Ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε στη φάση των «32» του Γιουρόπα Λιγκ εξαιτίας των δικών του λαθών και ελλείψεων. Η εικόνα στα δύο παιχνίδια με τη Ντιναμό Κιέβου ήταν τέτοια, που έδειξε ότι οι Ερυθρόλευκοι αδίκησαν τον εαυτό τους. Οι Πειραιώτες είχαν απέναντί τους μια ομάδα στα μέτρα τους και αντί να αρπάξουν τις ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν, εκείνοι τις κλότσησαν.
Στη φάση του γκολ της ουκρανικής ομάδας στο «Ολιμπίσκι», για παράδειγμα, η μπάλα κυκλοφορεί για ώρα στα όρια της μεγάλης περιοχής του Ολυμπιακού, χωρίς ένας από τους… 8 παίκτες του που βρίσκονταν σε εκείνα τα τετραγωνικά του γηπέδου να την απομακρύνει. Οι ποδοσφαιριστές της Ντιναμό άλλαξαν πέντε πάσες μέχρι να σκοράρει ο Σολ. Η μπάλα πέρασε από τα πόδια (κατά σειρά) των Σεπέλιεβ, Μικολένκο, Βέρμπιτς, Σαπαρένκο και ξανά Μικολένκο, ο οποίος έκανε τη σέντρα από αριστερά και ο Ισπανός σέντερ φορ με προβολή πέτυχε το γκολ.
Ο Μπουχαλάκης και ο Γκιλιέρμε δεν μπόρεσαν να κόψουν τους Μικολένκο και Βέρμπιτς στο ύψος της μεγάλης περιοχής. Ο Τοροσίδης έσπευσε να κλείσει τον διάδρομο στην περιοχή, διώχνοντας όμως με τακουνάκι και με γυρισμένη την πλάτη. Ο Σαπαρένκο πήρε πάλι την κατοχή της μπάλας, έκανε την πάσα αριστερά στον ανενόχλητο Μικολένκο, τον οποίο δεν μάρκαρε ο Ντίας, βγήκε η σέντρα και ο Σολ μπαίνοντας ανάμεσα σε Μεριά και Σισέ, άπλωσε το πόδι του και την έστειλε στα δίχτυα του Σα.
Πολλά λάθη μαζεμένα σε μία φάση, που δεν ήταν τα πρώτα, ούτε τα μοναδικά. Να θυμίσουμε ότι, στο πρώτο παιχνίδι στο Καραϊσκάκη, ο Ολυμπιακός δέχτηκε και τα δύο τέρματα από τη Ντιναμό από σουτ των Μπουγιάλσκι και Βέρμπιτς από την καρδιά της άμυνάς του. Διότι δε μάρκαραν σωστά οι Τσιμίκας και Ποντένσε τους Τσιχάνκοβ και Κεντζιόρα, πριν φτάσει η μπάλα στους σκόρερ. Ούτε είχαν καλές τοποθετήσεις ο Βούκοβιτς και ο Σισέ ούτε είχαν επιστρέψει από τον άξονα για να δώσουν βοήθειες ο Γκιλιέρμε και ο Καμαρά.
Τα λάθη, λοιπόν, σε αυτό το επίπεδο πληρώνονται ακριβά. Όπως πληρώνονται ακριβά και οι χαμένες ευκαιρίες στην επίθεση. Στο β´ ημίχρονο στο Κίεβο, ο Ολυμπιακός είχε τέσσερις κλασικές χαμένες ευκαιρίες για γκολ. Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά τέσσερις, δύο με τον Μασούρα και από μία με τους Χασάν και Γκερέρο. Και όλα αυτά σε εκτός έδρας ματς, στο οποίο κρίνεται η πρόκριση. Πόσες ευκαιρίες δηλαδή έπρεπε να γίνουν, για να μπορέσουν οι Ερυθρόλευκοι να σκοράρουν;
Ο Μαρτίνς μπορεί να φέρει ευθύνη σε κάποια πράγματα, αλλά δε φταίει αν οι επιθετικοί του Ολυμπιακού σπαταλούν τη μία ευκαιρία μετά την άλλη και δεν πλασάρουν σωστά. Δε φταίει γιατί οι αμυντικοί και οι μέσοι επί ένα λεπτό δεν μπορούν να μαρκάρουν αποτελεσματικά και να διώξουν την μπάλα στα όρια της μεγάλης περιοχής του Σα, με συνέπεια στο τέλος να δεχτούν τέρμα.
Ενδεχομένως, να έπρεπε να κάνει διαφορετική διαχείριση (για παράδειγμα, έδωσε σερί ματς στον Τσιμίκα και σερί παιχνίδια τις προηγούμενες εβδομάδες στον Κούτρη και δεν προχώρησε σε ροτέισον από αγώνα σε αγώνα). Αλλά στάθηκε και άτυχος. Δεν είχε στο Κίεβο τέσσερις βασικούς (Ελαμπντελαουί, Βούκοβιτς, Καμαρά και Λάζαρο). Ο Φορτούνης έπαιζε συνεχώς με ενέσεις στα τελευταία ματς και ίσως να έπαιξε αυτό ρόλο για την αλλαγή του στο 65ο λεπτό.
Και, παράλληλα, είδε τον Ολυμπιακό να έχει κόντρα διαιτησία σε ένα ακόμη ευρωπαϊκό αγώνα. Η συμπεριφορά του Ιβάν Κρούζλιακ ήταν φανερή από το πρώτο εικοσάλεπτο, όταν δεν έδειξε κίτρινη στο σκληρό μαρκάρισμα του Μπουγιάλσκι στον Γκιλιέρμε (2′), δεν έβγαλε κάρτα στον Κεντζιόρα (13′) για φάουλ στον Ποντένσε, αλλά ούτε υπέδειξε φάουλ –πόσο μάλλον κίτρινη- στο χέρι του Μικολένκο στην μπάλα μπροστά από τον Φορτούνη (20′).
Όμως, κι ο Ολυμπιακός δεν ήταν αυτός που έπρεπε. Όταν δέχεσαι γκολ στην πρώτη σημαντική φάση του αντιπάλου, τόσο στα δύο παιχνίδια με τη Ντιναμό Κιέβου όσο και σε αυτά με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ, σημαίνει ότι κάτι κάνεις λάθος. Πως λείπει η συγκέντρωση και υπάρχει πρόβλημα στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας.
Οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά στα δύσκολα ματς και κυρίως σε αυτά της Ευρώπης. Ο Σολ το έβαλε, ο Χασάν και ο Γκερέρο όχι.
Παρεμπιπτόντως, η ουκρανική ομάδα πήρε έναν έτοιμο σέντερ φορ τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο(τον Φραν Σολ) που είχε πετύχει 13 γκολ με τη Βίλεμ στο ολλανδικό πρωτάθλημα στο πρώτο μισό της περιόδου, που έκανε τη δουλειά του στο κρίσιμο παιχνίδι στο Κίεβο. Ο Ολυμπιακός πήρε ένα παίκτη από τη Λατινική Αμερική (τον Φράνκο Σολδάνο) που έχει καλά στοιχεία και μπορεί να του βγει στη συνέχεια και κυρίως την ερχόμενη περίοδο, αλλά δεν τον βοήθησε άμεσα, καθώς έμεινε εκτός ευρωπαϊκής λίστας.
Σε κάθε περίπτωση, ο Ολυμπιακός ήταν η μόνη ελληνική ομάδα που έφτασε να αγωνίζεται μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (αφήνοντας εκτός την Μίλαν), κι αυτό έχοντας είκοσι καινούργιους παίκτες στο ρόστερ του και νέο προπονητή. Είναι εμφανές ότι ο Μαρτίνς κάνει καλή δουλειά στου Ρέντη, οι Ερυθρόλευκοι αποδίδουν καλό ποδόσφαιρο στα περισσότερα παιχνίδια τους και εκείνο που χρειάζεται είναι ψυχραιμία, υπομονή, επιμονή, σκληρή δουλειά και λίγες μεν αλλά απαραίτητες διορθώσεις το καλοκαίρι σε άμυνα και επίθεση.
