Αν δεν το έχετε πει οι ίδιοι, σίγουρα το έχετε ακούσει κάπου ως επιχείρημα που προσπαθεί να εξηγήσει το πως ο Ολυμπιακός άλλαξε επίπεδο, αλλά και πως άνοιξε τόσο πολύ η διαφορά του από τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες: «Κι εμείς αν παίζαμε συνέχεια στο Τσάμπιονς Λιγκ θα παίρναμε κάθε χρόνο το πρωτάθλημα».
Το παραπάνω επιχείρημα χρησιμοποιήθηκε ευρέως κατά την περίοδο 2010 – 2017, διάστημα στο οποίο ο Ολυμπιακός πήρε επτά συνεχόμενα πρωταθλήματα, νιώθοντας ελάχιστο ή καθόλου ανταγωνισμό. Στο διάστημα που οι ελληνικοί σύλλογοι άρχισαν να καταρρέουν οικονομικά, οι Πειραιώτες εμφανίζονταν πιο ισχυροί από ποτέ.
Τελικά, ήταν το Τσάμπιονς Λιγκ που έκανε ισχυρό τον Ολυμπιακό; Κι αν ναι, πόσο εύκολη κι απλή υπόθεση είναι να συμμετέχεις κάθε χρόνο στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και ταυτόχρονα να παίρνεις συνεχόμενα πρωταθλήματα και να μη χάνεις την ανταγωνιστικότητά σου; Ο Mythbuster αναλύει τα δεδομένα…
Το κάζο της ΑΕΚ
Για να καταλάβει κάποιος τις δυσκολίες και τις λεπτές ισορροπίες μεταξύ εγχώριων και ευρωπαϊκών υποχρεώσεων, αρκεί να ρίξει μια ματιά στη φετινή ΑΕΚ. Η περυσινή πρωταθλήτρια επέστρεψε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ μετά από δώδεκα χρόνια, για να γράψει ιστορία… από την ανάποδη.
Ο Ολυμπιακός πέρυσι έκανε τη χειρότερη συγκομιδή όλων των εποχών από πλευράς ελληνικής ομάδας, αλλά σε έναν σαφώς πιο βατό όμιλο η ΑΕΚ έσπασε όλα τα κοντέρ: απόλυτο μηδέν βαθμών και μηδέν ενεργητικό στα πέντε από τα έξι ματς της διοργάνωσης!
Στο πρωτάθλημα, τα ίδια κι ακόμα χειρότερα τηρουμένων των αναλογιών. Μετά από 15 αγώνες συμπληρωμένους η ΑΕΚ βρίσκεται ήδη στην τέταρτη θέση, 14 βαθμούς πίσω από τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ. Που στην πραγματικότητα είναι 16, αν υπολογίσουμε και το -2 με το οποίο ξεκίνησαν οι Θεσσαλονικείς στη Σούπερ Λιγκ.
Χρήματα πολλά για μεταγραφές, επίσης δε δόθηκαν το καλοκαίρι. Θα δοθούν το επόμενο, όταν και θα έχουν εισπραχθεί τα εκατομμύρια από τους ομίλους; Όσοι γνωρίζουν καλά τις καταστάσεις στην Ένωση, δε δίνουν την παραμικρή πιθανότητα.
Ο Παναθηναϊκός
Ας αφήσουμε όμως τη φετινή ΑΕΚ, που θα μπορούσε κάποιος να τη χαρακτηρίσει «εξαίρεση». Ο Παναθηναϊκός κατέρρευσε οικονομικά στις αρχές της δεκαετίας που διανύουμε. Έφταιγε γι’ αυτό το Τσάμπιονς Λιγκ και η απουσία του από τους ομίλους; Θα το δούμε.
Στο διάστημα 2008 – 2011 οι Πράσινοι έπαιξαν δυο φορές στους ομίλους. Δηλαδή, μια παραπάνω από τον Ολυμπιακό που αποκλείστηκε το καλοκαίρι του 2008 από την Ανόρθωση και τερμάτισε πέμπτος στα πλέι οφ της Σούπερ Λιγκ το 2010. Τι συνέβη στον (πρωταθλητή) Παναθηναϊκό κατά την κομβική σεζόν 2010/11;
Πέρα από την τραγική πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ (με τις δυο ήττες από την Κοπεγχάγη του Εντόι μεταξύ άλλων), το πρωτάθλημα χάθηκε και η ομάδα άρχισε να βαράει διάλυση μεσούσης της σεζόν: θυμηθείτε τι συνέβη μετά την ήττα – σοκ από τον Ολυμπιακό Βόλου στο ΟΑΚΑ (18/12/2010) με το ντου στο ΟΑΚΑ και το κυνηγητό σε παίκτες και στελέχη. Οκτώ χρόνια μετά, οι Πράσινοι πασχίζουν να βρουν άκρη με χαμηλό μπάτζετ και χαριστικές τροποποιήσεις κανονισμών που τους επέτρεψαν να παραμείνουν στη μεγάλη κατηγορία.
Να πάμε όμως και πιο πίσω; Από το 1995 μέχρι το 2006 ο Παναθηναϊκός πήρε δυο πρωταθλήματα και ο Ολυμπιακός εννιά. Οι Ερυθρόλευκοι στο ίδιο διάστημα είχαν εννιά παρουσίες στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Ξέρετε πόσες ήταν οι αντίστοιχες συμμετοχές του Παναθηναϊκού; Επτά! Κι όμως, μετά από τόσες συμμετοχές – και κάμποσα έσοδα –, οι Πράσινοι στην τετραετία 2005 – 2009 τερμάτιζαν τρίτοι στη βαθμολογία, ασχέτως του τι συνέβαινε από τότε που καθιερώθηκαν τα πλέι οφ.
Το συμπέρασμα
Η ιστορία έχει αποδείξει πως καμία – πλην Ολυμπιακού – ελληνική ομάδα δεν μπόρεσε να χωρέσει δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη, προβάλλοντας σθεναρή αντίσταση στην αγωνιστική φθορά που προκαλούν οι φθινοπωρινές αναμετρήσεις του Τσάμπιονς Λιγκ. Όσο για το οικονομικό, το διπλό παράδειγμα του Παναθηναϊκού αποτελεί το πιο ατράνταχτο επιχείρημα.
Τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ δε φέρνουν από μόνα τους την ευτυχία. Μετά τους Πράσινους, το διαπίστωσε με πόνο φέτος και η ΑΕΚ. Όσα προβλήματα κι αν φαίνεται να λύνει μια συμμετοχή στους ομίλους, άλλα τόσα δημιουργεί. Οι απαιτήσεις αυξάνονται, η πίεση του κόσμου επίσης, οι αγωνιστικές υποχρεώσεις γίνονται βουνό και στο τέλος όλα αυτά συσσωρεύονται και σε πλακώνουν.
Ο Παναθηναϊκός οδηγήθηκε στην πολυμετοχικότητα το 2008 διότι ο κόσμος του δεν άντεχε άλλο την εικόνα που παρουσίαζε η ομάδα του επί σειρά ετών. Και όταν κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα (2010), άρχισε να μετρά αντίστροφα για την καταστροφή του.
Θα μπορούσε και ο Ολυμπιακός να έχει παρασυρθεί μαζί με τους υπόλοιπους συλλόγους στην απαρχή της κρίσης και των μνημονίων. Τουλάχιστον αυτό διαφαινόταν στο τέλος της σεζόν 2009/10, όταν ο Σωκράτης Κόκκαλης ουσιαστικά πέταξε λευκή πετσέτα από τον Γενάρη κι έπειτα.
Κάπου εκεί εμφανίστηκε ο Βαγγέλης Μαρινάκης και δεν επέτρεψε στον Ολυμπιακό να ακολουθήσει τη μοίρα του υπερχρεωμένου Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ που έφτασε ως την τρίτη εθνική. Και θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνει του χρόνου, αν ο ΠΑΟΚ στεφθεί πρωταθλητής και καταφέρει να μπει στους ομίλους.
Τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ μπορούν να σε βοηθήσουν μονάχα όταν είσαι ήδη ισχυρός και ικανός να διαχειριστείς λεπτές καταστάσεις. Ειδάλλως, μια και μόνη συμμετοχή στους ομίλους είναι ικανή να σου δημιουργήσει προβλήματα που σε καμία περίπτωση δεν θα είχες παίζοντας π.χ. στο Γιουρόπα. Ρωτήστε και τους οπαδούς της ΑΕΚ…