογία, να αλλάζει τη γλώσσα του σώματός μου. Ήρθα με μια εντελώς διαφορετική διάθεση. Έδωσα τα πάντα για την ομάδα. Σε κάθε περίπτωση, δεν θέλω ποτέ να χρησιμοποιώ τραυματισμούς ως δικαιολογία.
Όταν χάναμε με 10 πόντους, παρέμεινα αισιόδοξος και ήρεμος. Περάσαμε τόσα πολλά σε όλη τη σεζόν με την ομάδα. Την Euroleague, την κατάκτηση του Κυπέλλου Γαλλίας, την ήττα στο League Cup… Ήμασταν φτιαγμένοι για αυτή τη στιγμή. Ξέραμε ότι είχαμε καλές ευκαιρίες. Αν καταφέρναμε να τους σταματήσουμε, ήξερα ότι θα κάναμε αυτό που κάναμε όλη τη σεζόν.
Θα παίζαμε γρήγορα, θα βρίσκαμε τους σωστά μαρκαρίσματα. Με τους οπαδούς στο πλευρό μας, αυτό μας ώθησε. Ήταν σημαντικό να έχουμε ολοκληρώσει την κανονική σεζόν μπροστά για να έχουμε αυτόν τον 5ο αγώνα στην έδρα μας», ανέφερε ο Σορτς.