Η Λίζα Χάνεϊκατ μιλά σε ισραηλινή ιστοσελίδα για το πως άλλαξε ο γιος της μετά το πέρασμα του από την Ρωσία, το ότι έγινε πιο επιθετικός, αλλά και ότι έπασχε από κατάθλιψη.
Αναλυτικά είπε:
«Ήθελε να επιστρέψει στο ΝΒΑ, είχε συμφωνήσει να παίξει στο Summer League με τους Oklahoma City Thunder, αλλά στη μαγνητική που του έκαναν, είδαν ότι είχε ένα πρόβλημα στο γόνατο. Ήταν μεγάλη η απογοήτευση για εκείνον. Δεν του άρεσε που ήταν στη Ρωσία, πάντα μου έλεγε ότι δεν του αρέσει το κρύο και ότι εκεί ήταν πάντα σκοτεινά. Είχε περάσει ήδη τρία χρόνια στη Ρωσία, κι επρόκειτο να μείνει για ακόμη έναν. Αλλά δεν ήθελε να επιστρέψει εκεί.
Ετοιμαζόταν να πάει να ζητήσει βοήθεια εκείνη τη μέρα, αλλά μετά άρχισε να είναι τόσο νευρικός, δεν μπορούσα να τον καταλάβω. Του είπα ότι άμα συνέχισε να δρα τόσο επιθετικά, θα έπαιρνα την αστυνομία. Όταν γύρισε από τη Ρωσία, ήταν ένα άτομο που δεν αναγνώριζα. Ήταν πολύ επιθετικός, τον φοβόμουν, αλλά κυρίως φοβόμουν για εκείνον. Οπότε κάλεσα την αστυνομία, κι ήρθαν και σκότωσαν το παιδί μου. Προσπάθησαν να μου πουν ότι αυτοπυροβολήθηκε. Είχε κατάθλιψη και με διαβεβαίωσε ότι δεν θα έκανε ποτέ κακό στον εαυτό του, μου το είχε τονίσει αυτό. Μου το είχε υποσχεθεί.
Του ζήτησα να πάει να δει έναν ειδικό, να πάρει βοήθεια. Άρχισε να λέει ένα κάρο αλλοπρόσαλλα πράγματα, να μουρμουρίζει διάφορα, κι εκεί κατάλαβα ότι είχε καταρρεύσει πνευματικά. Ήξερε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με εκείνον, δεν καταλάβαινα τι. Ένα βράδυ πριν συμβεί αυτό, μου ζήτησε να ξαπλώσω δίπλα του στο κρεβάτι, να του κρατάω το χέρι. “Μαμά, υποσχέσου μου ότι θα με φροντίζεις”. Δεν αυτοκτόνησε, απλά πυροβόλησε στον αέρα, μέσα από το παράθυρο, όχι προς την κατεύθυνση των αστυνομικών. Ήταν σε κατάσταση πανικού, πολύ φοβισμένος.
Δεν ήταν μια διαδικασία που θα ηρεμούσε την κατάσταση, η αστυνομία έφερε τριάντα οχήματα και τρία ελικόπτερα, όλα εναντίον ενός φοβισμένου παιδιού. Θα έβγαινε έξω, αλλά η αστυνομία δεν τον άφηνε, δεν μου έδιναν το τηλέφωνο να του μιλήσω, δεν με άφησαν να τον δω.
Το σπίτι είναι μεγάλο, όταν τελείωσαν όλα, το μόνο που είδα ήταν αίμα στον διάδρομο, λερωμμένους τοίχους και ίχνη από αίμα στην ντουλάπα του δωματίου του. Πυροβόλησε τον εαυτό του; Θεωρητικά, αν αυτοπυροβοληθείς, πεθαίνεις εκείνη την ώρα, δεν πας από δωμάτιο σε δωμάτιο σε αυτή την κατάσταση, κι ακόμη κι αν αυτοπυροβολήθηκε, η αστυνομία έκλεισε τα πάντα για ώρες. Απλά σκέφτομαι ότι υπέφερε στο τέλος, και πιστεύω ότι ένας από τους αστυνομικούς τον πυροβόλησε από το παράθυρο.
Όταν έβγαλαν έξω τη σορό του, τους παρακάλεσα να με αφήσουν να τον δω, αλλά μου είπαν “κυρία μου, δεν θέλετε να τον δείτε σε αυτή την κατάσταση”. Οπότε δεν ξέρω καν ποιο σημείο του σώματός του έχει πυροβοληθεί. Σερνόταν προς την ντουλάπα του δωματίου του, για να προστατευτεί, εκεί όπου έχασε αίμα μέχρι θανάτου. Πήρε όλα τα έπιπλα για να τα βάλει μπροστά στην πόρτα, να προστατεύσει τον εαυτό του. Μου είπαν ότι μπορεί να πάρει μέχρι δέκα μήνες για να ολοκληρωθεί η έρευνα, αύριο θα γίνει η αυτοψία, αλλά με όλα αυτά που συμβαίνουν στις ΗΠΑ με την Αστυνομία, πως μπορώ να τους πιστέψω ότι θα μου πουν την αλήθεια;
Ένα από τα τελευταία πράγματα που μου είπε ήταν “θέλω να γυρίσω στο Ισραήλ, νιώθω ότι αυτός ο τόπος με καλεί πίσω”. Αγαπούσε το Ισραήλ, ήταν ερωτευμένος με την περιοχή, ήθελε να επιστρέψει. Πέρα από την πρόταση της Χίμκι, είχε επίσης πρόταση από τη Μακάμπι και τον Παναθηναϊκό. Απ’ όλες τις ομάδες, η Χίμκι προσέφερε τα περισσότερα χρήματα, αλλά δεν ήθελε να επιστρέψει στη Ρωσία. Γι αυτό όταν ζήτησε από τη Μακάμπι να ανεβάσει την προσφορά της, η ομάδα αποσύρθηκε. Το σκέφτηκε λίγο, και μετά από μερικές ημέρες, αφού συνειδητοποίησε πως δεν ήθελε με τίποτα να γυρίσει στη Ρωσία, είπε στον ατζέντη του να ενημερώσει τη Μακάμπι πως θα υπογράψει για την πρώτη πρόταση που του έκαναν. Ήξερε ότι θα ήταν ευτυχισμένος στο Ισραήλ, ήταν να υπογράψει με τη Μακάμπι. Κι ύστερα, έγιναν όλα αυτά.
Πάντα μου έλεγε ότι θέλει να γίνει καλύτερος άνθρωπος, τρεις ημέρες πριν από το συμβάν, είχε κάνει πρόταση γάμου στην κοπέλα του. Είχε σχέδια για τη ζωή του, είχε τόσους φίλους στο Ισραήλ. Το παιδί μου ήταν υπέροχο, είναι ό,τι καλύτερο μου είχε συμβεί στη ζωή μου, αλλά τώρα δεν θα το ξαναδώ ποτέ. Η ζωή μου δεν θα είναι ίδια, θα είμαι μόνη, ήταν το μοναχοπαίδι μου, τώρα δεν θα έχω ποτέ εγγόνια. Θα μου λείψει πάρα πολύ»