Στα 36 του χρόνια έχει κατακτήσει τα πάντα, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Άλλοι παίκτες στην ηλικία του (σε οποιοδήποτε άθλημα) αρκούνται απλά και μόνο σε λίγα λεπτά συμμετοχής, ως συμπληρωματικοί, διασύροντας πολλές φορές το όνομα και την ιστορία τους. Άλλοι πάλι ξενιτεύονται σε Κίνες και Αραβίες, προκειμένου να εξασφαλίσουν έναν παχυλό μισθό για τη μετέπειτα ζωή τους. Ο Σπανούλης όμως δεν είναι ίδιος με αυτούς.
Ο Σπανούλης θέλει και (όπως μας δείχνει κάθε φορά που πατάει το παρκέ) ΜΠΟΡΕΙ να είναι ακόμη και σε αυτή την ηλικία το πρώτο βιολί σε μία από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Αρκεί βέβαια να του γίνεται και η σωστή διαχείριση από τον εκάστοτε κύριο που κάθεται στην άκρη του πάγκου.
Κακά τα ψέματα, ο κόουτς Σφαιρόπουλος δε βοήθησε τον «Μπίλη» να πετύχει ακόμη περισσότερα στην αξιοζήλευτη καριέρα του. Ο Έλληνας γκαρντ, επί ημερών του πρώην «ερυθρόλευκου» προπονητή, κλήθηκε κάμποσες φορές να αγωνιστεί 30 ολόκληρα λεπτά σε παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος άνευ ιδιαίτερης σημασίας. Παράλληλα, ο τρόπος παιχνιδιού του Σφαιρόπουλου είχε ως αποτέλεσμα ο Βασίλης να κουράζεται και να φθείρεται, αφού στα 35 του συνέχιζε να… τρώει σε κάθε επίθεση το «ξύλο» της αντίπαλης ρακέτας.
Επίσης, το δόγμα «όλες οι επιθέσεις πρέπει να περνάνε από τα χέρια του αρχηγού» αποτελούσε απαράβατο κανόνα για τον Ολυμπιακό του Σφαιρόπουλου. Δεν είναι τυχαίο ότι στους ελληνικούς τελικούς των δύο τελευταίων ετών, ο Kill Bill παρουσιάστηκε (στη συντριπτική πλειοψηφία τους) εξουθενωμένος από το «κουπί» ολόκληρης της σεζόν.
Η πρόσληψη του Ντέιβιντ Μπλατ στον πάγκο των Πειραιωτών, το καλοκαίρι που μας πέρασε, δίνει άλλον αέρα στο παιχνίδι του Σπανούλη. Ο Ισραηλινοαμερικανός τεχνικός γνωρίζει ποια πρέπει να είναι η διαχείριση του Λαρισαίου σταρ, σε αυτή την ηλικία, ώστε να μπορέσει να εξασφαλίσει το 100% των δυνατοτήτων του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η απόφαση του Μπλατ να μην αγωνιστεί ο Βασίλης στο δεύτερο ημίχρονο του, προ μερικών ημερών, φιλικού αγώνα με τη Ρεάλ, κερδίζοντας έτσι λίγη παραπάνω ξεκούραση από τους συμπαίκτες του.
Επίσης, η επιμονή του κόουτς για παραμονή του Τολιόπουλου στο ρόστερ, δείχνει πως ο έτερος Βασίλης συμπεριλαμβάνεται στα πλάνα του προπονητή του, δίνοντας έτσι ανάσες στον αρχηγό, ειδικά σε αγώνες κόντρα στις (με κάθε σεβασμό) υποδεέστερες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος.
Μια μικρή γεύση για το τι πρόκειται να ακολουθήσει την ερχόμενη σεζόν, πήραμε χθες από τον αγώνα του Ολυμπιακού με την Ούνικς. Ο Σπανούλης πέτυχε 17 πόντους, χωρίς τις τραβηγμένες προσπάθειες των τελευταίων ετών, με σωστές επιλογές και (ως συνήθως) τα καθοριστικά καλάθια στο τέλος του αγώνα.
Αυτά που κάνει ο Βασίλης στην ηλικία των 36 χρόνων (σίγουρα αυτή δεν είναι η βιολογική του), είναι πραγματικά ανυπέρβλητα. Το σώμα του βρίσκεται σε τρομερή κατάσταση και με τη σωστή διαχείριση από τον κόουτς Μπλατ είναι σίγουρο ότι ο Kill Bill μπορεί να καταπλήξει ξανά ολόκληρη την Ευρώπη.
Υ.Γ.: Κι επειδή ως συνήθως θα βρεθούν οι γνωστοί… αντι-Σπανουλικοί, ας κάνουν οι ίδιοι μια σύγκρισή του, με την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν σε αυτή την ηλικία ιερά τέρατα του παρελθόντος. Έλληνες (βλ. Διαμαντίδης, Παπαλουκάς) και μη (βλ. Ναβάρο, Σάρας). Με ελάχιστες (των ελαχίστων) εξαιρέσεις, κάθε σύγκριση μόνο θαυμασμό μπορεί να προκαλέσει για τον Βασίλη με το 7…