To Κοινοβούλιο του Βελιγραδίου άνοιξε τις πύλες του, προκειμένου να υποδεχθεί μεγάλες προσωπικότητες του σερβικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ, που θέλησαν να αποτίσουν φόρο τιμής στον σπουδαίο προπονητή, Ντούσαν Ίβκοβιτς, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή την Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου και αύριο (21/9) θα κηδευτεί στην πρωτεύουσα της Σερβίας.
Στο πλευρό της οικογένειας του Ίβκοβιτς παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων οι Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Σβέτισλαβ Πέσιτς, Ντέγιαν Μποντιρόγκα και Δημήτρης Ιτούδης.
Υπήρχαν επίσης εκπρόσωποι του Ερυθρού Αστέρα, ο πρόεδρος της Παρτιζάν, Οστόγια Μιχαΐλοβιτς, ο πρόεδρος της ομοσπονδίας μπάσκετ της Σερβίας, Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς, και o νυν πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής της χώρας, Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Δίπλα τους και ο πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς.
Στο κοινό απευθύνθηκε πρώτα ο διάσημος Σέρβος ηθοποιός, Γκόραν Σουλτάνοβιτς, ο οποίος παρουσίασε την πλούσια βιογραφία του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Το κλίμα, πάντως, βάρυνε μετά την έντονη συναισθηματικά ομιλία που εκφώνησε ο Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς, ο οποίος μόλις και μετά βίας μπορούσε να μιλήσει…
«Είμαι εδώ με την ιδιότητα του προέδρου της Ομοσπονδίας, η οποία σε καμία περίπτωση δεν θα ήταν αυτή που είναι χωρίς εκείνον. Η ιστορία του μπάσκετ είναι αδιανόητη χωρίς αυτόν και οι καρποί της δουλειάς του για περίπου μισό αιώνα εξακολουθούν να καρποφορούν. Τώρα, επειδή είμαι πολύ στενός φίλος της οικογένειας, ο θάνατος του είναι αρκετά δύσκολος για μένα.
Είμαι περήφανος που του είπα κατά τη διάρκεια της ζωής του ότι τον αγαπώ και τον σέβομαι και ότι θα τον αγαπώ όλη μου τη ζωή, αυτόν και την οικογένειά του. Τους τελευταίους πέντε ή έξι μήνες, ακούγαμε ο ένας τον άλλον κάθε δεύτερη μέρα.
Για κάθε σημαντική απόφαση, όσον αφορά το μπάσκετ, πρώτα αυτόν συμβουλευόμουν, τώρα είναι δύσκολο. Θα είναι πάντα ο εκλεκτός μου, μόνο αγάπη για τον αείμνηστο πατέρα μου», είπε ο Ντανίλοβιτς.
Με ιδιαίτερη συγκίνηση μίλησε και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς: «Ο άνθρωπος που ήταν τα πάντα για μένα έφυγε. Δάσκαλος, μέντορας, φίλος, νονός. Τα πάντα. Η κληρονομιά του είναι τεράστια, εκπαίδευσε και μεγάλωσε μεγάλο αριθμό παικτών, τους βοήθησε να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Είμαι ανάμεσά τους.
Τον γνώρισα στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Το να είμαι παίκτης του Ντούντα ήταν απερίγραπτα σημαντικό για μένα. Ακόμα και τότε, με έπιασε στο πλάι και μου εξήγησε πώς, ως ο μεγαλύτερος, μπορώ να επηρεάσω τους νέους και ταλαντούχους με τον πιο θετικό τρόπο.
Αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό και το χρησιμοποιώ ακόμη και σήμερα. Το χιούμορ του ήταν καταπληκτικό. Ένα μεγάλο σχολείο που δεν ξεχνώ. Θα βρίσκεσαι στο μυαλό μας για πάντα και θα είσαι εδώ για πάντα», κατέληξε ο Ομπράντοβιτς δείχνοντας την καρδιά του.