Το αν ο Βασίλης Σπανούλης είναι ένας από τους κορυφαίους παίκτες που πάτησαν ποτέ το πόδι τους σε παρκέ ή όχι, το έχει κρίνει ήδη η ιστορία.
https://athlosnews.gr/antetokounbo-choris-gkali-den-tha-ypirche-spanoulis-kai-choris-spanouli-den-tha-ypircha-ego/
Νομίζω είναι τέτοια τα επιτεύγματά του και η διαδρομή του στο μπάσκετ που αν τα αναφέρουμε ξανά, απλά κουράζουμε. Άλλωστε μιλάμε για έναν παίκτη που τον έχουν παραδεχτεί σχεδόν όλοι οι μεγάλοι προπονητές της Ευρώπης και οι κορυφαίοι παίκτες στον κόσμο.
Ο αιώνιος αρχηγός του Ολυμπιακού χθες (27/9) είπε και το επίσημο αντίο του στην αγωνιστική δράση, γράφοντας στο ΣΕΦ τον επίλογο μιας μυθικής καριέρας γεμάτης τρόπαια και ατομικές διακρίσεις.
Δίπλα του ήταν οι άνθρωποι που άλλαξαν τη μοίρα τόσο του ευρωπαϊκού, όσο και του ελληνικού μπάσκετ. Οι πρόεδροι του Ολυμπιακού αποχαιρέτησαν τον παίκτη που ανέβασε την ομάδα τους επίπεδο, αυτόν που τους χάρισε τόσες απίστευτες στιγμές δόξας. Και τον έκαναν με τον τρόπο που άρμοζε στον Kill Bill, έναν άνθρωπο γεννημένο νικητή και καταδικασμένο να πετύχει…
Είχε πολλά σημεία στα οποία μπορεί να σταθεί κάποιος η χθεσινή τελετή.
Θέλω να σταθώ σε δύο: Αρχικά στη δήλωση των προέδρων ότι το 2010 αποφάσισαν να πάρουν (και πήραν) τον καλύτερο παίκτη του αιώνιου αντίπαλου. Σε μια εποχή που ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός είχαν ρόστερ που τρόμαζαν όλη την Ευρώπη, ήταν στρατηγική επιλογή των προέδρων να αποδυναμώσουν τον αντίπαλο.
Και το έκαναν φέρνοντας στο λιμάνι τον Βασίλη Σπανούλη. Έναν άνθρωπο αποφασισμένο να πετύχει. Τελικά η ιστορία δικαίωσε και τις δύο πλευρές. Ο Σπανούλης έμεινε 11 χρόνια στην ομάδα οδηγώντας την δύο φορές στην κατάκτηση της Euroleague και άλλες τόσες σε τελικούς της διοργάνωσης.
Αναδείχθηκε και τις δύο MVP του Final Four, γνώρισε την αποθέωση από όλο τον κόσμο του ευρωπαϊκού μπάσκετ και ήταν αυτός που με τα μυθικά του τρίποντα οδήγησε τον Ολυμπιακό στην κατάκτηση του πιο τρελού πρωταθλήματος των τελευταίων ετών.
Νομίζω ότι όλα αυτά μιλούν από μόνα τους και δεν χρειάζεται να γράψουμε περισσότερα για τον άνθρωπο που όποτε αποφάσιζε ότι ο αγώνας πρέπει να κριθεί υπέρ του Ολυμπιακού, «σκότωνε» όποιον αντίπαλο έβρισκε μπροστά του.
Οι πρόεδροι όμως μίλησαν και για το μέχρι τέλους, κάτι που όπως φαίνεται πείραξε πολλούς. Και πως να μην τους πειράξει άλλωστε όταν κάποιοι έχουν μάθει να ζουν για να χτυπάνε την ομάδα του Πειραιά.
Ο Βαγγέλης Λιόλιος τίμησε χθες με την παρουσία του τον Βασίλη Σπανούλη και ορθά έπραξε. Το ίδιο θα έκανε ο πρόεδρος της ΕΟΚ αν στη θέση του Βασίλη ήταν ο Διαμαντίδης ή ο Ζήσης.
«Ήταν η καλύτερη απόφαση που πήραμε με τον Παναγιώτη. Ήταν ο μόνος τρόπος να αλλάξει η κατάσταση. Δικαιωθήκαμε. Βλέπουμε τις αλλαγές, είπαν μεταξύ άλλων οι πρόεδροι.
https://athlosnews.gr/angelopouloi-dikaiothikame-gia-to-mechri-telous-itan-i-kalyteri-apofasi/
Και έχουν απόλυτο δίκιο αφού από εκείνον τον Φλεβάρη του 2019 κι έπειτα, τίποτα δεν είναι το ίδιο στο ελληνικό μπάσκετ. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος πλέον αποτελεί παρελθόν, ο Παναθηναϊκός που κατηγορούταν για την παράγκα είναι ακέφαλος διοικητικά και ο Ολυμπιακός έχοντας περάσει από χίλια κύματα είναι πιο ενωμένος και δυνατός από ποτέ.
Το περίφημο «Μέχρι Τέλους» συνδυάστηκε από πράξεις κι έγινε πραγματικότητα, όσο κι αν ενοχλεί αυτό κάποιους. Ο Ολυμπιακός στερήθηκε πολλά, με πρώτο και καλύτερο το να απαρνηθεί το dna του που του επιβάλλει να κυνηγάει τους τίτλους όπου κι αν αγωνίζεται. Στέρησε στον Βασίλη την ευκαιρία να καταγράψει κι άλλα ρεκόρ σε επίπεδο ελληνικού πρωταθλήματος, στέρησε στους οπαδούς του την ευκαιρία να γιορτάσουν ξανά.
Το κυριότερο όλων όμως είναι ότι στέρησε στους αντιπάλους του τη χαρά της ασέλγειας. Αυτό δηλαδή που τους συντηρούσε στην Ελλάδα όσο στην Ευρώπη έτρωγαν τη μια σφαλιάρα πίσω από την άλλη.
Πλέον, τόσο ο Ολυμπιακός, όσο και ο Σπανούλης μπορεί να αισθάνονται δικαιωμένοι για τις επιλογές τους. Αμφότεροι βλέπετε αποφάσισαν να βαδίσουν μαζί μέχρι τέλους. Τα αποτελέσματα είναι πανηγυρικά υπέρ τους. Όλα τ’ άλλα είναι να είχαμε να λέγαμε…