Το πρώτο (ολόκληρο) ντέρμπι Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού συγκέντρωνε εξ αρχής μεγάλο ενδιαφέρον και ήρθε σε ένα εξαιρετικό χρονικά σημείο για να δουν και οι δύο που βρίσκονται.
Για τους Ερυθρόλευκους η εικόνα ήταν πιο ξεκάθαρη λόγω των δυνατών αγώνων σε προκριματικά και ομίλους CEV Champions League ενώ για τους Πράσινους υπήρχε ένα ερωτηματικό να πλανάται αφού το μόνο δύσκολο παιχνίδι ήταν το προ ημερών με τη Μόντσα.
Στην πράξη επιβεβαιώθηκε αυτό που φαινόταν εξ αρχής: ο Ολυμπιακός έχει ξεκινήσει από καλύτερη αγωνιστική αφετηρία συγκριτικά με πέρσι και η εξήγηση δεν βρίσκεται μόνο στην έλευση του Τζούριτς αλλά στη γενικότερη χημεία, στο πιο έξυπνο παιχνίδι και στο καλύτερο μπλοκ άμυνα με σωστή τακτική στο σέρβις.
Οι παίκτες ακόμα μαθαίνουν τον Ντανιέλ Καστελάνι και ο Αργεντινός εκείνους, προσπαθώντας να περάσει τα δικά του στοιχεία. Τα τουβλάκια εξακολουθούν να μπαίνουν και κάθε μέρα υπάρχει εξέλιξη. Νίκες όπως αυτή στο ντέρμπι και με τέτοια άνεση που δεν είχαμε δει τα τελευταία χρόνια, οδηγούν στη σωστή κατεύθυνση.
Ήταν το πρώτο παιχνίδι στη σεζόν που ο Ολυμπιακός δεν είχε πολλά από τα συνηθισμένα κενά διαστήματα όπως συνέβη σε άλλα ματς (Κηφισιά, Άθλος, Φοίνικας) και χωρίς να έχει παίκτες στο 100% (όπως ο Τζούριτς που αντιμετώπισε τραυματισμό).
Αρχηγικός ο Στερν ειδικά στο πρώτο σετ
Αν και στην υποδοχή δεν έβγαλαν μάτια, οι Πειραιώτες χτύπησαν πολύ στις αδυναμίες του Παναθηναϊκού και αυτό φάνηκε πολύ στο πρώτο σετ.
Χωρίς καλά ποσοστά στην πρώτη μπάλα, ο Ολυμπιακός είχε μόλις 32% στην επίθεση και τον Ιντάλγκο με 2/7. Φινάλε σετ: 25-21. Πώς;
Απλούστατα γιατί έδωσε μόλις 5 πόντους από λάθη (12 ο ΠΑΟ) και τα 4 ήταν από το σέρβις από το οποίο όμως πιστώθηκε και 5 άσους (οι 2 του Στερν που είχε και 4/8 επιθέσεις για να χτιστεί ξεκάθαρο προβάδισμα στο 13-8 και μετά μην τον είδατε).
Το ακόμα πιο εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι ότι ο Στερν που έκανε τρομερή εμφάνιση από το σέρβις, δεν πήρε πόντο από επίθεση (!) στο 3ο σετ, στο οποίο οι Ερυθρόλευκοι είχαν τεράστιες διαφορές που έφτασαν μέχρι και τους 7 πόντους (20-13). Ο Τράβιτσα – που ήταν εκπληκτικός και από τα 9μ. – φόρτωσε τους ακραίους του που είχαν 6/6, ζέστανε και τον Παγένκ (που ακόμα δεν είναι στο 100% λόγω του φορτωμένου καλοκαιριού).
Στο σημάδι ο Κόβαρ
Παρότι ο Κοντοστάθης ήταν μεγάλο πρόβλημα στην πράσινη υποδοχή, όσο κυλούσαν τα σετ, ο Ολυμπιακός στόχευσε όλο και περισσότερο στον Κόβαρ, ο Κασαμπαλής δυσκολεύτηκε στην ανάπτυξη και κατέφυγε στη ζεστασιά του Ερνάντες που ήταν απελπιστικά μόνος του από ένα σημείο και έπειτα με αποτέλεσμα να στείλει άουτ 6 επιθέσεις (όλος ο Ολυμπιακός είχε 8 λάθη στην επίθεσή του σε 4 σετ).
Ιντάλγκο όπως με Ζιράτ, πρόσφερε ασφάλεια ο Τράβιτσα
Ο Ιντάλγκο από την άλλη συνέχισε από εκεί που σταμάτησε με τη Ζιράτ. Όπως και με τους Τούρκους, είχε ένα μέτριο 1ο σετ και μετά πήρε φωτιά: από 2/7 επιθέσεις στο πρώτο έκλεισε το ματς με 16/27, 1 μπλοκ και 3 άσους: Απίστευτη αποτελεσματικότητα, κομβικός στην έναρξη του 3ου και 4ου σετ με σέρβις και τελειώματα, τρομερή επιρροή παρά τους πέντε άσους που δέχθηκε.
Δεν υπήρξε μπάλα που να μη διεκδίκησαν οι Ερυθρόλευκοι, ούτε φάση που να άφησαν να πάει χαμένη. Ήταν σπουδαία η συγκέντρωση που έβγαλαν και δεν την έχασαν ούτε με τον τρόπο που χάθηκε το δεύτερο σετ (31-33) και που θεωρητικά δίνει ένα ψυχολογικό αβαντάζ σε αυτόν που το κέρδισε.
Η ανάπτυξη του Τράβιτσα ήταν πολύ γρήγορη σε πολλές φάσεις και οι αποφάσεις του έκαναν τους συμπαίκτες του να νιώθουν ασφαλείς. Και παρότι τα μπλοκ ήταν 9-10, ο Ολυμπιακός ήταν σαφέστατα καλύτερος και στο μπλοκ-άμυνα (διάβασε το παιχνίδι του Κασαμπαλή και έκλεισε καλά στο φιλέ), με το προπονητικό επιτελείο να έχει βρει τα αδύναμα σημεία του Παναθηναϊκού και με το τρομερό σέρβις να μην αφήνει περιθώρια στο τριφύλλι να ακολουθήσει.
Με δύο ξένους και βαριά λίμπερο
Και για να πάμε και στους Πράσινους, εδώ αποδεικνύεται πως κάτι γίνεται στραβά. Ναι, είναι το πρώτο ντέρμπι και το δεύτερο δυνατό παιχνίδι αλλά είδαμε να παίζουν ουσιαστικά με μόλις δύο ξένους (άρρωστος ο Ιερεσουέλο που ήταν στο άδειο Ρέντη, ο Ρανγκέλ σταθερά στον πάγκο και ελάχιστα στο ματς ως αλλαγή).
Ο Κόβαρ δεν πήρε ανάσα δευτερόλεπτο παρότι ήταν κακός στην επίθεση (28%) και στην υποδοχή, με τον Φράγκο να είναι παρατηρητής. Ο Ανδρεόπουλος έκανε κακό κοουτσάρισμα, δεν βοήθησε με τις αλλαγές του και η μόνη που αποδείχθηκε κάπως σωστή (εκ του αποτελέσματος) ήταν αυτή του Ζήση – που σωματικά δεν ήταν σε καλή κατάσταση – στο δεύτερο σετ. Για την ιστορία τα λίμπερο του Παναθηναϊκού δέχθηκαν μαζί 6 άσους στα δύο πρώτα.
Χαώδης διαφορά στις επιθέσεις των ακραίων
Η έλλειψη δυνάμεων και ενέργειας στους ακραίους ήταν προφανής. Επί παραδείγματι, ο Πρωτοψάλτης πήρε 12 πόντους αλλά επί της ουσίας ήταν στο απόλυτο μηδέν αφού έδωσε ισάριθμους με τα λάθη του. Και αν θέλετε να τα δούμε συγκριτικά, έστω μόνο στην επίθεση, Κουμεντάκης και Ιντάλγκο είχαν 26/46, Πρωτοψάλτης και Κόβαρ 15/46.
Ο Κασαμπαλής δεν τα πήγε άσχημα για τα δεδομένα της κακής υποδοχής, αλλά είχε να διαχειριστεί τρομακτική πίεση ειδικά από τη στιγμή που η ομάδα του διαρκώς κυνηγούσε πολύ μεγάλες διαφορές και ήταν τόσο μα τόσο κακή στην αλλαγή.
Ο δρόμος είναι μακρύς ως τον Απρίλιο, αλλά ο Ολυμπιακός αγωνιστικά είναι πιο μπροστά αυτή τη στιγμή γιατί, εκτός των άλλων, όπως παραδέχθηκε και ο προπονητής του, τα ευρωπαϊκά παιχνίδια τον βοηθούν να βελτιώσει το επίπεδό του. Και κάτι μας λέει ότι ο ίδιος ο Καστελάνι εστιάζει πάρα πολύ και στην ατομική βελτίωση των παικτών του.
Ο Παναθηναϊκός ανεξάρτητα από το αν θα κάνει βελτιωτικές κινήσεις, σίγουρα χρειάζεται και καλύτερη καθοδήγηση την ώρα του αγώνα. Θα κληθεί μετά τα Χριστούγεννα να εμφανιστεί με άλλη ψυχολογία και πιθανότατα με το μυαλό αποκλειστικά στις εγχώριες διοργανώσεις. Φέτος, η πίεση που έχει να διαχειριστεί είναι ακόμα μεγαλύτερη.