O Παϊρότζ έρχεται, ο Παϊρότζ φεύγει, ο Παϊρότζ τα βάζει, ο Παϊρότζ τα βγάζει, ο Παϊρότζ ανοίγει τα χαρτιά του, ο Παϊρότζ κλείνει τα χαρτιά του, ο Παϊρότζ εντός, εκτός και επί ταυτά.
Οι ημέρες περνούν και ο Παναθηναϊκός συνεχίζει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Ποια ελπίδα; Με Αλαφούζο; Με Παϊρότζ; Με τον… επόμενο επενδυτή ή μήπως με τον προηγούμενο;
Ο Αλαφούζος θέλει να φύγει, αλλά μένει. Είναι ανοιχτός σε οποιοδήποτε πρόταση, δεκτικός σε οικονομικούς ελέγχους, αλλά όταν η μπάλα φτάσει στην… περιοχή, ορθώνει ένα τοίχος, μεγαλύτερο και από το Σινικό.
Άγνωστο για ποιο λόγο μπήκε στον Παναθηναϊκό, άγνωστο για ποιο λόγο παραμένει, άγνωστο εάν θα φύγει.
Ακούω δεξιά και αριστερά ότι είναι μπροστινός. Άλλοι λένε του Βαρδινογιάννη, άλλοι του Μαρινάκη. Άλλοι απλά υποστηρίζουν ότι παίζει πολιτικά παιχνίδια ως όχημα του Μητσοτάκη.
Τα περί πολιτικών παιχνιδιών αποδεικνύονται εκ των γεγονότων. Εκ των ανακοινώσεων της ΠΑΕ. Πέρα από την γενικότερη στάση του ΣΚΑΙ. Δεν μας αφορούν και δεν έπρεπε να αφορούν και τον Παναθηναϊκό.
Για τον Μαρινάκη επίσης είναι ξεκάθαρες οι σχέσεις. Την πρώτη τριετία ήταν εχθροί. Τη τελευταία διετία φίλοι. Δε χωράει αμφισβήτηση.
Τώρα εάν τον έβαλε ο Βαρδινογιάννης για να τον απαλλάξει από το… βαρίδι του πλειοψηφικού πακέτου ή για να «κρατήσει» τις μετοχές για όσο… πρέπει, δεν υπάρχει απάντηση.
Η αλήθεια είναι ότι τον απάλλαξε από το βάρος και την ευθύνη εκείνης της χρονικής στιγμής (μετά τη διάλυση της πολυμετοχικότητας).
Τότε που γράφονταν και λέγονταν (ανεύθυνα) ότι η ΠΑΕ πάει για φούντο, στη Γ’ Εθνική. Λέτε να υπήρχε περίπτωση να συναινούσε σε αυτό το… φούντο η οικογένεια και να το χρεωνόταν;
Γι’ αυτό και η κίνηση Αλαφούζου ήταν λυτρωτική! Από μηχανής Θεός.
Ωστόσο ουδείς μπορεί να φέρει αποδείξεις ότι αυτή η κίνηση έγινε με συνεννόηση.
Συγχρόνως θέλω να καταθέσω το εξής: Ουδείς από τους ανθρώπους που γνωρίζουν – μιλούν με τις δύο πλευρές (Αλαφούζου – Βαρδινογιάννη) έχουν αφήσει οποιοδήποτε υπονοούμενο περί συναλλαγής ή ακόμη – ακόμη και παραμονής των μετοχών στην οικογένεια. Διότι και αυτό ακούγεται.
Ακόμη και ο Ανδρέας Βγενόπουλος, που εκείνη την εποχή είχε τους λόγους να την «πέσει» στον Βαρδινογιάννη, όταν έγινε το «πέρασμα» των μετοχών από την οικογένεια στον Αλαφούζο, ερωτηθείς εάν υπάρχει σκοπιμότητα ή κάτι «άλλο», είχε άγνοια. Με ότι σημαίνει αυτό.
Επαναλαμβάνω για να μην παρεξηγηθώ. Άλλο να υπάρχουν ενδείξεις και άλλο αποδείξεις.
Όποιος έχει αποδείξεις να τις φέρει. Ενδείξεις έχω και εγώ ένα κάρο, αλλά δεν μπορώ να αποδείξω τίποτα οπότε δεν μπορώ και να το (υπο)γράψω. Ξεκάθαρο;
Ωστόσο όσο περνούν τα χρόνια από εκείνο το deal, ολοένα και περισσότερο είμαι βέβαιος ότι κάποια στιγμή το πλειοψηφικό πακέτο θα επιστρέψει στην οικογένεια Βαρδινογιάννη.
Ενδεχομένως να χρειαστεί να υπάρξουν «ενδιάμεσες» καταστάσεις, ενδεχομένως να περάσουμε από σαράντα κύματα, αλλά δεν βλέπω άλλη εξέλιξη.
Όσο εύκολα έφυγαν οι μετοχές από την ΒΑΡΝΙΜΑ τόσο εύκολα θα γυρίσουν.
Άλλωστε με όλους τους άλλους που προσπάθησαν κατά καιρούς να μπουν στην ΠΑΕ, συνεχώς συνέβαινε κάτι και οδηγούμασταν σε «ναυάγιο». Τυχαίο;