Ο Λιονέλ Μέσι, που ενδεχομένως σήμερα παίζει την υστεροφημία του, καθότι αν αποκλειστεί η Αργεντινή η ιστορία μπορεί να τον κατατάξει στο «δεύτερο ράφι» μετά τον Μαραντόνα, έγινε μόλις προχθές 31 ετών, καθότι γεννημένος στις 24 Ιουνίου 1987. Το πολύ δυο ακόμα, χρόνια θα βλέπουμε τον κανονικό Μέσι. Από τα 32 του και μετά, βιολογικά, δεν θα είναι ο Μέσι που αγαπήσαμε. Προφανώς κι είναι μέρα θλίψης, όταν μεγαλώνει ένα τέτοιος παίκτης.
Προφανώς, όμως, και στο ποδόσφαιρο η νομοτέλεια δεν αφήνει κανέναν απ’ έξω. Έφυγαν από το ποδόσφαιρο ο Πελέ, ο Μαραντόνα, ο Κρόιφ, ο Ζιντάν, ο Πλατινί, ο Μπεκενμπάουερ, ο Μπεστ και τόσοι άλλοι top class. Έτσι, θα φύγει και ο Μέσι. Στο πέρασμα των χρόνων, πάντα υπήρχε ένας ή και δυο, ακόμα αντικαταστάτης του καλύτερου, όταν αυτός αποχωρούσε. Ο Πελέ, άφησε πίσω του το Μαραντόνα. Αυτός, τον Ροναλντίνιο, τον Μέσι. Ψάχνω να βρω τον επόμενο Μέσι. Δεν τον βρίσκω.
Αν οι καλύτεροι έμειναν στην ιστορία, έμειναν για ένα πράγμα. Για τους ζογκλερισμούς με τη μπάλα. Ο Πελέ με τον Μαραντόνα και τον Μέσι, ο Ροναλντίνιο, όταν έπαιρναν την μπάλα και ξεχύνονταν μπροστά, άφηναν πίσω τους συντρίμμια τους αμυντικούς, αυτό εν τέλει τους καθιέρωσε στην συνείδηση του κόσμου ως τους καλύτερους από τους καλύτερους. Όταν σταματήσει ο Μέσι, ποιος θα είναι ο επόμενος που θα οδηγήσει τον κόσμο του ποδοσφαίρου στη διαφυγή; Κανένας, θεωρώ.
Ο Νεϊμάρ είναι ζογκλέρ από τους λίγους, επιπέδου Πελέ, Μαραντόνα, Ροναλντίνιο και Μέσι. Έχω την εντύπωση, όμως, ότι παίζει περισσότερο για τον ίδιο, παρά για να ευχαριστήσει τον κόσμο. Κι αυτό γίνεται κατανοητό από τον κόσμο, αλλά κι από τους αντιπάλους που πολλές φορές του δίνουν τα πόδια στο χέρι. Ο Μέσι συμπεριφέρεται με σεβασμό στον αντίπαλο, ακόμα κι όταν τον διασύρει. Αυτή είναι η διαφορά. Τον διασύρει, δεν τον εξευτελίζει.
Ο Μέσι είναι ένας από τους λόγους που πρέπει να σταματάει ο χρόνος. Κι επειδή αυτό δεν μπορεί να γίνει, θα πρέπει να «ενσωματώνουμε» την κάθε του στιγμή του στα δυο επόμενα χρόνια. Φανταστείτε πως θα είναι η ζωή μας χωρίς τον Μέσι. Μπορεί να εξελιχθεί σε μία ρουτίνα από την ομογενοποίηση του ποδοσφαίρου, όπου όλοι οι ποδοσφαιριστές θα κάνουν συγκεκριμένα πράγματα μέσα στο γήπεδο τρέχοντας ακατάπαυστα.
Στο σύγχρονο εφαρμοσμένο ποδόσφαιρο της λογικής «one touch», που σημαίνει ότι απαγορεύεται η αυτενέργεια (αυτό το λένε «πειθαρχία») θα είναι απαλλαγμένο από κάτι… τσογλάνια σαν τον Μέσι, που παίρνουν την μπάλα και μετατρέπουν το ποδόσφαιρο σε… παιχνίδι από… δουλειά που είναι επί των ημερών μας. Ελπίζουμε και προσευχόμαστε στον καλό Θεό να μας στείλει έναν Μέσι, όταν σταματήσει ο Μέσι, γιατί η κοινωνία (και) του ποδοσφαίρου, έχει ανάγκη τους αρίστους…