Μεταξύ μας, χωρίς καμία διάθεση ωραιοποίησης των πραγμάτων, ο Ολυμπιακός ίσα που έσωσε την παρτίδα απέναντι στους Αζέρους, τα δύσκολα είναι μπροστά και κανένας δεν επενδύει ούτε ευρώ στην εκτίμηση πως «οι Ερυθρόλευκοι είναι το φαβορί για την πρόκριση» σε μια (σκάρτη) εβδομάδα στο Μπακού.
Ο κανονικός Ολυμπιακός, αυτόν που ο Μαρτίνς ξεκίνησε να ετοιμάζει αρχές Ιουνίου και φαβορί ήταν και δεν βλέπει μπροστά του την Νέφτσι, αλλά αυτό το σχήμα που (λογικά) θα εμφανιστεί στο γήπεδο την άλλη εβδομάδα, ούτε κανονικός Ολυμπιακός είναι, ούτε να τον υποδυθεί επαρκώς δεν μπορεί.
Ποιος φταίει για όσα συνέβησαν στην ομάδα και από εκεί που ξεκινούσε μια περίοδο με τις μεγαλύτερες από κάθε άλλη φορά φιλοδοξίες να ψάχνεται τώρα και να αναρωτιέται πως θα τα βγάλει πέρα απέναντι σε ένα συγκρότημα «που βρήκε γήπεδο να παίξει και να διεκδικήσει την πρόκριση», δεν είναι ώρα να απαντηθεί, σχεδόν ούτε καν να τεθεί ως ερώτημα.
Ο Ολυμπιακός «καίγεται» για την πρόκριση, μόνο το αποτέλεσμα τον ενδιαφέρει, όλα τα υπόλοιπα είναι ζητήματα και υποθέσεις που μπορούν να τεθούν προς συζήτηση, να αναλυθούν και να απαντηθούν «όταν έρθει η ώρα», χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο καθένας απεμπολεί το δικαίωμα του να ψάξει «τη γωνία στο δεκάρικο» από τώρα, να αποδώσει ευθύνες, να καταγγείλει συμπεριφορές και (ίσως) να ονοματίσει υπεύθυνους.
Ο Ολυμπιακός θα πάει στο Αζερμπαϊτζάν με ένα πειραματικό σχήμα να διεκδικήσει ένα αποτέλεσμα που θα τον οδηγήσει στην επόμενη φάση του UEFA Champions League, ένα σχήμα ανάγκης που όμοιο του είναι εντελώς απίθανο να εμφανιστεί ξανά στο γήπεδο.
Επειδή, όμως, και στο ποδόσφαιρο «όλα στο παιχνίδι είναι» καιρός για κακομοιριά, για γκρίνια, για αποδόμηση, για ματαιώσεις δεν υπάρχει. Ο οργανισμός είναι «σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης», πολύ κακώς, αλλά συμβαίνει, η πολυτέλεια της ομφαλοσκόπησης δεν προκύπτει από πουθενά, λύσεις μαγικές σε αυτή τη ζωή δεν προβλέπονται, συνεπώς «έκαστος εφ’ω ετάχθη και τα σκυλιά δεμένα» ακόμη και για εκείνους εκ των οπαδών που είναι στη μόνιμη γκρίνια και στην σταθερή απαξίωση των πάντων.
Για να λέμε και του στραβού το δίκιο όλοι γνωρίζουν (ή υποψιάζονται) τι έγινε μεταξύ Ρέντη και Μυκόνου με την μετάλλαξη Δέλτα του covid – 19, ποιος ασυναίσθητα την έφερε «σπίτι», πως ξεκίνησε όλο αυτό το γαϊτανάκι και πως επηρέασε την ομάδα. «Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον», πόσο μάλλον από τους οπαδούς που όλα τα μαθαίνουν την ώρα που συμβαίνουν και κανένας δεν μπορεί να τους παραμυθιάσει αν οι ίδιοι δεν το επιθυμούν.
Σε αυτή τη μοναδική (αρνητικά) στιγμή η ευτυχία του Ολυμπιακού είναι ότι έχει θεσμούς και ανθρώπους να ακουμπήσει πάνω τους, να πάρει μια ανάσα, να του προσφέρουν «στοργή και proderm» για να ετοιμαστεί όσο καλύτερα γίνεται να τα παίξει «όλα για όλα» στη ρεβάνς του 1-0 με τη Νέφτσι.
Ο Μαρτίνς και οι συνεργάτες του, ο Μαρινάκης κι οι άνθρωποι του και μερικά νέα (και ηλικιακά) φυντάνια της ομάδας, εγχώρια και αλλοδαπά, έχουν ξεκινήσει ήδη την επιχείρηση να στηριχτεί στα πολύ δύσκολα η ομάδα και να βρει πατήματα στο γήπεδο. Οι πρώτοι θα ψαχτούν για τις εναλλακτικές της ομάδας, οι δεύτεροι στηρίζουν « με χίλια» τώρα και «θα μιλήσουν όταν έρθει η ώρα» (τρεις μέρες τώρα είναι να σκάσουν με όσα συμβαίνουν), οι τρίτοι χρειάζεται να πιάσουν την ευκαιρία από τα μαλλιά.
Πολύ δύσκολη δουλειά, πρωτόγνωρες οι συνθήκες, ελάχιστον ο χρόνος, ειδική η εποχή (αρχή της περιόδου), αλλά «όποιου του μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνει». Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά στον Ολυμπιακό προσεύχονται να επιβεβαιωθούν οι υγιείς, να βελτιωθούν, όσο γίνεται, οι τραυματίες, να μην καταμετρήσουν άλλους απόντες και να αυξηθούν οι ανάσες των παρόντων.
Με τον Μάρκοβιτς, τον Αγκιμού Καμαρά, τον Σουρλή και τον Τζολάκη; Ναι, με αυτούς ή και με αυτούς, και με τον Αλγκασίμ Μπα αν χρειαστεί, επειδή «θρύλος είσαι» και ποτέ δεν έμαθες στα εύκολα, ούτε στις δικαιολογίες ακόμη και όταν υπάρχουν δεκάδες από αυτές και πολύ σημαντικές.
Αυτός ο πρωτότυπος συνδυασμός «ειδικός αγώνας με ειδική σύνθεση» μπορεί να οδηγήσει τον Ολυμπιακό σε άλλο, ψηλότερο level, συμβαίνουν συχνά αυτά στο ποδόσφαιρο σε κάποιες βραδιές μαγικές που ξεκινάς σαν χαμένος από χέρι και καταλήγεις να μετράς (πέρα από την πρόκριση) μεγάλα ποδοσφαιρικά κέρδη στο πρόσωπο νεαρών, φιλόδοξων και ικανών ποδοσφαιριστών.