Την περίοδο όπου κρίνεται το ευρωπαϊκό μέλλον της ομάδας και η τύχη της στον 3ο όμιλο του Champions League, ο Ολυμπιακός «πληγώθηκε» ανελέητα από τον κορωνοϊό και τη συσσωρευμένη γκίνια. Δεν είναι δίκαιο αυτό που συμβαίνει, αλλά πρέπει να το αποδεχθούμε γιατί όλα είναι μέσα στη ζωή.
Πριν από το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, με τόσα αγωνιστικά προβλήματα μαζεμένα μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα (Ελ Αραμπί, Χασάν, Βαλμπουενά, Χολέμπας, Βινάγκρε, Μπρούμα), είχα γράψει πως σε ένα ματς εντός συνόρων είναι διαχειρίσιμες τόσες απουσίες. Σε μία σειρά αγώνων, όμως, όχι… Η προσπάθεια για διάκριση στην Ευρώπη, την τρέχουσα σεζόν, έχει δυσκολέψει, αλλά ο Ολυμπιακός μπορεί να πετύχει το ελάχιστο και να πάρει το εισιτήριο για τη φάση των «32» του Europa League. Βάσει των συνθηκών, θα είναι υπέρβαση. Αρκεί να αρχίσουν σιγά-σιγά οι απόντες, τα κενά των οποίων δεν γίνεται να «μακιγιαριστούν» σε επίπεδο Champions League, να επιστρέφουν στην αγωνιστική δράση.
Και τα δύο ματς με τη Μάντσεστερ Σίτι ήταν επίφοβα για μεγάλη ζημιά. Βρίσκεται σε ένα κλειστό γκρουπ των ευρωπαϊκών ομάδων, που έχουν τη δυνατότητα να σε διαλύσουν ανά πάσα στιγμή. Παίζουν με μεγάλη ένταση και σε υψηλό ρυθμό. Με ταχύτητα σε σκέψη και εκτέλεση. Πολλές φορές, δεν σταματιούνται καν… Προφανώς και έχει σημασία με ποιο τρόπο θα χάσεις, αλλά στο τέλος της βραδιάς αυτό που κοιτούν όλοι είναι το σκορ. Δεν μετράει μόνο η ήττα, αλλά και το μέγεθός της. Στην Αγγλία, μέχρι το 81ο ο Ολυμπιακός ήταν μέσα στη διεκδίκηση ενός θετικού αποτελέσματος, παίζοντας επί ίσοις όροις για 35 λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο έως να σημειωθεί το δεύτερο γκολ των «πολιτών». Στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», μέχρι το 94ο λεπτό, παρά την εμφανή ανωτερότητα της Σίτι, που «έμεινε» στο ένα γκολ κυρίως λόγω της εκπληκτικής εμφάνισης του Σα, οι Πρωταθλητές και Κυπελλούχοι Ελλάδας παρέμεναν «ζωντανοί» στο ματς, έχοντας για μία ακόμα φορά στην Ευρώπη «φριχτά» παράπονα από τη διαιτησία.
Το γκολ της Σίτι ήταν αντικανονικό και δεν έπρεπε να μετρήσει, καθώς η αντεπίθεση που έφερε το γκολ άρχισε από ξεκάθαρο επιθετικό φάουλ του Γκουντογκάν πάνω στον Ντρέγκερ. Η παράβαση έγινε μπροστά στα μάτια του Ντάβιντε Μάσα στο χώρο το κέντρου, αλλά δεν υπάρχει καμία δικαιολογία από τη στιγμή που υπάρχει VAR. Ο Ιταλός φάνηκε ότι είχε μεγάλο άγχος για να λήξει το ματς από τη στιγμή που έδειξε τέσσερα λεπτά καθυστερήσεων και σφύριξε τη λήξη έξι δευτερόλεπτα νωρίτερα και ενώ παίκτης της Σίτι είχε σωριαστεί κάνα λεπτό στον αγωνιστικό χώρο μετά το 90′! Δώσε την παράβαση ρε Ιταλέ και ας σκοράρει με νόμιμο τρόπο η καλύτερη ομάδα. Άσε να παιχθεί το παιχνίδι στα ίσα…
Σε κανέναν δεν άρεσε η εικόνα ενός παθητικού Ολυμπιακού. Σε κανέναν δεν άρεσε που έκανε ο Ολυμπιακός την πρώτη του τελική προσπάθεια στο 88ο λεπτό. Υπάρχουν, όμως, ένα σωρό ελαφρυντικά, που έφεραν αυτήν την εμφάνιση. Γίνεται μία ομάδα στο υψηλότερο αγωνιστικό επίπεδο να υποχρεώνεται να παίξει χωρίς κλασικό αριστερό μπακ, εξτρέμ και επιθετικό; Οι έξι απουσίες (Ελ Αραμπί, Χασάν, Βαλμπουενά, Μπρούμα, Ραντζέλοβιτς, Χολέμπας), μαζί με τον ανέτοιμο Βινάγκρε (που ήταν τυπικά στον πάγκο και δεν μπορούσε να παίξει), ήταν πρακτικά αδύνατον να καλυφθούν.
Τίποτα δεν γίνεται τυχαία και ο Πέδρο Μαρτίνς υποχρεώθηκε να κάνει κάτι που δεν θέλει και δεν υπάρχει στη φιλοσοφία του. Στο 121ο παιχνίδι του στον πάγκο της ομάδας, αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει σχήμα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, μόλις για 3η φορά. Αυτό τα λέει όλα. Είναι ένας σχηματισμός που δεν έχει δουλέψει η ομάδα. Δεν έχει μάθει να παίζει έτσι ο Ολυμπιακός. Ατυχής ήταν η χρησιμοποίηση του Πέπε, ο οποίος με έχει μπερδέψει. Έχει ποιότητα και φαίνεται, αλλά είναι ακόμα πολύ soft. Μακάρι να αλλάζει αυτό, αλλά δεν είμαι σίγουρος… Αντίθετα, ο Βρουσάι, παίζοντας ως δεξιός μπακ-χαφ (!) στο δεύτερο ημίχρονο, απέδειξε ότι πρέπει να πάρει περισσότερες ευκαιρίες. Άλλωστε, υπάρχει μεγάλη ανάγκη στο μπροστινό μέρος του γηπέδου.
Ο Ολυμπιακός είχε μία «φτωχή» εμφάνιση απέναντι στην πιο ακριβή ομάδα του κόσμου. Πριν από τη σέντρα, έβλεπες την εντεκάδα και παρατηρούσες για πρώτη φορά επί εποχής Μαρτίνς πώς στα κομμάτια οι Ερυθρόλευκοι θα απειλήσουν την εστία της Μάντσεστερ Σίτι… Για πρώτη φορά επί εποχής Μαρτίνς, ο Ολυμπιακός είχε έναν πάγκο, όπου υπήρχε αγωνιστική γύμνια από τη μέση και μπροστά και στην ουσία δεν υπήρχαν επιθετικογενείς παίκτες να έρθουν ως αλλαγή για να βοηθήσουν και να κάνουν τη διαφορά. Ήταν το δεύτερο τόσο κακό παιχνίδι των νταμπλούχων Ελλάδας, με τον Πορτογάλο προπονητή στο τιμόνι. Μαζί με την ήττα από την Μπάγερν στο Μόναχο, είναι οι δύο αγώνες επί εποχής Μαρτίνς, όπου ο Ολυμπιακός έδειξε ανήμπορος να αντιδράσει και να παίξει ποδόσφαιρο. Αυτές οι ομάδες δεν… πλησιάζονται, τη δεδομένη χρονική στιγμή. Τουλάχιστον, η ομάδα έσωσε ό,τι περισσότερο μπορούσε. Η ήττα είναι πάντα ήττα, αλλά σκορ με σκορ έχει διαφορά.
Οι Ερυθρόλευκοι πρέπει να προβληματιστούν από τη μηδαμινή προσφορά που έχουν μέχρι τώρα οι παίκτες που αποκτήθηκαν σε αυτό το περίεργο καλοκαίρι. Με εξαίρεση τον αρχοντικό Εμβιλά και τους έμπειρους Ραφίνια και Χολέμπας, έχουν πάρει πολύ λίγα πράγματα πάνω στο χορτάρι από τους υπόλοιπους. Ο Χολέμπας δεν αποκτήθηκε για βασικός, αλλά ακόμα και στα 36 του φαίνεται η απουσία του, που προήλθε από την επιβάρυνση και τα συνεχόμενα παιχνίδια. Ο Ολυμπιακός έχει κάνει την υπέρβασή του, παίζοντας με τον ίδιο κορμό ποδοσφαιριστών εδώ και 17 διαδοχικούς μήνες και με διακοπή μόλις 10 ημερών για ξεκούραση και χωρίς ουσιαστική μεταγραφική ενίσχυση! Αυτό τα λέει όλα.
Από τις 10 Ιουνίου του 2019, οι παίκτες του Ολυμπιακού έχουν κάνει διάλειμμα 10 ημερών. Από τις 8 μέχρι τις 18 Αυγούστου του 2020. Είναι η πιο περίεργη σεζόν στη σύγχρονη ιστορία του αθλήματος. Η ομάδα «χτυπήθηκε» από τις συνέπειες της πανδημίας και δεν έχει βοηθηθεί ακόμα από τις μεταγραφές. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Όταν λείπουν οι ποιοτικότεροι ποδοσφαιριστές από τη μέση και μπροστά (Ελ Αραμπί, Χασάν, Βαλμπουενά, Μπρούμα, Ραντζέλοβιτς) σε μία σειρά αγώνων, τα χέρια του προπονητή και τα πόδια της ομάδας είναι δεμένα.
Από εδώ και πέρα, ο Ολυμπιακός πρέπει να δώσει τα πάντα για να κάνει το 2Χ2 στον όμιλο του Champions League κόντρα σε Μαρσέιγ και Πόρτο. Είναι διαφορετικό να μην προκριθεί στη φάση των «16» του Champions League με 9 βαθμούς στη συγκομιδή του και διαφορετικό να πάρει την 3η θέση στον όμιλο λόγω της κάκιστης παρουσίας της ουραγού, με μηδέν βαθμούς, Μαρσέιγ, που ακόμα δεν έχει καν σκοράρει στον όμιλο έπειτα από τέσσερις αγώνες. Το ζητούμενο είναι το διπλό στη Μασσαλία (με ισοπαλία εξασφαλίζεται η 3η θέση και το εισιτήριο στο Europa) και αν η Μάντσεστερ Σίτι σταθεί στο ύψος των περιστάσεων στην έδρα της Πόρτο, τότε την τελευταία αγωνιστική θα υπάρχει μία τελευταία ευκαιρία και ένα συγκεκριμένο σενάριο πρόκρισης. Νίκη με τρία γκολ διαφορά. Αρκεί, όταν φτάσουμε εκεί, να υπάρχει η δυνατότητα για μία ακόμα αγωνιστική υπέρβαση.
Όσο για αυτούς που πανηγυρίζουν λίγες φορές κάθε χρόνο, όταν χάνει ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη. Ας επενδύσουν, ας κάνουν καλύτερες τις ομάδες τους… Ας ξαναπαίξουν κάποια στιγμή στην Ευρώπη, ας παίξουν για πρώτη φορά σε φάση ομίλων Champions League. Μέχρι τότε, ας βγάλουν τον… σκασμό γιατί αγώνες με τέτοια ευρωπαϊκά μεγαθήρια μπορούν να δίνουν μόνο στο PlayStation.
https://athlosnews.gr/olympiakos-mantsester-siti-0-1-e-den-pathame-kai-tipota/