Μετά τη θορυβώδη όσο και βαθυστόχαστη παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας με τη φρασεολογία «ο Μητσοτάκης λέει παπαριές», η πρώην αθλήτρια και νυν βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Ελένη Αυλωνίτου έμεινε στην ιστορία, ως η πολιτικός που απενοχοποίησε τη συγκεκριμένη λέξη. «Παπαριές».
Να θέσουμε, λοιπόν, μερικά ερωτήματα στην Ελένη Αυλωνίτου, με βάση την δική της, πια, απενοχοποιημένη φρασεολογία:
Είναι «παπαριά» που η κυβέρνηση πετσοκόβει τις επιχορηγήσεις στις ομοσπονδίες των Ελλήνων αθλητών, που φέρνουν μετάλλια;
Είναι «παπαριά»… καμαρωτή οι κυβερνώντες τρέχουν να οικειοποιηθούν τις επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών, ποστάροντας στα social media τον… θαυμασμό τους;
Είναι «παπαριά»… κλαρωτή που οι μοναδικοί σπόνσορες των Ελλήνων αθλητών είναι κατά βάση οι γονείς τους;
Είναι «παπαριά» που η Ελλάδα έχει πλεόνασμα 4.2 δις ευρώ, (κατά τον πρωθυπουργό) και δεν δίνει φράγκο για τον ελληνικό αθλητισμό; (Μην πούμε ότι θα έπρεπε να είχε διαθέσει για αγορά Καναντέρ, ας επικεντρωθούμε μόνο στον αθλητισμό)
Είναι «παπαριά» που η κυβέρνηση δίνει τεράστια ποσά μέσω της ΕΡΤ (μπορεί να φτάσει και τα 48 εκατ. ευρώ) σε επαγγελματικές ποδοσφαιρικές ομάδες και όχι για την Κυριακοπούλου, τον Τεντόγλου, τη Μπελιμπασάκη;
Είναι «παπαριά»… περιωπής που εσύ, Ελένη Αυλωνίτου δεν έκανες φασαρία για την περικοπή των επιχορηγήσεων, ως πρώην αθλήτρια, που γνωρίζεις τις υψηλές ανάγκες του πρωταθλητισμού;
Είναι «παπαριά» να δηλώνει ο σπρίντερ Λυκούργος Τσάκωνας «δεν γίνεται να τους αντιμετωπίσουμε αυτούς τους αθλητές ρε γαμώτο, έχουν άλλο επίπεδο εκγύμνασης;» Μιλάμε για σπριντ, Ελένη, Αυλωνίτου, που έχει ιδιαιτερότητα σε σχέση με άλλα αθλήματα.
Είναι «παπαριά» που φωνάζατε τόσα χρόνια, στην αντιπολίτευση ότι οι τότε κυβερνώντες με τα «πάρτυ των επιτυχιών» των Ελλήνων αθλητών στήνονταν επικοινωνιακή πολιτική, ενώ το ίδιο ακριβώς κάνει και η «ηθική» Αριστερά;
Αυτές οι «παπαριές» αφορούν μόνο σ’ αυτά τα παιδιά, Ελένη Αυλωνίτου κι όχι στην πολιτική της παπαριάς περί ξεσκίσματος των μνημονίων κλπ.
Όταν οι Έλληνες αθλητές κι όχι μόνο οι μεταλλιούχοι, σαρώνουν τις διακρίσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο κι όχι μόνο στο στίβο, αλλά στην ενόργανη, στην κολύμβηση, στο τένις και το κάνουν χωρίς τα λεφτά του κράτους, τότε δεν χρειάζονται τα λεφτά του κράτους.
Να το ακούσουμε κι αυτό και να φουντάρουμε όλοι μαζί, στη λογική της παπαριάς και του… Χότζα, πως όταν ο γάιδαρός του έμαθε να ζει χωρίς τροφή, στο τέλος… ψόφησε.