Ζούμε τις μέρες «της παύλας» (προσοχή στη γραφή, μην εκτεθούμε). Διαπρύσιοι υποστηρικτές της εξυγίανσης, υποτακτικά μια ζωή παπαγαλάκια, δημοσιογραφικά πιστόλια και εργολάβοι της ενημέρωσης όλοι στον αγώνα… υπέρ της παύλας.
Όπου «παύλα» η ολοκλήρωση των ποδοσφαιρικών διοργανώσεων στη Super League χωρίς την ανακήρυξη πρωταθλητή. Στόχος ένας και μοναδικός. Να μην ονοματιστεί για κανένα λόγο πρωταθλητής της περιόδου 2019/2020 ο Ολυμπιακός.
Διαμορφώνεται στην πράξη μια λογική που υποστηρίζει το εξής καταπληκτικό: Το πρωτάθλημα (αν δεν διεξαχθούν οι προγραμματισμένοι αγώνες κατάταξης) δεν θα απονεμηθεί. Στατιστικά, η φετινή διοργάνωση θα αποτυπώνεται με μια παύλα, ώστε ο μη απονεμηθείς τίτλος να μην προσμετρηθεί σε καμία ομάδα.
Λογικό, με την έννοια πως ο κορωνοϊός δεν σε κάνει ηλίθιο αν δεν είσαι ήδη!
Ένα πρωτάθλημα (επαναλαμβάνω, αν δεν διεξαχθούν οι αγώνες κατάταξης) δεν θα έχει εθνικό πρωταθλητή, αλλά μια απλή βαθμολογική κατάταξη που θα έχει πρώτο και δέκατο τέταρτο, άρα και δεύτερο κλπ. Ο πρώτος δεν θα είναι πρωταθλητής, αλλά… πρώτος!
Την ίδια ώρα, η εθνική ομοσπονδία θα είναι αναγκασμένη (εφόσον ισχύει ο πάγιος διαχωρισμός της UEFA για διαφορετικό μονοπάτι πρόκρισης στους ομίλους του Champions League) να δηλώσει στην ευρωπαϊκή συνομοσπονδία μια τελική βαθμολογική κατάταξη και να ονοματίσει την πρώτη ομάδα «πρωταθλήτρια», ώστε η UEFA να την περιλάβει στην κλήρωση του προκριματικού γύρου «των πρωταθλητών», αλλά η ομάδα αυτή στο εσωτερικό δεν θα αποκαλείται πρωταθλήτρια!
Μη μου πείτε πως δεν έχει ένα αυξημένο ενδιαφέρον αυτή η σκέψη. Ειδικά, όταν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η ομάδα αυτή θα είναι ο Ολυμπιακός.
Κι όλα αυτά σε ένα πρωτάθλημα που διευκολύνεται εξαιρετικά να ονοματίσει πρωταθλητή, άρα και δεύτερο στη βαθμολογική κατάταξη που θα πάρει μέρος στην προκριματική φάση του Champions League από το μονοπάτι των «μη πρωταθλητών» για ένα απλό (και γι’ αυτό ίσως δυσκολονόητο) λόγο: Δεν είναι μια ενιαία διοργάνωση, η οποία διακόπτεται οριστικά, άρα προκύπτουν σοβαρά ερμηνευτικά ζητήματα κατάταξης των ομάδων. Είναι μια διοργάνωση που διεξάγεται με δύο διαφορετικές προκηρύξεις, με δύο διαφορετικές κληρώσεις και σε δύο διαφορετικές μεταξύ τους δόσεις (κανονική περίοδος 26 αγωνιστικών και διοργάνωση αγώνων κατάταξης 10 αγωνιστικών), από τις οποίες η πρώτη διεξήχθη και έληξε κανονικά και επικυρώθηκε επισήμως η τελική βαθμολογική κατάταξη. Η δεύτερη απλώς δεν θα ξεκινήσει ποτέ.
Το ελληνικό πρωτάθλημα, δηλαδή, έχει από τη φύση της φόρμας διεξαγωγής του μια ισχυρότατη και παραδεκτή βαθμολογική αποτύπωση σε ένα σύνολο 26 αγωνιστικών, η οποία είναι επίσημα επικυρωμένη, άρα δεν μπορεί για κανένα λόγο να ακυρωθεί. Αυτή η αποτύπωση «ισχυρίζεται» πως η πρώτη ομάδα της βαθμολογίας είναι ο Ολυμπιακός. Αν, λοιπόν, δεν διεξαχθούν οι αγώνες κατάταξης το ελληνικό πρωτάθλημα δεν διακόπτεται.
Έχει ολοκληρωμένη την πρώτη φάση του και δεν διεξάγεται η δεύτερη. Έχει ήδη μια βαθμολογία κι ένα ανάλογο αποτύπωμα κοινής αποδοχής.
Την πραγματικότητα αυτή έρχεται να αμφισβητήσει «το κίνημα της παύλας», στην προσπάθεια να διατηρήσει, στο επικοινωνιακό επίπεδο και μόνο, «ζωντανό» στην υπόθεση τον ΠΑΟΚ.
Επικαλούνται, μάλιστα, προς επίρρωση του ισχυρισμού τους την δημόσια τοποθέτηση του Προέδρου της UEFA, λες κι ο κ. Τσέφεριν θα μπορούσε να πει μη είπε ποτέ κάτι διαφορετικό ή να αφαιρέσει από τις εθνικές ομοσπονδίες την αυτονομία των αποφάσεων τους σε ανάλογα ζητήματα.
Εσωτερική υπόθεση είναι πάντοτε η επίλυση ανάλογων εκκρεμοτήτων όταν δημιουργούνται από έκτακτες συνθήκες. Μια υπόθεση απλή, απλούστατη που έχει μια και μόνη λύση, την οποία κανείς δεν μπορεί να αντικρούσει στα σοβαρά με κινήματα της παύλας και άλλες, ανάλογες εφευρέσεις…
Εκτός κι αν κάποιος εμφανιστεί και υποστηρίξει σοβαρά πως (εάν δεν διεξαχθούν οι αγώνες κατάταξης) η φετινή διοργάνωση πρέπει να θεωρηθεί ως «μη γενόμενη», να ακυρωθεί η κανονική περίοδος των 26 αγωνιστικών, να μην ονοματιστεί κανείς πρωταθλητής και στην UEFA να δηλωθούν οι ομάδες με βάση την τελική βαθμολογία της περιόδου 2018/2019… Είναι μια άποψη κι αυτή!