Στο τελευταίο φιλικό απέναντι στην Σιντ Τρουιντέντ ο Πέδρο Μαρτίν δοκίμασε κυρίως αναπληρωματικούς στη βασική ενδεκάδα, αλλά με τον θεωρητικά βασικό τερματοφύλακα. Κάτι που το συνηθίζουν οι προπονητές, όχι μόνο σε τέτοιου είδους φιλικά παιχνίδια, αλλά ακόμα και στα οικογενειακά διπλά, ώστε ο βασικός τερματοφύλακας να τεστάρεται σε συνθήκες πιο έντονης πίεσης…
Ο Γιαννιώτης κατά γενική ομολογία πήγε πολύ καλά στο φιλικό της Τετάρτης. Δέχθηκε ένα γκολ σε τετ α τετ, αλλά τόσο στο πρώτο ημίχρονο (όπου μέχρι το 20’ ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα), όσο και στο δεύτερο, είχε αρκετές πολύ καλές επεμβάσεις…
Παρά το γεγονός, όμως, ότι ο 26χρονος τερματοφύλακας πήγε πολύ καλά, ένα από τα μόνιμα ερωτήματα των οπαδών του Ολυμπιακού είναι «και τι θα γίνει αν ο Γιαννιώτης δεχθεί μια-δυο φάβες όταν ξεκινήσουν τα επίσημα». Οι ίδιοι άνθρωποι που ενδεχομένως γκρινιάζουν γιατί ο Ολυμπιακός δεν εμπιστεύεται περισσότερους Έλληνες παίκτες, όπως γινόταν στα πρώτα χρόνια του Σωκράτη Κόκκαλη για παράδειγμα, τώρα μουρμουράνε για τον Γιαννιώτη. Άβυσσος η ψυχή και τα θέλω των οπαδών…
Σαν τι να γίνει δηλαδή ρε παιδιά αν ο Γιαννιώτης δεχθεί μια-δυο φάβες; Ο πρώτος θα είναι ή ο τελευταίος; Όταν αποφασίζεις να στηρίξεις έναν τερματοφύλακα τέτοιας ηλικίας (όχι πως είναι και μικρός βέβαια, αλλά τέλος πάντων…) ξέρεις πως και οι φάβες μέσα στο πρόγραμμα είναι, ειδικά στο ξεκίνημα. Δεν γίνεται, όμως, να είναι αυτό το πρώτο που σκεφτόμαστε. Δεν γίνεται να ξέρουμε ότι αυτό το παιδί προέρχεται από δυο εξαιρετικές σεζόν με Πανιώνιο και Ατρόμητο, αλλά στον Ολυμπιακό να φοβόμαστε τι θα γίνει αν θα δεχθεί μια-δυο φάβες. Ας τις δεχθεί πρώτα και το συζητάμε τότε βρε αδερφέ στην τελική, αν και ούτε αυτό είναι σωστό. Και δεν είναι σωστό, διότι ο Γιαννιώτης δεν ήρθε να περάσει εξετάσεις στον Ολυμπιακό. Τις εξετάσεις του τις πέρασε τα δύο προηγούμενα χρόνια, αγωνιζόμενος μάλιστα σε ομάδες που ως τερματοφύλακας είχε περισσότερη δουλειά απ’ όση αναμένεται να έχει στον Ολυμπιακό…
Τώρα για όσους δεν το καταλαβαίνουν αυτό, τα ‘παμε και νωρίτερα. Άβυσσος η ψυχή και τα θέλω των οπαδών, αλλά σε όλα υπάρχει κι ένα μέτρο. Εκτός πια κι αν θέλουν κάποιοι στην πρώτη γκέλα να ρίξουμε στον Γιαννιώτη 100 βουρδουλιές και στη δεύτερη να τον στήσουμε στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ας ξέρουν, όμως, ότι έτσι και του χρόνου τέτοιο καιρό για τερματοφύλακα θα ψάχνουμε…