Λένε πως είναι πολύ σημαντικό για έναν αθλητή να αποχωρεί όταν βρίσκεται στο «πικ» της καριέρας του. Κάτι τέτοιο, βεβαίως, δεν είναι εύκολο. Διότι κανένας αθλητής δεν μπορεί να σκεφτεί «καθαρά» τη στιγμή της απόλυτης «απογείωσης» και να πει το μεγάλο «αντίο» στην ενεργό δράση.
Ως εκ τούτου, η αμέσως επόμενη επιλογή είναι να αποχωρήσει κάποιος αθλητής με ψηλά το κεφάλι, τη στιγμή που όλοι μιλούν γι’ αυτόν και δεδομένα θα τπον θυμούνται για τα επιτεύγματά του κι όχι για την αγωνιστική παρακμή του.
Με τούτο υο σκεπτικό θεωρώ πως ο Ντάνι Πεδρόσα έπραξε ξεκάθαρα το ορθόν. Βλέποντας πως τα περιθώρια γι’ αυτόν έχουν στενέψει απελπιστικά ως προς το ενδεχόμενο να βρει μια εργοστασιακή ομάδα για το 2019, απέλεξε να πει το «αντίο» στο MotoGP σε μια χρονική στιγμή που όλοι θα έχουν μόνο τα καλύτερα να λένε γι’ αυτόν.
Ναι, ο Ντάνι αποχωρεί δίχως ναέχει επιτύχει τον μεγαλύτερο των στόχων που έχει ένας αναβάτης: την κατάκτηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Όμως φεύγει «γεμάτος», έχοντας γνωρίσει την απόλυτη αναγνώριση όλων όσοι ασχολούνται με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και δη με τους δύο τροχούς.
Με (τουλάχιστον) 31 νίκες στην κορυφαία κατηγορία, με σπουδαίους αγώνες και «μάχες» με τους καλύτερους τους χώρου, με τον ίδιο τον Βαλεντίνο Ρόσι να δηλώνει πως «ο Ντάνι θα έπρεπε να είχε κατακτήσει ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα». Έτσι είναι. Ο Ντάνι αποχωρεί στα 33 του χρόνια, μπροστά στο δικό του κοινό, μιας και ο τελευταίος αγώνας της καριέρας του θα είναι στη Βαλένθια, με τον τρόπο που ο ίδιος επιλέγει, έστω και υπό την πίεση των γεγονότων.
Θεωρώ ότι ο Πεδρόσα θα μπορούσε να μεινει για ακόμα τουλάχιστον δύο χρόνια στο MotoGP. Παραμένει γρήγορος, αποτελεσματικός, «πιστός στρατιώτης». Άλλωστε μην ξεχνάμε πως τα τελευταία χρόνια κλήθηκε να παίξει τον ρόλο του «νούμερο 2» σε μια ομάδα όπως η Honda, στην οποία «λύνει και δένει» ο Μαρκ Μάρκεθ. Όμως ανταποκρίθηκε στον ρόλο, έστω κι αν η μοτοσικλέτα πολλές φορές δεν του ταίριαζε, έστω κι αν εν τέλει η Honda επέλεξε να τον αντικαταστήσει με τον Χόρχε Λορένθο.
Για όλα αυτά και για ακόμα περισσότερα… Gracias Dani!