Όταν ο ΠΑΟΚ απέκτησε τον Ζαμπά, αποφάσισα ότι είναι πλέον μια ομάδα που μπορεί και θέλει να φτιάξει το όνομά της και θα πάψει να είναι ο φτωχός συγγενής…
Ο Ζαμπά είναι μια μεταγραφή που ακόμη κι αν δεν εξελιχθεί (ως ποδοσφαιριστής) στο βαθμό που επιθυμούν όλοι, δηλαδή να φτάσει ακόμη και στην εθνική Βραζιλίας, αφού ήδη έχει περάσει από την U20, θα αποφέρει αρκετά χρήματα, μάλλον περισσότερα από όσα κόστισε.
Διατηρώντας τα χαρακτηριστικά του σβέλτου Βραζιλιάνου, που διαθέτει αρκετές τεχνικές αρετές, από αυτό και μόνο, θα υπάρξουν ομάδες που θα του δώσουν μια ακόμη ευκαιρία, κι ας μείνει στάσιμος. Το οποίο απευχόμεθα για το παλικάρι, αλλά, κάπως έτσι λειτουργεί η αγορά, ειδικά όταν αφορά σε μεγάλες ομάδες που δεν φείδονται χρημάτων. Επενδύουν 50 – 100 εκατομμύρια σε μερικούς μικρούς κι όποιος τους καθίσει ή θα τους φέρει κι άλλα χρήματα ή θα τον έχουν στην ομάδα τους για να παίζει στο υψηλότερο επίπεδο.
Με τον Ζαμπά και ίσως τον Ακπόμ, ο ΠΑΟΚ φτιάχνει σιγά σιγά μια ομάδα που θα μπει στο κλαμπ των μεγάλων επειδή δείχνει τη διάθεση να ξοδέψει σε ποδοσφαιρικές με προοπτική.
Προφανώς αυτή η συζήτηση, για τους μικρούς και ακριβούς, δεν αποτελεί προτεραιότητα από τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ βρέθηκε αναπάντεχα με το 2-1 κι όχι με καθαρό σκορ, το 2-0, δηλαδή, σε μια ρεβάνς όπως η αυριανή, στη Βασιλεία. Είναι πολύ ύπουλο, είναι και ένα σπουδαίο τεστ για να αποδείξει ότι υπάρχει σοβαρός λόγος να εμπιστευτούμε αυτή την ομάδα και να τη δούμε μπροστά σε ακόμη καλύτερο αντίπαλο, όπως είναι η Σπαρτάκ Μόσχας.
Αν δεν υπάρξει σύγχυση κι αν δεν υπάρχουν κενά, ειδικά σε ποδοσφαιριστές που θα πρέπει να ηγηθούν της πρόκρισης, τι να φοβηθεί ο ΠΑΟΚ; Θα τελειώσει τη δουλειά και θα κάνει 1-2 μεταγραφές για να τελειώσει και τη Σπαρτάκ.
Είναι μια καλή ευκαιρία φέτος να γίνει ό,τι θα γίνει του χρόνου, όταν ο ΠΑΟΚ ξεκινούσε από ευνοϊκότερη βάση.