Απόλυτη σιωπή από την εξέδρα κι ένα χαμογελαστό παιδί στα μάτριξ. Την ώρα που στο γήπεδο επικρατούσε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Τζορτζ Μπάλντοκ, πριν από την έναρξη του αγώνα της εθνικής με την Ιρλανδία, τα μάτια των παικτών ήταν στραμμένα στην οθόνη του «Γ. Καραϊσκάκης».
Εκεί, όπου σε ασπρόμαυρο φόντο, ο αδικοχαμένος συμπαίκτης τους συστηνόταν στον κόσμο με σπαστά ελληνικά: «Καλησπέρα, το όνομά μου είναι Γιώργος now», έλεγε ο Μπάλντοκ με το χαρακτηριστικό του χαμόγελο.
Ακολούθησαν οι καλύτερες στιγμές του με τη γαλανόλευκη φανέλα, ενώ τη σιωπή στο φαληρικό γήπεδο έσπασε η δυνατή φωνή του Τάσου Μπακασέτα, από τα αποδυτήρια του Γουέμπλεϊ, λίγο πριν οι διεθνείς πετύχουν την ιστορική νίκη απέναντι στην Αγγλία. «Ο καθένας από μας θα θυσιάσει τον εαυτό του για να τον τιμήσουμε όπως του αξίζει», είχε πει λίγες ημέρες νωρίτερα ο αρχηγός της εθνικής στους συμπαίκτες του και τους έδωσε ακριβώς το κίνητρο που χρειάζονταν.
Όταν μπήκαν στο γήπεδο το όνομα του αντιπάλου δεν είχε πια καμία σημασία, το μόνο που είχαν στο μυαλό ήταν να τηρήσουν την υπόσχεσή τος. Αυτό που έκαναν και χθες, κόντρα στην Ιρλανδία, αφιερώνοντας μία ακόμα νίκη στον φίλο τους, τον συμπαίκτη τους, τον δικό τους Τζορτζ.