Το πιο εύκολο είναι να αποθεώσεις τον ΠΑΟΚ της ανατροπής. Το πιο δύσκολο είναι να σκεφτείς ότι υπάρχει το παιχνίδι στη Μόσχα και θα πρέπει κάποιος να ταξιδέψει μέχρι εκεί για να τελειώσει τη δουλειά και να στείλει τον ΠΑΟΚ στα πλέι οφ. Ειδάλλως, καταλήγει στο Europa League και θα λεμε ότι η χρόνια κυλά με επιτυχία, σε συνάρτηση με την περσινή λούμπα της Εστερσουντ.
Πολύ ωραία.
-Αν θέλεις να λέγεσαι ομάδα Champions League.
-Αν θες να λέγεσαι ομάδα που είναι πλέον όσο ισχυρή χρειάζεται για να τελειώνεις ακόμη και με αντιπάλους σαν την Σπαρτάκ.
-Αν θες να μπεις στους ομίλους και να εκτοξευθείς, τότε θα πρέπει να καλύψεις τα κενά και να γίνεις πιο ποιοτικός ΠΑΟΚ, ο καλύτερος που έχουμε γνωρίσει στη νεότερη ιστορία του.
Μα μην καθυστερείς, να μην τσιγκουνεύεςαι, να μην φρενάρεις τον υποτιθέμενο σχεδιασμό, ειδικά όταν αποδυναμώνεται το βασικό σχήμα από μια-δυο παραχωρήσεις.
Με τη Σπαρτάκ υπάρχει λόγος να ελπίζει ο ΠΑΟΚ ότι θα τα καταφέρει και στη Μόσχα, αλλά, δεν είναι σε καμία περίπτωση εύκολη υπόθεση, κι ας παίζει για δυο αποτελέσματα.
Λείπει η προσωπικότητα του Βιεϊρίνια. Σε μεγάλο διάστημα του αγκώνα με τη Σπαρτάκ έλειψε το δέσιμο, που ήταν προσόν από την περσινή σεζόν και θα το χρειαστεί πολύ στη δοκιμασία της ρεβάνς.
Νομίζω ότι ο ΠΑΟΚ μπορεί να ενθουσίασε με την τεράστια προσπάθεια και την ανατροπή, άλλα, αν ήμουν ο Λουτσέσκου, πρώτα θα κοιτούσα τι πήγε στραβά και δέχθηκα τα γκολ που με… αποκλείουν, κι όχι τι ευχάριστο προέκυψε και επανήλθα στο παιχνίδι της πρόκρισης.
Η αφετηρία στον αγώνα της Μόσχας, ίσως είναι πολύ πιο δύσκολη και… αναπάντεχη από ότι στην Τούμπα με το 0-2 των Ρώσων. Αυτό το σημείο θα πρέπει να γίνει οδηγός για τον ΠΑΟΚ, όταν θα βρεθεί απέναντι στην πρόκληση για να ακουμπήσει τους ομίλους μέσα από μια ακόμη σπουδαία πρόκριση.