Όνειρο αποτελεί για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες και η διάκριση με τη φανέλα της εθνικής ομάδας.
Ο σταρ των Μιλγουόκι Μπακς αναφέρθηκε στη συνεργασία του με τον Βασίλη Σπανούλη και τον αντίκτυπο που έχει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στα νέα παιδιά.
Ο 29χρονος διεθνής παίκτης μίλησε για:
-Την αγωνιστική του κατάσταση και την παρουσία του Σπανούλη στον πάγκο:
Δεν έχω παίξει μπάσκετ 2,5 μήνες, δεν έχω κάνει προπόνηση με επαφή, αλλά είμαι καλύτερα, είμαι καλά. Ανυπομονώ να μπω στις προπονήσεις. Η χημεία μου με τα παιδιά είναι μηδενική, δεν έχουμε παίξει ακόμα μαζί. Έχουμε χρόνο μπροστά μας μέχρι τις 2 Ιουλίου, μακάρι σε αυτές τις λίγες μέρες να βρεθούμε σαν ομάδα και να παίξουμε το καλύτερο δυνατό μπάσκετ.
Έχω δει λίγα βίντεο κι έχω μιλήσει άπειρες ώρες με τον Βασίλη. Πιστεύω ότι είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται ακριβώς η εθνική ομάδα. Ένας άνθρωπος που έχει χαρίσει απίστευτες στιγμές στο ελληνικό μπάσκετ, με τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό και την εθνική. Έχει τρομερή εμπειρία σαν παίκτης και σαν προπονητής έχει δείξει τι μπορεί να κάνει τα τελευταία χρόνια. Ανυπομονώ να μας βρεθώ στο παρκέ και να μας κοουτσάρει.
Το 2008, όταν η Εθνική έπαιζε στους Ολυμπιακούς στο Πεκίνο, δεν έπαιζα και δεν παρακολουθούσα μπάσκετ. Σίγουρα όταν είδα τον Σοφοκλή (σ.σ. Σχορτσιανίτη), ένα μαύρο παιδί να παίζει στην Εθνική Ελλάδας, μου έδωσε ένα κίνητρο ότι μία μέρα ίσως μπορώ να είμαι κι εγώ σε αυτή την ομάδα. Το 2009 άρχισα να παίζω ουσιαστικά μπάσκετ, όταν ήμουν 15 χρονών. Ακούω τους συμπαίκτες μου να λένε ότι με την ομάδα τους έχουν καταφέρει τα πάντα και το να ζεις κάτι σπουδαίο με την εθνική είναι απίστευτο συναίσθημα και θέλω να το νιώσω κι εγώ μια φορά στη ζωή μου. Αυτό μου δίνει ένα έξτρα κίνητρο.
-Τι συνιστά επιτυχία για την εθνική:
Να προκριθούμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά επιτυχία θα είναι και η αυριανή μέρα που θα έρθουν παιδάκια να μας δουν να παίζουν και θα ονειρεύονται ότι μία μέρα ίσως μπορούν να εκπροσωπούν τη χώρα τους κι αυτή την ομάδα. Ακόμα κι όταν βλέπουν την εθνική να μην κερδίζει, πάλι δημιουργείται ένας αντίκτυπος στα παιδιά, αυτό είχε συμβεί και με μένα όταν ήμουν μικρός και τώρα είμαι εδώ».