Στον αστερισμό της ΑΕΚ ζει το τελευταίο χρονικό διάστημα το ελληνικό ποδόσφαιρο. Κι αν το «φύγε εσύ, έλα εσύ» μεταξύ Ουζουνίδη και Χιμένεθ είναι «η φωτεινή πλευρά» της κιτρινόμαυρης πραγματικότητας, άλλες, περισσότερο σοβαρές και σημαντικές, εξελίχθηκαν είτε «στο κανονιστικό παρασκήνιο» (Χριστοδουλόπουλος), είτε σε συνθήκες ακραίας αντιπαλότητας (εκλογές σε Καρδίτσα και Δυτική Αττική) με καταγγελίες, μηνύσεις και αναφορές για μπράβους, κλωτσιές, μπουνιές και άλλες «ομορφιές του ποδοσφαίρου».
«Έπεσε από την Ακρόπολη και βρήκε και πορτοφόλι» η Ένωση στην υπόθεση του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου, που εξελίχθηκε και κατέληξε ενώπιον του Διαιτητικού Δικαστηρίου Ποδοσφαίρου. Τη δικαίωση του ποδοσφαιριστή την πανηγύρισε, περισσότερο από τον ίδιο και ακόμη περισσότερο από τον Ολυμπιακό, ο σκληρός πυρήνας της παρέας του Μελισανίδη.
Η κρίσιμη λεπτομέρεια: Με δεδομένη, για όλο τον νομικό κόσμο, τις διατάξεις των κανονισμών και την πρωτοβάθμια απόφαση, τη δικαίωση του Λάζαρου, το Διαιτητικό Δικαστήριο Ποδοσφαίρου είχε δύο επιλογές.
Η πρώτη, να κάνει δεκτή την έφεση του Ολυμπιακού (υπέρ της οποίας συνηγορούσε και ο ποδοσφαιριστής), να δικαιώσει την ομάδα και τον ποδοσφαιριστή και, με βάση το δικόγραφο των ερυθρόλευκων και τα διατυπωμένα σε αυτό «δια ταύτα», να τιμωρήσει την ΑΕΚ. Τι σήμαινε για την Ένωση μια ενδεχόμενη τιμωρία; Πέρα από ένα σημαντικό χρηματικό πρόστιμο μια καταστροφική για την ομάδα απαγόρευση μετεγγραφών για δύο μετεγγραφικές περιόδους, ήτοι για το καλοκαίρι του 2019 και τον χειμώνα του 2020.
Ο Κανονισμός Ιδιότητας και Μετεγγραφών, όπως τροποποιήθηκε τον Μάιο του 2018, με πρωτοβουλία ανθρώπων της ΑΕΚ στην ΕΠΟ «και κανείς δεν πήρε χαμπάρι τι γράφτηκε και που», συνδέει, πλέον, αυτόματα την δικαίωση του Λάζαρου με την τιμωρία της ομάδας που παράνομα επιχείρησε να τον διατηρήσει (με μαϊμού συμβόλαιο) στη δύναμη της (διπλή υπογραφή).
Κάθε, λοιπόν, προοπτική να δικαιωθεί η έφεση του Ολυμπιακού θα οδηγούσε αυτόματα στην τιμωρία της ΑΕΚ με απαγόρευση μετεγγραφών για τις επόμενες δύο μετεγγραφικές περιόδους.
Η δεύτερη, τεράστια δικαστική ντρίμπλα, να δικαιώσει τον ποδοσφαιριστή και τον Ολυμπιακό χωρίς να προκαλέσει την παραμικρή επίπτωση στην ΑΕΚ. Δύσκολο έργο, κανονιστικά αδύνατο σχεδόν, αλλά «ο καλός Θεός της Ένωσης» φρόντισε και γι΄αυτό.
Το Διαιτητικό Δικαστήριο Ποδοσφαίρου της ΕΠΟ αποφάσισε με Σολομώντεια λογική. Απέρριψε τις εφέσεις του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ και έκανε δεκτή «την παρέμβαση του ΠΣΑΠ!».
Πρόκειται για μια πρωτοποριακή, καταπληκτικής έμπνευσης και ακραίου νομικού υπερβατισμού απόφαση, που υλοποιεί σε υπερθετικό βαθμό τη ρήση «και την πίτα ακέραια και τον σκύλο χορτάτο».
Η αποδοχή της πρόσθετης παρέμβασης του ΠΣΑΠ σε μια υπόθεση που απορρίφθηκαν (;) οι κύριες εφέσεις ήταν το ασφαλές μονοπάτι να καταλήξει χωρίς κανένα χαμένο μια πολύ απλή και πολύ προβλέψιμη αντιδικία.
Ο Λάζαρος δικαιώθηκε πλήρως και νοιώθει πανευτυχής. Ο Ολυμπιακός δικαιώθηκε ως προς τις ενέργειες του, έχει ελεύθερο βαρών τον παίκτη και «όλα μια χαρά». Ο ΠΣΑΠ εισέπραξε την ανάδειξη του σε βασικό παράγοντας της διαδικασίας ενώπιον του Διαιτητικού Δικαστηρίου και «πήρε» μια συμφέρουσα για τα μέλη του ερμηνεία της υπόθεσης στο πεδίο των κανονισμών για μελλοντικές χρήσεις.
Κι η ΑΕΚ; Η μεγαλύτερη κερδισμένη από όλους. «Έχασε» ένα ήδη χαμένο ποδοσφαιριστή, γλίτωσε ένα πολύ σοβαρό χρηματικό πρόστιμο, διέφυγε την ύστατη ώρα από μια καταστροφική ποινή απαγόρευσης μετεγγραφών για τις δύο επόμενες μετεγγραφικές περιόδους και «ουδέν συνέβη» σε επικοινωνιακό επίπεδο, από την ώρα που απορρίφθηκε και η έφεση του Ολυμπιακού μαζί με τη δική της.
«Ούτε γάτα, ούτε ζημιά» λοιπόν και «όλα καλώς καμωμένα», εξ ου και η αιδήμων σιωπή όλης της παρέας Μελισσανίδη για μια υπόθεση που όταν ξεκίνησε είχε αναδειχθεί «σε μητέρα όλων των μαχών».