Φινάλε στη συνεργασία με τον πατέρα του, Απόστολο, έβαλε ο Στέφανος Τσιτσιπάς, σε μια εξέλιξη που δεν προκαλεί έκπληξη έπειτα από τα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια και μετά το φινάλε του αγώνα με τον Κέι Νισικόρι στο Μόντρεαλ.
Ο Έλληνας πρωταθλητής ξέσπασε στον πατέρα του που καθόταν στην εξέδρα και αφού τον έβρισε, του ζήτησε να φύγει από το γήπεδο. Το φινάλε βρήκε τον Τσιτσιπά αποκλεισμένο, με το νούμερο 11 της παγκόσμιας κατάταξης να μη βάζει το νερό στο κρασί του και να δίνει συνέχεια στην ένταση που προκλήθηκε με τον πατέρα του.
Ουσιαστικά, μέσα από τις δηλώσεις του έδειξε πως δεν πιστεύει πλέον στις δυνατότητες του πατέρα του και το γυαλί των δύο πλευρών όσον αφορά στη συνεργασία τους στο αγωνιστικό κομμάτι έχει ραγίσει.
Αναλυτικά η δήλωσή του:
«Σας ενημερώνω με βαριά καρδιά ότι η συνεργασία μου με τον πατέρα μου ως προπονητή έχει φτάσει στο τέλος της. Προτιμώ να κρατήσω τον πατέρα μου στον ρόλο του ως πατέρα, και μόνο ως πατέρα.
Η φιλοσοφία μάς διδάσκει ότι η σοφία έρχεται μέσα από την κατανόηση των ορίων μας και την αναγνώριση των λαθών μας. Στην περίπτωσή μου, κατάλαβα ότι ήμουν λάθος να μιλήσω στον πατέρα μου με τον τρόπο που το έκανα. Το τένις δεν είναι απλά ένας αγώνας, ένα χτύπημα ή μια απόδοση λίγων δευτερολέπτων. Είναι μια μακρά διαδρομή γεμάτη συναισθήματα, πίεση και προσδοκίες. Σε εκείνη τη στιγμή της απογοήτευσης, υπήρξαν πολλά λάθη και σφάλματα από την πλευρά του προπονητή και πατέρα μου. Ως εσωστρεφής, τείνω να κρατάω τα συναισθήματά μου και να τα συσσωρεύω μέχρι να φτάσω σε ένα σημείο έκρηξης. Θεωρώ τον εαυτό μου υπομονετικό, οπότε το γεγονός ότι αντέδρασα με αυτόν τον τρόπο μου προκάλεσε σοκ.
Η συμπεριφορά μου στο γήπεδο ήταν απαράδεκτη και νιώθω απογοητευμένος που έφτασα σε ένα σημείο που έδειξα μια σκοτεινή πλευρά του εαυτού μου. Όταν νιώθω ότι δεν με σέβονται, με κρίνουν ή μου επιτίθενται συναισθηματικά, τείνω να χάνω τον έλεγχο αυτού που βγαίνει από το στόμα μου, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τις αξίες μου ως άνθρωπο. Έχασα τον έλεγχο και δεν μπορούσα να δω καθαρά μπροστά μου.
Ο πατέρας μου προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να με εκπαιδεύσει, να με αναθρέψει με τον σωστό τρόπο και να μου παρέχει γνώση και σοφία, τόσο μέσα όσο και έξω από το γήπεδο. Τον ευχαριστώ γι’ αυτό. Τον ευχαριστώ για τις θυσίες, τον πόνο και την ταλαιπωρία που έχει υποστεί για να κάνει αυτή την προσπάθεια να πετύχει. Από εδώ και στο εξής, ο ρόλος του θα παραμείνει εντός των ορίων του πατρικού ρόλου και μόνο αυτού.
Ο πατέρας μου θα συνεχίσει να ταξιδεύει μαζί μου και να είναι εκεί για να με υποστηρίζει και να παρέχει βοήθεια εκτός του γηπέδου, όπως πάντα το ήθελα.
Έχω εμπιστευτεί τον πατέρα μου με τον προπονητικό ρόλο για τόσα χρόνια και θεωρώ τη συνεργασία μας επιτυχημένη. Δεν είμαι σίγουρος ποιος θα αναλάβει τη θέση του και δεν είμαι σε θέση να αποφασίσω ακόμα.
Αυτό που ξέρω είναι ότι ήρθε η ώρα να αφήσουμε αυτό το κεφάλαιο και αυτή τη φάση να κλείσουν και να προσπαθήσουμε να γράψουμε ένα νέο.
Και οι δύο έχουμε συμφωνήσει σε αυτό και ελπίζουμε να επικεντρωθούμε πρώτα στην ανθρώπινη πλευρά μας και μετά στα υπόλοιπα.
Η αποδοχή των λαθών μου και η προσπάθεια να διορθώσω το δρόμο μου είναι μέρος της πορείας μου ως αθλητής και σας διαβεβαιώνω ότι θα συνεχίσω να εργάζομαι σκληρά για να βελτιώσω τον εαυτό μου, τόσο στο γήπεδο όσο και έξω από αυτό. Ελπίζω αυτή η εμπειρία να είναι ένα μάθημα για εμένα, αλλά και για όλους όσους παλεύουν να βρουν τη σωστή ισορροπία στη ζωή τους».