Ο Μπορμπαλάν έκανε σεφτέ στους ορισμούς ξένων διαιτητών στον περυσινό τελικό του κυπέλλου. Τα πήγε μια χαρά. Ο Γκεστράνιους στο ΠΑΟΚ – ΑΕΚ επίσης, αν και δεν είχε καμία απολύτως δύσκολη φάση να διαχειριστεί. Ο Φενταγί στο Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ έδωσε όλα τα σπόρια στους φιλοξενούμενους, επιτρέποντας σε μεγάλο βαθμό να περάσει ατιμώρητο το σκληρό παιχνίδι κάποιων παικτών του Λουτσέσκου. Κι ύστερα ήρθε ο Κριστόφερσεν…
Τι παίχτηκε με τον Ελβετό ώστε να προκύψει ο ορισμός του; Τα έγραψε η θεία Polly νωρίτερα στο FWS.GR. Για μένα όμως αλλού βρίσκεται το ζουμί της υπόθεσης. Ποιος πραγματικά ευνοήθηκε από την κάκιστη σε βάρος του Ολυμπιακού διαιτησία του Κριστόφερσεν;
Καταρχάς, θα πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι μια ομάδα κατά βάση ήταν αυτή που επέβαλε τους ορισμούς ξένων διαιτητών στην ΕΠΟ. Όλως τυχαίως, μετά την ιστορία με τον Κομίνη και τα ένοπλα ντου στην Τούμπα. Ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, καλέ μου αναγνώστη.
Έλα να σε πονηρέψω λίγο τώρα. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα που επιθυμούσε ο ΠΑΟΚ πάνω από καθετί στο χθεσινό ντέρμπι; Ακριβώς αυτό που προέκυψε. Με την ισοπαλία, ΑΕΚ και Ολυμπιακός έμειναν τρεις βαθμούς πίσω από τον ΠΑΟΚ που πλέον νιώθει καβάλα στ’ άλογο, έστω κι αν είναι ακόμη νωρίς.
Δείτε ξανά το ΑΕΚ – Ολυμπιακός από την αρχή. Προσεκτικά και… υποψιασμένα αυτή τη φορά. Το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσετε είναι ότι ο Δανός διαιτητής σφυρίζει ελαφρώς έδρα, χαρίζοντας κάποιες κίτρινες στους κιτρινόμαυρους αλλά μέχρι εκεί. Δε δείχνει σε καμία περίπτωση να διάθεση να «αλλοιώσει» το ματς. Δηλαδή, να δώσει ξεκάθαρο προβάδισμα νίκης στην ΑΕΚ.
Περισσότερο τον ενδιαφέρει να κρατηθούν οι ισορροπίες, αφού ενδεχομένως έτσι η ισοπαλία θα προέκυπτε πιο εύκολα. Στο 46′ ο Λιβάγια του λέει ουσιαστικά «βγάλε με» με την προμελετημένη αγκωνιά στον Μεριά. Ο Κριστόφερσεν όμως σφύριξε… αδιάφορα. Κίτρινη και όλα καλά.
Πότε άρχισε να εκτίθεται πραγματικά; Όταν ο Ολυμπιακός άνοιξε το σκορ. Από εκείνη την ώρα κι έπειτα ο Δανός τα έχασε. Και πάνω στον πανικό του έπαιξε 100-0 ΑΕΚ. Σε κάθε φύσημα έβαζε τους Πειραιώτες στην περιοχή τους με φάουλ γύρω από το κουτί. Τα υπέρ τους φάουλ δεν καταλογίζονταν σε μεγάλο βαθμό, ενώ κάποια σφυρίχτηκαν ανάποδα, όπως το ανέκδοτο στη φάση με τον Χουλτ και τον μοιραίο Φετφατζίδη.
Το πέναλτι με το τράβηγμα στον Χασάν δεν δόθηκε, προφανώς επειδή εκεί θα τελείωνε το ματς. Και το ίδιο συνέβη και στο εγκληματικό χτύπημα του Μοράν που θύμισε… «βρωμιάρηδες» άλλης εποχής: παίκτες που έμπαιναν στο γήπεδο για να βλάψουν τον αντίπαλο και όχι για να παίξουν μπάλα. Έτσι κι αλλιώς, ξεγραμμένος ήταν ο τύπος. Μπήκε, ξεπάστρεψε τον Φορτούνη και έκοψε τον Ολυμπιακό στα δυο.
Πότε… ανακουφίστηκε ο Δανός; Όταν η ΑΕΚ ισοφάρισε. Τότε του έφυγε το βάρος γιατί η δουλειά είχε γίνει. Αν πάλι, σώνει και καλά έπρεπε να νικήσει κάποιος, ήταν ξεκάθαρο ότι προτιμούσε να είναι η ΑΕΚ. Ίσως επειδή θεωρείται πιο «ευάλωτη» αγωνιστικά και με μικρότερη δυναμική απ’ αυτή του Ολυμπιακού. Ο μόνος τρόπος να καθαρίσουν οι ερυθρόλευκοι ήταν να σκοράρουν στο τελευταίο δευτερόλεπτο και να αφήσουν τον Κριστόφερσεν. Ο Φετφατζίδης όμως το έχασε κι έτσι ο Δανός επέστρεψε στην πατρίδα του «επιτυχημένος». Αφού το είπε και ο Βαρούχας, πλάκα κάνουμε τώρα;