Είναι από τις περιπτώσεις παικτών που σε κάνουν να λες «να είχα άλλους τέσσερις σαν κι αυτόν». Είναι αυτός που πάντα θα παίζει πρώτα με γνώμονα την ψυχή και μετά τις δυνάμεις του. Ο παίκτης που σύνδεσε όσο λίγοι το όνομά του με τον Ολυμπιακό επί εποχής της δεύτερης θητείας του Γιώργου Μπαρτζώκα, ενός προπονητή ο οποίος τον πίστεψε από την αρχή και ζητάει μέχρι και σήμερα την παραμονή του ρόστερ γιατί πως ο Σακίλ ΜακΚίσικ την πονάει τη φανέλα.
Ο Αμερικανός αποτελεί μεγάλο κομμάτι της ερυθρόλευκης κυριαρχίας στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και παράγοντα «Χ» των φετινών τελικών, με την εμφάνισή του στον 4ο τελικό κόντρα στον Παναθηναϊκού (με τον οποίο μετατρέπεται πάντα σε… Superman) να περνά στην ιστορία.
Μετά από αυτό όχι απλά δεν σταματάς το μπάσκετ, αλλά παίρνεις δύναμη για να συνεχίσεις όσο αντέχεις. Ο σούπερ «Μακ» του… Πειραιά ευτυχώς για το ίδιο το μπάσκετ άλλαξε την απόφασή του, καθάρισε το μυαλό του, ακολούθησε την καρδιά και θα συνεχίσει να «σκυλιάζει» στα παρκέ.
Ο Ολυμπιακός δεδομένα τον εκτιμά, τον θεωρεί βασικό μέλος της οικογένειας του και παίκτη-κλειδί των επιτυχιών. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας αποτελεί σε μεγάλο βαθμό τον μέντορα του. Αυτός τον πίστεψε, αυτός τον κάνει να βγάζει πάντα τον καλύτερό του εαυτό -ειδικότερα στα κρίσιμα ματς- κι αυτός ανέδειξε τα κυρίαρχα προτερήματά του σε άμυνα και επίθεση.
Μέσα από το περίφημο «Bartzokas-ball» ο ΜακΚίσικ βρήκε τον ρόλο που πάντα ήθελε να υπηρετεί. Αυτόν του αθόρυβου εργάτη, ο οποίος παίζει πρώτα για την ομάδα και τους συμπαίκτες του και στα δύσκολα βγαίνει μπροστά, μέσα από plays και μπασκετική τρέλα. Αυτόν που θα είναι εκεί για να ηρεμήσει τον (κάθε) Φουρνιέ σε φάσεις που οι αντίπαλοι χτυπούν στο ψαχνό. Αυτή η ήρεμη δύναμη σε αγωνιστικό χώρο και αποδυτήρια, απαραίτητη για τη γενικότερη αρμονία του συνόλου.
Ένας απόλυτος ισορροπιστής που στον Πειραιά βρήκε τη δική του Ιθάκη, ό,τι κι αν γίνει στο μέλλον. No matter what, που λένε και στο χωριό του. Και πώς να τα παρατήσει; Όταν σηκώνει μόνος του το ΣΕΦ στο πόδι, όταν αποδεικνύει στον ίδιο του τον εαυτό ότι έχει κι άλλο απόθεμα αγάπης για το άθλημα που υπηρετεί αλλά κι όταν συνεχίζει στο κορυφαίο επίπεδο, να κατακτά τίτλους και ιστορικές κορυφές με τον αγαπημένο του Ολυμπιακό.
Γιατί αυτό είναι ο Ολυμπιακός για τον ΜακΚίσικ. Συναισθήματα, κούπες, μπάσκετ, λόγος να συνεχίσεις. Για τον Πειραιά, για τον Μπαρτζώκα, για την καψούρα του. Μα πάνω απ’ όλα γι’ αυτό το «εγώ» που πάντα βάζει κάτω από το «εμείς».