Η Αμαλία Μεγαπάνου ήθελε πάντα μια διακριτική ζωή. Δεν έκανε κοσμική ζωή, δεν της άρεσαν οι φανφαρονισμοί, δεν αγαπούσε την φασαρία και τα φώτα της δημοσιότητας. Τα τελευταία πέντε χρόνια είχε βαρύνει, είχε κόψει ακόμη και τους απογευματινούς περιπάτους στην Βασιλίσσης Σοφίας όπου και έμενε. Η κηδεία της θα γίνει σε πολύ κλειστό κύκλο. Λογικό. Θέλησε να φύγει – έχει αφήσει σαφείς οδηγίες- όπως και έζησε.
Μια Ελληνίδα συνώνυμη της ευγένειας. Η απόλυτη επιτομή του style. Όλη η Αθήνα αναρωτιόταν αν ράβεται στου Τσοπανέλη ή στην Νίτσα. Ποτέ κανείς δεν έμαθε. Το σίγουρο είναι πως ό,τι κι αν φορούσε πρόδιδε κομψότητα. Δεν ήταν μόνο η επιλογή ενός cocktail dress αλλά ο τρόπος που περπατούσε, που κινούσε τα χέρια της, που μιλούσε. Μια μεγαλοαστή που διέθετε τη λιτή συμπεριφορά του χορτασμένου από εμπειρίες ανθρώπου. Για όλους η Αμαλία ήταν πρότυπο συμπεριφοράς και ήθους. Παρόλο που έκανε εκείνη το βήμα του χωρισμού και στους δύο γάμους της, δεν μίλησε ποτέ άσχημα για τους δύο άνδρες της ζωής. Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον θαύμαζε για το ηγετικό του ύφος και την κομψότητά του ενώ ο γυναικολόγος Επαμεινώνδας Μεγαπάνος ήταν ο νεανικός της έρωτας. Έστω κι αν τον παντρεύτηκε δεύτερο. Σε συζητήσεις με πολύ δικούς της ανθρώπους συνήθιζε να λέει «Οι άνδρες μια ζωή περπατούν πάνω σε προβιά και νοιώθουν άνετα γι΄αυτό γιατί περπατούν στα μαλακά. Όμως συχνά πέφτουν πάνω στο κεφάλι. Τι να κάνουμε; Oλες οι προβιές διαθέτουν και κεφάλι!»