Μέχρι το 2020, οπότε ο Πέδρο Μαρτίνς συμπλήρωσε 24 μήνες στον πάγκο του Ολυμπιακού, ο Μίτσελ ήταν ο μακροβιότερος τεχνικός των Ερυθρόλευκων στον 21ο αιώνα, έχοντας ξεπεράσει για περίπου τρεις εβδομάδες τον Τάκη Λεμονή στην πρώτη του θητεία. Όπως γίνεται πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, στο μυαλό των οπαδών μένουν στιγμιότυπα, καλά ή άσχημα, αλλά ποτέ ολόκληρη η «ταινία».
Αν ο Μίτσελ έχει μια μοναδικότητα, όταν η κουβέντα έρχεται στον Ολυμπιακό, αυτή σίγουρα έχει να κάνει με την ικανότητα απόδρασής του από την απόλυση. Γιατί δεν ήταν ούτε μια, ούτε δυο οι φορές που η απόφαση αντικατάστασής του έμοιαζε ειλημμένη. Αρχές Αυγούστου του 2013, μόλις είχε προλάβει να κλείσει εξάμηνο στο Λιμάνι, η αμαχητί παράδοση στο φιλικό με τη Λίβερπουλ είχε προκαλέσει μεγάλη δυσαρέσκεια στη διοίκηση και οι τότε πληροφορίες εμφάνιζαν τον Βαγγέλη Μαρινάκη αποφασισμένο να τον «φάει».
Απαραίτητη διευκρίνιση: εκείνα τα χρόνια η Λίβερπουλ δεν είχε καμία σχέση με την ομάδα που δημιούργησε στη συνέχεια ο Κλοπ, αφού στο διάστημα 2010 – 2017 είχε καταφέρει μόλις μια φέρει να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ! Και αυτή τη μια και μοναδική (σεζόν 2014/15) αποκλείστηκε από τον όμιλο, μένοντας πίσω από Ρεάλ και Βασιλεία και νικώντας μονάχα τη Λουντογκόρετς…
Το κλίμα παρέμενε βαρύ για τον Μίτσελ και τις επόμενες εβδομάδες μέχρι που ήρθε η πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να νικήσει με τα χίλια ζόρια την Καλλονή στο ΟΑΚΑ χάρη στο γκολ του Γιάννη Μανιάτη, ωστόσο μετά τη λήξη τα πάντα έδειχναν απόλυση. Όχι σε επίπεδο καφενειακών συζητήσεων, αλλά στο ρεπορτάζ.
Η διαρροή της ΠΑΕ λίγη μόλις ώρα μετά τη λήξη του αγώνα έκανε λόγο για αποφασισμένη απόλυση του Μίτσελ, ενώ προέκυπτε από επίσημα χείλη και το όνομα του αντικαταστάτη του: ο φοβερός και τρομερός Μπερτ Φαν Μάρβαϊκ ετοίμαζε ήδη βαλίτσες για Ελλάδα, προκειμένου να αναλάβει στη διακοπή των εθνικών ομάδων.
Πριν τη διακοπή, ο Ολυμπιακός πήγε στη Λιβαδειά για να δώσει – όπως όλα έδειχναν – το τελευταίο παιχνίδι του με τον Μίτσελ στον πάγκο. Για 45 λεπτά, η εικόνα ήταν αυτή που περίμεναν όλοι, παρά το 0-1 από το πέναλτι του Σαβιόλα στο 16′. Το μοιραίο ερχόταν από μακριά και φαινόταν αναπόφευκτο, μέχρι που ο Μίτσελ έκανε στο 65′ αλλαγή τον Ολαϊτάν με τον Μήτρογλου.
Ο αναπληρωματικός – όπως και στην πρεμιέρα – Μήτρογλου έκανε χατ τρικ και μέσα σε ένα 20λεπτο έφερε τούμπα δυο προαποφασισμένες κινήσεις. Η απόλυση του Μίτσελ αναβλήθηκε (πώς να διώξεις έναν προπονητή μετά από νίκη 5-0 εκτός έδρας;) και επίσης ματαιώθηκε και η φημολογούμενη πώληση του Κωστάκη στη Σασουόλο. Την ώρα του αγώνα με τον Λεβαδειακό έγινε γνωστό από τους Σέρβους πως ένας Σέποβιτς βρισκόταν στο αεροπλάνο για την Αθήνα, προκειμένου να υπογράψει στον Ολυμπιακό (προφανώς ως αντικαταστάτης του Μήτρογλου).
Η μεταγραφική περίοδος έκλεισε, ο Μήτρογλου παρέμεινε στον Ολυμπιακό και κανείς δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι ο «πιστολέρο» θα έφευγε πιο γρήγορα από τον Μίτσελ. Διότι o Σενιόρ ήταν ξανά υπ’ ατμόν λίγες εβδομάδες αργότερα: μετά το 1-4 από την Παρί (και το εντυπωσιακό πρώτο ημίχρονο που συνοδεύτηκε από την απόλυτη κατάρρευση στο β’) ήρθε η ώρα του αγώνα με την Άντερλεχτ. Και στις Βρυξέλλες ο Μίτσελ θα έπαιζε για ακόμα μια φορά το κεφάλι του…
Ένα ματς που υπό… νορμάλ ολυμπιακές συνθήκες θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί σε διασυρμό, έληξε με το θριαμβευτικό 0-3. Ο Ρομπέρτο έκανε το πρώτο μεγάλο ματς της καριέρας του, ενώ ο Μήτρογλου όποτε έπαιρνε την μπάλα, την πετούσε στα δίχτυα των Βέλγων. Τη μισή ρέντα από εκείνη τη βραδιά να είχε ο Ολυμπιακός μοιρασμένη σε κάποιους ευρωπαϊκούς αγώνες του, έναν ημιτελικό Europa League θα τον είχε παίξει άνετα.
Απολύεις έναν προπονητή μετά από τέτοιο αποτέλεσμα στο Τσάμπιονς Λιγκ; Δεν τον απολύεις. Η χρονιά κύλησε με αρκετά επιτυχημένα αποτελέσματα – συν το έπος του Ρομπέρτο κόντρα στην Μπενφίκα, με το οποίο έσβησε την γκάφα που κόστισε δυο βαθμούς στη Λισαβόνα -, ο Ολυμπιακός έριξε τέσσερα γκολ στον ΠΑΟΚ, νίκησε στη Λεωφόρο χάρη σε εκείνη την τρομερή προσπάθεια του Μήτρογλου, προκρίθηκε από τον όμιλο και στο Ολντ Τράφορντ έχασε μια τεράστια ευκαιρία να πετύχει τη μεγαλύτερη πρόκριση στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου…
Ο Μίτσελ τελικά απομακρύνθηκε από τον Ολυμπιακό ανήμερα των Φώτων του 2015, μετά από μια ακόμη αγχωτική νίκη (πάλι με γκολ του Μήτρογλου) από τον Πλατανιά. Ο οποίος Μήτρογλου τον είχε γλιτώσει τρεις αγωνιστικές νωρίτερα στη Λιβαδειά (πόσες συμπτώσεις πια) με ένα γκολ στο 91′! Πολλοί θυμούνται ότι εκείνη τη σεζόν οι Ερυθρόλευκοι έκαναν τρεις νίκες στο Τσάμπιονς Λιγκ και πιθανότατα να είχαν τέσσερις αν δεν είχε μεσολαβήσει το χειρουργείο στο Μάλμε.
Σαφώς λιγότεροι είναι εκείνοι που θυμούνται τους λόγους για τους οποίους απολύθηκε ο Ισπανός και που σχετίζονταν με το γεγονός πως υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να χαθεί το πρωτάθλημα από μια ομάδα που είχε στον πάγκο της τον Άγγελο Αναστασιάδη. Τον οποίο τελικά «έδιωξε» ο Νίκος Αναστόπουλος με τον υπό διάλυση ΟΦΗ στις αρχές Φλεβάρη σε εκείνο το απίθανο 3-1, προτού οι Κρητικοί αποχωρήσουν από τη Super League πέντε αγωνιστικές πριν το τέλος.
Από την τελευταία φορά που ο Μίτσελ ξεκίνησε και ολοκλήρωσε τη σεζόν σε μια ομάδα, έχουν περάσει πια 8 χρόνια. Η τελευταία ήταν στον τόπο όπου επέστρεψε σήμερα. Ότι απέτυχε όπου δούλεψε μετά τον Ολυμπιακό είναι αυταπόδεικτο και νομίζω πως ακόμα και ο ίδιος θα το παραδεχόταν. Αυτό όμως στην παρούσα φάση δεν έχει και τόση σημασία: το ζητούμενο είναι να πετύχει στο Καραϊσκάκη. Για την ακρίβεια, να ξαναπετύχει, αφού η πρώτη του θητεία ασφαλώς και κρίθηκε επιτυχημένη παρά τους όποιους αστερίσκους.
Μετά το περυσινό φιάσκο με τη Χετάφε, η λογική έλεγε πως πολύ δύσκολα θα τον εμπιστευόταν ξανά ένας ισπανικός σύλλογος. Και από εκεί είχε φύγει ως επιτυχημένος συνολικά στην πρώτη του θητεία, αλλά η δεύτερη δεν πήγε καθόλου καλά. Τη δεδομένη χρονική στιγμή που αναλαμβάνει τον Ολυμπιακό όμως, είναι σαφές πως κανείς δεν πρόκειται να του ρίξει ευθύνη σε μια σεζόν που ήδη πάει (πολύ) στραβά. Αν πάλι, καταφέρει να γυρίσει το χαρτί και να φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου από το -7, θα μιλάμε για έναν κανονικό κασκαντέρ που θα πρέπει πια να θεωρείται man of the club και να βρίσκεται πάντοτε στη γειτονιά όποτε οι Ερυθρόλευκοι βρίσκονται σε «ειδικές συνθήκες» όπως τώρα…