Να «εξομολογηθώ την αμαρτία μου»! Διάβασα κείμενα και είδα όση περισσότερη εικόνα μπορούσα για τους ποδοσφαιριστές που μέχρι τώρα εμφανίστηκαν σε πρωτοσέλιδα ότι απασχολούν τον Ολυμπιακό, με κάποια συχνότητα βεβαίως και όχι ξέμπαρκα.
Δεν είμαι προπονητής, δεν διεκδικώ ανάλογες δάφνες, ούτε πληρώνομαι για αυτή τη δουλειά, αλλά δυο-τρία κολλυβογράμματα για το άθλημα τόσα χρόνια στα γήπεδα τα κουτσοέμαθα …
Λέω, λοιπόν, δημόσια και με παρρησία, όπως είπα και έγραψα σε ανύποπτο χρόνο με την πρώτη ματιά στο παρελθόν για τον Μαρτίνς, τον Εμβιλά, τον Γκιγιέρμε, τον Καμαρά κ.λ.π.
Δυο είναι οι περιπτώσεις που ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μες στο γάλα από όλα τα ονόματα που έχουν πλασαριστεί ως τώρα, εξαιρουμένου του Μπελχάντα, που είναι μια κατηγορία μόνος του: ο 19χρονος νεαρός ελληνικής καταγωγής Λεωνίδας Στεργίου της Σεν Γκάλεν και ο 24χρονος Σουηδός box to box μέσος της Έλφσμποργκ Σίμον Όλσον.
Πρόκειται για δύο νέους ( ο Έλληνας στην εφηβεία ακόμη) ποδοσφαιριστές που είναι «ποδοσφαιρικά ερωτεύσιμοι με την πρώτη ματιά» και εξαιρετικά ελκυστικοί ως επένδυση.
Ο Λεωνίδας Στεργίου είναι μια βελτιωμένη (σε αυτή την ηλικία), λόγω της εξαιρετικά σοβαρής χώρας στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε μια βελτιωμένη ( σε υπερθετικό βαθμό) περίπτωση Χρήστου Πατσατζόγλου.
Πολύ γρήγορος, με καταπληκτική αίσθηση της κίνησης του αντιπάλου, με εξαιρετικό «πέταγμα» στα πέντε μέτρα, καλός χειριστής της μπάλας, άριστος στην αμυντική του λειτουργία και με μεγάλες προοπτικές στην επιθετική. Κορμί σπαθένιο, στεγνό και μυώδες που καταλαμβάνει το χώρο, αφήνει διαπιστευτήρια και υπαγορεύει στον αντίπαλο τη συμπεριφορά του υπενθυμίζοντας κάθε στιγμή την παρουσία του.
Οι επιδόσεις του στο «ένας εναντίον ενός», είτε σαν δεξιό στόπερ, είτε σαν δεξιό μπακ είναι από τις καλύτερες, είτε στη δεξιά πλευρά της άμυνας, είτε μέσα στην περιοχή. Η κίνηση του όταν βγάζει τη μπάλα από την περιοχή του απλή και καθαρή. Κανένας πανικός, καμία σύγχυση. Η πάσα του ικανοποιητική σε όλο το γήπεδο και η συνεργασία του στο επιθετικό παιχνίδι με το χαφ ή τον επιθετικό πολύ καλή.
Ο Στεργίου στον Ολυμπιακό του Μαρτίνς είναι «ταμάμ» τόσο για δεξιός στόπερ σε άμυνα τριών ή τεσσάρων όσο και για δεξιός μπακ. Στη θέση του στόπερ μπορεί να γίνει από τους καλύτερους στην Ευρώπη, ειδικά σε αυτό το 3-4-3 που δείχνει να έχει ερωτευθεί ο Πορτογάλος τεχνικός το τελευταίο χρονικό διάστημα και να το ετοιμάζει και για τη νέα περίοδο.
Ο Σίμον Όλσον στα 24του χρόνια είναι ένας βορειοευρωπαίος Μαντί Καμαρά. Κουβαλάει πάνω του όλη τη θετική αύρα του επαγγελματισμού των βόρειων, όλη την συνέπεια και τη σταθερότητα, όλη την πειθαρχία και την συνεργασία, όλο το ομαδικό πνεύμα που διακρίνει τους ποδοσφαιριστές από τη βόρεια Ευρώπη.
Στο γήπεδο είναι μια μοναδική περίπτωση ποδοσφαιριστή που, όπως ακριβώς είπε ο μέγας Μέλμπεργκ, «είναι παντού».
Στην ουσία είναι ένας «πανταχού παρών» τύπος που καταπίνει με απίστευτη ευκολία και ταχύτητα τον χώρο μεταξύ των δυο περιοχών, έχει εκπληκτική τεχνική κατάρτιση και υπέροχο χειρισμό της μπάλας, βρίσκει με ευκολία το πέρασμα στον ελεύθερο χώρο, αλλάζει ρυθμό και κατεύθυνση κατά το δοκούν.
Η κίνηση του με ή χωρίς την μπάλα στον κρίσιμο χώρο είναι υποδειγματική, η πάσα του εξαιρετική και η προσωπικότητα του τρομάζει. Δυνατό παιδί, με αντοχή στην πίεση και στην σύγκρουση, καλός και στο χορτάρι και στον αέρα (1,85 γαρ).
Επιπλέον, όλων αυτών καταθέτει στον αγωνιστικό χώρο ένα υψηλότατο επίπεδο φυσικής κατάστασης και μια ακραία δίψα να κυριαρχήσει στο παιχνίδι και να το καθορίσει με την απόδοση του, να αφήσει το αποτύπωμα του στο ματς.
Δεν ξέρω τι πρόκειται να κάνει ο Ολυμπιακός με αυτούς τους δύο νεαρούς, αν θα προχωρήσει να διεκδικήσει την απόκτηση τους, αν θα εκδηλώσει καν ενδιαφέρον ή θα στραφεί σε άλλες περιπτώσεις.
Με τα λίγα που ξέρω θεωρώ βέβαιο πως αν κατηφορίσουν κι οι δυο στο λιμάνι θα έχει συντελεστεί μια πολύ μεγάλη, μια υπέροχη επένδυση από τους ερυθρόλευκους με προοπτική άμεσης απόδοσης, επειδή και οι δυο τους είναι έτοιμοι αγωνιστικά (πνευματικά θα αποδειχθεί ή θα προετοιμαστεί και θα προκύψει) να σταθούν στην ενδεκάδα στη νέα περίοδο, ειδικά αν ο Μαντί Καμαρά αποχωρήσει για άλλες πολιτείες κι ο Μαρτίνς καθιερώσει το 3-4-3 σαν βασικό σύστημα στην ομάδα.
Είναι δυο ποδοσφαιριστές με τεράστιες προοπτικές και ταυτόχρονα έτοιμοι καθόλα να ξεκινήσουν αμέσως, με τον Μαρτίνς δίπλα τους, την απόσβεση της επένδυσης που είναι σημαντική μεν, εξαιρετικά γοητευτική και ελπιδοφόρα δε.