Από το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, όταν έγινε γνωστό το ζευγάρι του τελικού της φετινής Euroleague μετά τον σοκαριστικό αποκλεισμό του Ολυμπιακού, ήταν δεδομένο πως απόψε θα γραφόταν ιστορία. Είτε ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους έπαιρνε την κούπα, είτε ο Βασίλης Σπανούλης, θα είχαμε τον πρώτο άνθρωπο που θα κατακτούσε το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας (δηλαδή από το 1988 κι έπειτα) με δεύτερη ιδιότητα: πρώτα ως παίκτης και τώρα ως προπονητής.
Ο Λιθουανός ήταν ο θριαμβευτής της βραδιάς και εκείνος που οδήγησε τη Φενέρ στο δεύτερο τρόπαιό της, 8 χρόνια μετά το πρώτο. Εκείνο μέσα στη φυσική της έδρα, κόντρα στον Ολυμπιακό του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Τότε ήταν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, τώρα ο Γιασικεβίτσιους, δυο άνθρωποι που συνυπήρξαν στον Παναθηναϊκό πριν από περίπου μιάμιση δεκαετία.
Μπασκετικό ξύλο, αρκετές εναλλαγές στο σκορ και έναν τρομερό Άλφα Ντιαλό στο ξεκίνημα, ο τελικός ξεκίνησε με τη Μονακό να θέλει να κάνει κουμάντο στο ματς. Το 13-4 των Μονεγάσκων στο 5′ ήταν εν πολλοίς αποτέλεσμα των επιθετικών εμπνεύσεων του πρώην παίκτη του Λαυρίου, ο οποίος όμως άρχισε να εκτροχιάζεται όταν βρέθηκε σχετικά γρήγορα με 2 φάουλ.
Από το 43-44 στο 25′ κι έπειτα, η Φενέρ δεν έμεινε ξανά πίσω. Οι 9 αλλαγές στο προβάδισμα δεν έγιναν διψήφιες και ο λόγος ήταν η επιθετική αξιοπιστία που πρόσφεραν στους Τούρκους οι Γκούντουριτς και Χέιζ-Ντέιβις (που αναδείχθηκε MVP του φάιναλ φορ). Αν στους παραπάνω προσθέσουμε και το πολύ μεγάλο τρίποντο του Ντέβον Χολ στα 3:35 πριν τη λήξη, καταλαβαίνει κάποιος πως όταν μια ομάδα βρίσκει σκορ όταν το χρειάζεται σε ένα τόσο μεγάλο ματς, είναι μάλλον αδύνατον να χάσει τη νίκη. Μια νίκη που της χάρισε την κούπα…
Μετά τους τρεις σερί τελικούς της εποχής Ομπράντοβιτς (2016, 2017, 2018), η Φενέρ επέστρεψε φέτος στη κορυφή της Ευρώπης με ποσοστό επιτυχίας… 50%: τέταρτη παρουσία σε τελικό, δεύτερη κούπα. Όσο για τους ηττημένους, κανείς δεν ξέρει αν θα τους παρουσιαστεί μια ευκαιρία σαν τη φετινή και ακόμα πιο δύσκολα να ισχύσει κάτι τέτοιο για τον Μάικ Τζέιμς που σύντομα κλείνει τα 35 του.
Για τον Βασίλη Σπανούλη πάλι, που βρέθηκε με υπέρβαση στον τελικό πριν καν συμπληρώσει μια ολόκληρη σεζόν στη Euroleague, όλα δείχνουν ότι στο μέλλον θα έχει ξανά τη δυνατότητα να μιμηθεί αυτό που κατάφερε ο Σάρας απόψε. Το μένει που θα μένει να μάθουμε είναι αν αυτή η ευκαιρία θα του δοθεί στη Μονακό ή σε κάποιον άλλον πάγκο…
*Στο – μακρινό – παρελθόν μόλις τρεις είχαν καταφέρει να κερδίσουν την Euroleague πρώτα ως παίκτες και αργότερα ως προπονητές. Ο πρώτος ήταν ο Άρμενακ Μισάκοβιτς Αλαχαχιάν. Το 1961 και το 1963 κέρδισε τον τίτλο ως πόιντ γκαρντ και αρχηγός της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ενώ το 1969 επανέλαβε το κατόρθωμα ως προπονητής της ρωσικής ομάδας. Ο Λόλο Σάινθ κατέκτησε τέσσερα τρόπαια ως παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης (1964, 1965, 1967, 1968) και δύο ακόμα ως προπονητής της ίδιας ομάδας (1978, 1980).
EUROLEAGUE: ΤΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΤΟΥ FINAL FOUR
Παρασκευή 23/5
Α’ ημιτελικός: Φενέρμπαχτσε – Παναθηναϊκός 82-76
Β’ ημιτελικός: Ολυμπιακός – Μονακό 68-78
Κυριακή 25/5
Μικρός τελικός (3η θέση): Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός 97-93
ΤΕΛΙΚΟΣ: Μονακό – Φενέρμπαχτσε 70-81
ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ: Περούγκα, Λοτερμόζερ, Νέντοβιτς
ΤΑ ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ: 20-18, 33-35, 51-54, 70-81
ΜΟΝΑΚΟ (Σπανούλης): Οκόμπο, Μπλόσομγκεϊμ 5 (1/2 τρίποντα, 6 ριμπάουντ), Λόιντ 3, Τάις 12 (1/1 τρίποντο, 8 ριμπάουντ), Ντιαλό 19 (5/9 δίποντα, 3/4 τρίποντα, 3 ριμπάουντ), Τζαϊτέ 1 (5 ριμπάουντ), Στράζελ 13 (2/5 δίποντα, 2/2 τρίποντα, 3 ριμπάουντ), Καλάθης (1 ριμπάουντ, 2 ασίστ), Τζέιμς 17 (2/7 τρίποντα, 5 ριμπάουντ)
ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ (Γιασικεβίτσιους): ΜακΚόλουμ 3 (3 ριμπάουντ), Μπάλντουιν 13 (2/4 τρίποντα), Μέλι 5 (1/3 τρίποντα, 3 ριμπάουντ), Σανλί, Χέιζ-Ντέιβις 23 (1/2 τρίποντα, 9 ριμπάουντ), Χολ 13 (2/3 τρίποντα, 3 ριμπάουντ), Πιέρ, Γκούντουριτς 19 (3/5 τρίποντα, 6 ριμπάουντ), Κόλσον, Μπιρτς 2 (6 ριμπάουντ)
Τα ομαδικά στατιστικά της Μονακό: 16/42 δίποντα, 9/21 τρίποντα, 11/14 βολές, 36 ριμπάουντ (15 επιθετικά – 21 αμυντικά), 13 ασίστ, 3 κλεψίματα, 14 λάθη
Τα ομαδικά στατιστικά της Φενέρμπαχτσε: 16/38 δίποντα, 9/22 τρίποντα, 22/26 βολές, 38 ριμπάουντ (14 επιθετικά – 24 αμυντικά), 7 ασίστ, 8 κλεψίματα, 9 λάθη